Charles-Augustin Sainte-Beuve
Charles-Augustin Sainte-Beuve | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Charles Augustin Sainte-Beuve | |||||
Naskonomo | Charles-Augustin Sainte-Beuve | ||||
Naskiĝo | 23-an de decembro 1804 en Boulogne-sur-Mer, Unua Franca Imperio | ||||
Morto | 13-an de oktobro 1869 (64-jaraĝa) en Parizo, Dua Franca Imperio | ||||
Tombo | Tombejo de Montparnasse, 17 vd | ||||
Etno | Francoj vd | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Alma mater | Lycée Charlemagne (en) Lycée Condorcet Bourbon college (en) vd | ||||
Familio | |||||
Amkunulo | Adèle Foucher vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | verkisto profesoro literaturkritikisto historiisto politikisto aforisto poeto literaturhistoriisto vd | ||||
Verkado | |||||
Verkoj | Portraits contemporains ❦ Q60584759 ❦ Vie, poésies et pensées de Joseph Delorme ❦ Les Consolations ❦ Volupte ❦ Q55478125 ❦ Q51325865 ❦ Q19136880 ❦ Chateaubriand et son groupe litteraire sous l'empire vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Charles-Augustin Sainte-Beuve estis franca literatura kritikisto kaj verkisto, naskiĝinta la 23an de decembro 1804 en Boulogne-sur-Mer kaj mortinta la 13an de oktobro 1869 en Parizo.
La kritika metodo de Sainte-Beuve fondiĝas sur la fakto ke la verko de verkisto estus antaŭ ĉio la respegulo de sia vivo kaj povus klariĝi per si mem. Ĝi fondiĝas sur la esplorado de la intenco poezia de la aŭtoro (intencismo) kaj sur ties kvalitoj personaj (biografiismo). Tiu metodo estis kritikata poste. Marcel Proust, en sia eseo Contre Sainte-Beuve, estis la unua kiu kontraŭis lin, riproĉante al Sainte-Beuve forgesi, vidi kondamni grandajn aŭtorojn kiaj Baudelaire, Stendhal aŭ Balzac. La formalisma rusa skolo, same kiel la kritikistoj Ernst Robert Curtius kaj Leo Spitzer, sekvos Proust en tiu vojo.
Tiu polemiko inter Sainte-Beuve kaj Proust povas kompreniĝi ankaŭ kiel ŝanĝo de perspektivo de la literatura kritikaro. Fakte, oni devas agnoski al Sainte-Beuve kapablon formala literatura kritiko fondita: li montris ĉe la Salammbô de Flaubert, tiom bone ke Flaubert mem atentis ĝin por la sekvo de sia verko. Nur ĉe li tiu analizo ŝajnas devi resti subigita al la kono de la vivo de la aŭtoro, kaj tie okazas la prusta ŝanĝo: se estas rilato inter la verko kaj la vivo de ties aŭtoro, por Proust estas la unua kiu devas aperi kiel la plej riĉa fonto de instruado pri la profunda senco de la dua. Tiu ŝanĝo estas ĉe la bazo de la poetiko de Proust kaj enkadriĝas en À la recherche du temps perdu.
Adèle Foucher, edzino de la franca verkisto Victor Hugo, havis amaferon kun Sainte-Beuve.
Verkoj
[redakti | redakti fonton]Poezio
[redakti | redakti fonton]- Vie, poésies et pensées de Joseph Delorme (1829)
- Les Consolations (1830)
- Pensées d'août (1837)
- Livre d’amour (1843)
- Poésies complètes (1863)
Romanoj kaj noveloj
[redakti | redakti fonton]- Volupté (1834)
- Madame de Pontivy (1839)
- Christel (1839)
- Le Clou d’or dediĉita al Sophie de Bazancourt, beletristino kaj edzino de la generalo François Aimé Frédéric Loyré d'Arbouville.
- La Pendule (1880)
Kritiko
[redakti | redakti fonton]- Tableau historique et critique de la poésie française et du théâtre français au XVIe siècle (1828), 2 volumoj
- Port-Royal (1840-1859), 5 volumoj
- Portraits littéraires (1844 kaj 1876-78), 3 volumoj
- Portraits contemporains (1846 kaj 1869-71), 5 volumoj
- Portraits de femmes (1844 kaj 1870)
- Causeries du lundi (1851-1881), 16 volumoj
- Nouveaux lundis (1863-1870), 13 volumoj
- Premiers lundis (1874-75), 3 volumoj
- Étude sur Virgile (1857). Teksto Arkivigite je 2011-10-18 per la retarkivo Wayback Machine notita de Henri Goelzer en 1895.
- Chateaubriand et son groupe littéraire (1860), 2 volumoj
- Le Général Jomini (1869)
- Madame Desbordes-Valmore : sa vie et sa correspondance (1870)
- M. de Talleyrand (1870)
- P.-J. Proudhon (1872)
- Chroniques parisiennes (1843-1845 et 1876)
- Les cahiers de Sainte-Beuve (1876)
- Mes poisons (1926)
Korespondado
[redakti | redakti fonton]- Lettres à la princesse (Mathilde) (1873)
- Correspondance (1877-78), 2 volumoj
- Nouvelle correspondance (1880)
- Lettres à Collombet (1903)
- Correspondance avec M. et Mme Juste Olivier (1904)
- Lettres à Charles Labitte (1912)
- Lettres à deux amies (1948)
- Lettres à George Sand
- Lettres à Adèle Couriard
- Correspondance générale, 19 volumes
Biografio
[redakti | redakti fonton]- Le général Jomini, étude, Paris 1869. Teksto ĉe Gallica
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Biografio ĉe la Franca Akademio
- Œuvres ĉe la retejo Gutenberg
- Œuvres ĉe Gallica
- Portrait de Sainte-Beuve et « Un journaliste au Sénat » Arkivigite je 2011-05-11 per la retarkivo Wayback Machine ĉe la retejo de la Senato
- Célébrations nationales 2004 ĉe la retejo de la ministerio pri kulturo