Senkomunismigo
Senkomunismigo – postulo voĉdonata de kontraŭkomunistaj politikaj grupiĝoj en diversaj postkomunismaj landoj (Pollando, Ĉeĥio, Estonio, Germana Demokratia Respubliko, Hungario, Litovio, Ukrainio).
Unu el elementoj de senkomunismigo estus sistema rompo kun komunisma pasinteco pere de politika, historia kaj leĝa pritakso de antaŭaj gvidantoj, aŭ leĝa malpermeso de publika funkciado de parlamentanoj, juĝistoj ktp., kio rilatas al membroj, kaj plej ofte al altranguloj de komunistaj partioj.
Alia elemento estas leĝa reguligo koncerne likvidon de komunismaj nomoj kaj simboloj de la publika spaco, t.n. senkomunismigo de stratoj kaj placoj.
Esplorado de komunistaj krimoj
[redakti | redakti fonton]- Instituto pri Nacia Memoro en Pollando
Similaj institutoj kreiĝis en Ĉeĥio, Estonio, Germanio, Hungario, Indonezio, Kamboĝo, Litovio, Moldava Respubliko, Rumanio, Slovakio kaj Ukrainio.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartošek, Jean-Louis Margolin, Czarna księga komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania (La nigra libro de la komunismo. Krimoj, terorismo, reprezalioj) ISBN 83-7180-326-5
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Bronisław Wildstein, "Całe zło lustracji" - Fragmento de la libro Dekomunizacja, której nie było (Senkomunismigo, kiu ne okazis), Ośrodek Myśli Politycznej (Centro de Politika Penso), Księgarnia Akademicka (Akademia Librovendejo), Kraków 2000