Saltu al enhavo

Senkomunismigo

El Vikipedio, la libera enciklopedio

Senkomunismigopostulo voĉdonata de kontraŭkomunistaj politikaj grupiĝoj en diversaj postkomunismaj landoj (Pollando, Ĉeĥio, Estonio, Germana Demokratia Respubliko, Hungario, Litovio, Ukrainio).

La loĝantoj de Kijivo (Ukrainio) ĝojas post la faligo de la monumento de Lenino en la urbo dum la Eŭromajdano, 10an de decembro 2013
Faligo kaj detruado de la monumento de Lenino en Kijivo (Ukrainio) dum la Eŭromajdano, 10an de decembro 2013
La reĝimaj milicanoj gardas la monumenton de Lenino en Kijivo (Ukrainio) de la partoprenantoj de la Eŭromajdano planantaj faligi ĝin, 24an de novembro 2013
La restaĵoj de la statuo de Lenino faligita de la manifestantoj de la Eŭromajdano en Kijivo (Ukrainio), la 10an de decembro 2013

Unu el elementoj de senkomunismigo estus sistema rompo kun komunisma pasinteco pere de politika, historia kaj leĝa pritakso de antaŭaj gvidantoj, aŭ leĝa malpermeso de publika funkciado de parlamentanoj, juĝistoj ktp., kio rilatas al membroj, kaj plej ofte al altranguloj de komunistaj partioj.

Alia elemento estas leĝa reguligo koncerne likvidon de komunismaj nomoj kaj simboloj de la publika spaco, t.n. senkomunismigo de stratoj kaj placoj.

Esplorado de komunistaj krimoj

[redakti | redakti fonton]

Similaj institutoj kreiĝis en Ĉeĥio, Estonio, Germanio, Hungario, Indonezio, Kamboĝo, Litovio, Moldava Respubliko, Rumanio, Slovakio kaj Ukrainio.

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]

Bibliografio

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]
  • Bronisław Wildstein, "Całe zło lustracji" - Fragmento de la libro Dekomunizacja, której nie było (Senkomunismigo, kiu ne okazis), Ośrodek Myśli Politycznej (Centro de Politika Penso), Księgarnia Akademicka (Akademia Librovendejo), Kraków 2000