Saltu al enhavo

Metiartoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Metiarta butiko, en Porto, Portugalio. Tiuj butikoj estas foje nomataj "Retro" signifante ke ili uzaj malnovmodaj (de antaŭ la nuna epoko) vestaĵoj, do foje jam uzitaj, Tio estas bone al medikonservado per reciklado de personaj varoj

Metiartoj estas kapabloj kaj teknikoj uzataj de metiistoj, kiuj produktas artaĵojn aŭ artajn fabrikaĵojn. Historitradicie metiartistoj estis organizitaj en gildoj. La normala kariero de metiisto estis: lernoservanto, kolegosubmajstro, perfektigota migranto, kaj post elfaro de "majstroverko",majstro kaj eble mastro.

Laŭ Francisko Azorín metio estas simple Manlabora profesio.[1] Li indikas etimologion el la latina ministerium (metio, profesio, verko). Kaj li aldonas la terminojn metiisto, metiejo.[2]

Metiartoj

[redakti | redakti fonton]

Jen kelkaj tradiciaj metiartoj:

Aliaj

Profesia edukado

[redakti | redakti fonton]

Antaŭ la industria revolucio adoleskantoj laboris kiel metilernanto ĉe majstra metiisto por rafini siajn kapablojn dum periodo de jaroj por malaltaj salajroj. Post trejnado ili estis bone ekipitaj por starigi en komerco ili mem, gajnante sian porvivaĵon kun kapablo kiu povus esti interŝanĝita rekte ene de la komunumo, ofte por varoj kaj servoj. La industria revolucio kaj la kreskanta mekanizado de produktadprocezoj iom post iom reduktis aŭ forigis multajn el la profesiaj metiistoj.

Produktoj

[redakti | redakti fonton]

Nuntempaj metiartistoj

[redakti | redakti fonton]

Mezepokaj metiartistoj

[redakti | redakti fonton]

Vidu ankaŭ

[redakti | redakti fonton]
  1. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 138.
  2. Azorín, samloke.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]