Gregorio XVI.a

Gregorio XVI.a
	; (1844) Irudi gehiago
; 254. Aita santu
kardinal
abade
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Bartolomeo Alberto Cappellari
Jaiotza	Belluno, 1765eko irailaren 18a
Herrialdea	Aita Santuen Lurraldea
Heriotza	Erroma, 1846ko ekainaren 1a (80 urte)
Hobiratze lekua	San Petri basilika; Monument to Gregorius XVI (en) ; Gregorian Chapel (en)
Familia
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina; italiera
Jarduerak
Jarduerak	apaiz katolikoa eta apezpiku katolikoa
	Parte-hartzailea 1830–31eko konklabea ; 1829ko konklabea ;
Lantokia(k)	Erroma eta Aita Santuen Lurraldea
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordena	Beneditar

Gregorio XVI.a^[1] (latinez Gregorius PP XVI), jaiotzaz Bartolomeo Alberto Cappellari, (Belluno, Veneziako Errepublika, gaur egun Italia, 1765eko irailaren 18a - Erroma, 1846ko ekainaren 1a) Eliza Katolikoko Aita Santua izan zen 1831ko otsailaren 2tik bere heriotza egunera arte.

Monje urteak

Veneziako jauntxo baten (Giovanni Battista Cappellari) eta bere emazte Giulia Pagani Gesaren semea. Oso gaztea zela beneditarren monasterio baten sartu zen monje izateko ikasketak egiteko. Gaztetatik hizkuntzak eta teologia ikasteko erraztasun handia erakutsi zuen, besteak beste 1799an janseniten aurkako tratatu famatu bat idatzi zuenean. Gotzaintza eskaini zioten arren, uko egin zion eta monasterioan bizitzen jarraitu zuen.

1807an ordenako buru izendatu zuten, baina Napoleonek Erroma okupatu zuenean berriz lehengo monasterioan babestu behar izan zuen. 1814an Erromara itzuli zen eta Elizaren hierarkian garrantzia handiko postuak bete zituen.

Kardinal

1825ean kardinal izendatu zuten. Propaganda Fide kongregazioko buru izan zen garai hartan, eta Pio VIII.a aukeratzeko 1829an egindako konklabean parte hartu zuen.

Aita Santu

1831ko konklabean izandako istiluek Aita Santu izateko faborito zena (Giacomo Giustiniani) lehiatik kanpo utzi zuten. Horren ondoren otsailaren 2an izendatu zuten. Izendapen unean gotzain ez zenez, une horretantxe izendatu zuten gotzain ere.

Elizaren estatuetan egondako altxamenduen ondorioz Austria-Hungariako inperioari laguntza eskatu zion. Bere agintaldian, Aulki Santuak harreman diplomatikoak hautsi zituen Espainia, Portugal, Prusia eta Errusiarekin.

Teologia eta moral kontuetan oso kontserbadorea zen arren, behin baino gehiagotan esklabotza gaitzetsi zuen, bereziki Kuba, Puerto Rico eta Ameriketako Estatu Batuetan egiten zena.

Arteari bultzada handia eman zion, bereziki Harresiz Kanpoko San Pabloren basilika berreraikiz eta Museo Etrusko, Egiptiar eta Kristaua sortuz. Misioak ere bultzatu zituen, bereziki Hego Amerikan.