Korporacio Keio
| Keio Corporation | ||
|---|---|---|
| Keio Corporation | ||
| ||
| ||
| major railway company • publika kompanio • rail company (Japan) • private railway vd | ||
| Dum | 1-a de junio 1948 - nekonata/nuntempe | |
| Jura formo | japania akciofirmao | |
| Fondita | 1a de junio 1948 | |
| Fondintoj | Tokutarō Inoue vd | |
| Sidejo | Japanujo, Tokio, Tama-ŝi | |
| Lando | Japanio | |
| Dungitoj | 2 276 (stato: 2007) | |
| Agokampo | fervojo | |
| ISIN-kodo | JP3277800003 | |
| Posedataj kompanioj | Tsutsujigaoka Station vd | |
| TTT | www.keio.co.jp | |
Korporacio Keio (japane: 京王電鉄株式会社 [Keiō Dentecu Kabuŝiki-gaiŝa], angle: Keio Corporation, laŭvorte: fervoja akci-kompanio "Keio") estas japana privata fervoja kompanio. Tio estas la centra firmao de la Grupo Keio (京王グループ [Keiō Gurūpu]), okupita pri publika transporto, komerco de nemoveblaĵo, podetala komerco kaj aliaj aferoj.
La nomo "Keio" (京王 [Keiō]) estas farita el po unu litero de la nomoj de lokoj, tra kiuj iras la fervojo: "Kei" (京) el "Tokio" (東京) kaj "ō" (王) el "Haĉioĝi" (八王子).
La fervoja reto de Keio ligas centron de Tokio (staciojn Ŝinĝuku kaj Ŝibuja) kun okcidentaj suburboj de Tokio (Ĉofu, Fuĉu, Haĉioĝi, Hino, Inagi, Tama) kaj kun urbo Sagamihara en gubernio Kanagaŭa.
Historio
[redakti | redakti fonton]- 1905: fondiĝo de la unua praulo de la kompanio — Nippon Electric Railway (日本電気鉄道 [Nippon Denki Tecudō], "Japana Elektra Fervojo").
- 1906: reorganizo de la kompanio al Musashi Electric Railway (武蔵電気鉄道 [Musaŝi Denki Tecudō]).
- 1910: ŝanĝo de la nomo al Keio Electric Tramway (京王電気軌道 [Keiō Denki Kidō]).
- 1913: malfermo de unua sekcio inter stacioj Sasazuka kaj Ĉofu.
- 1923: finkonstruo de la ĉefa linio (nune — Linio Keio) inter stacioj Ŝinĝuku kaj Keio-Haĉioĝi.
- 1933: ekfunkcio de la linio Inokaŝira kiel de aparta kompanio, nomata Teito Electric Railway (帝都電鉄 [Teito Dentecu]). Estis planata, ke tiu kompanio ligos stacion Oimaĉi kun Suzaki (nune — kvartalo Koto), sed tio ne estis realigita.
- 1940: unuiĝo de Teito kun Elektra Fervojo Odakju.
- 1942: enigo de tiuj kompanioj al Keiō Teito Electric Railway (東京急行電鉄 [Tōkjō Kjūkō Dentecu]) (nune — Korporacio Tokju) laŭ registara dekreto.
- 1947: vot-decido de akciuloj por deiĝo de linioj Keio kaj Inokaŝira al nova kompanio — Keiō Teito Electric Railway (京王帝都電鉄 [Keiō Teito Dentecu]).
- 1998: ŝanĝo de nomo al Keio Electric Railway (京王電鉄 [Keiō Dentecu]).
- 29-a de junio 2005: ŝanĝo de la angla nomo al Keio Corporation.
Linioj
[redakti | redakti fonton]La fervoja reto de la korporacio Tokju enhavas 7 linioj kun komuna longo 88,3 km. Ĉiuj stacioj de la linioj situas en Tokio krom la stacioj Haŝimoto, Ŭakabadaj Keio-Inadazucumi, situantaj en gubernio Kanagaŭa.
| Nomo de linio | Fina stacio | Fina stacio | Nombro de stacioj |
Longo (km) |
Malfermo | Maksimuma rapideco | ||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Esperanta | japana | japana prononco | ||||||
| Keio (ĉefa linio) | 京王線 | [Keiō-sen] | Ŝinĝuku | Keio-Haĉioĝi | 32 | 37,9 | 1913 | 110 km/h |
| Keio-Sagamihara | 京王相模原線 | [Keiō Sagamihara-sen] | Ĉofu | Haŝimoto | 13 | 22,6 | 1916 | 110 km/h |
| Keio-Takao | 京王高尾線 | [Keiō Takao-sen] | Kitano | Takaosan-guĉi | 7 | 8,6 | 1931 | 105 km/h |
| Keio-Inokaŝira | 京王井の頭線 | [Keiō Inokaŝira-sen] | Ŝibuja | Kiĉiĝoĝi | 17 | 12,7 | 1934 | 90 km/h |
| Keio-ŝinsen ("nova linio Keio") | 京王京王新線 | [Keiō-ŝinsen] | Ŝinĝuku | Sasazuka | 4 | 3,6 | 1980 | |
| Keio-Dobucuen | 京王動物園線 | [Keiō Dōbucuen-sen] | Takahata-Fudo | Tama-Dobucu-koen | 2 | 2,0 | 1964 | |
| Keio-Kejbaĝo | 京王競馬場線 | [Keiō Keibaĝō-sen] | Higaŝi-Fuĉu | Fuĉu-Kejba-Sejmon-mae | 2 | 0,9 | 1955 | |
La linio Keio-Inokaŝira en dividas trakon kun la ĉefa linio. Ili kruciĝas ĉe la stacio Mejdaj-mae.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Oficiala paĝo (japane, angle, ĉine, koree, france)
- Horaro de fervojaj linioj en Kanto: privataj (kaj metroaj) linioj Arkivigite je 2012-11-26 per la retarkivo Wayback Machine (japane)