J. B. Priestley

Honorigoj
Honorigoj	(1929) James Tait Black Memorial Prize (en) ; vd

**J. B. Priestley**
J. B. Priestley
Persona informo
	John Boynton Priestley
Naskiĝo	13-an de septembro 1894; en Bradford
Morto	14-an de aŭgusto 1984 (89-jaraĝa); en Stratford-upon-Avon
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Unuiĝinta Reĝlando (Britio) vd
Alma mater	Halo Triunuo vd
Familio
Edz(in)o	Jacquetta Hawkes (mul) ; Jane Holland Priestley (en) vd
Amkunulo	Peggy Ashcroft (mul) vd
Infanoj	Sylvia Priestley; ( ) vd
Profesio
Alia nomo	Peter Goldsmith vd
Okupo	romanisto ; literaturkritikisto ; sciencfikcia verkisto ; verkisto de porinfana literaturo ; ĵurnalisto ; libretisto ; verkisto ; dramaturgo ; poeto vd
Aktiva dum	1924– vd
Honorigoj
Honorigoj	(1929) James Tait Black Memorial Prize (en) ; vd
En TTT	Oficiala retejo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

John Boynton "JB" PRIESTLY (naskiĝis la 13-an de septembro 1894 en Bradford en Okcidenta Jorkŝiro - la 14-an de aŭgusto 1984 en Stratford-upon-Avon en Warwickshire ) estis brita socialisto, debatisto, kolumnisto, verkinto, dramisto kaj radiogravulo ^[1].

Vivo

20-jaraĝa, Priestley membriĝis en la brita armeo por batali en la Unua Mondmilito, sed post esti malbone vundita en batalo en 1916, li okupiĝis pri karieron kiel ĵurnalisto anstataŭe. Por la cetero de lia vivo li devis esti sincera pacifisto, kiu poste influos lian verkadon. Li estis ankaŭ konvinkita socialisto, kio rimarkeblas ankaŭ en liaj tekstoj, ne laste en liaj teatraĵoj.

En la intermilita periodo, li ankaŭ devis fari nomon por si kiel verkisto. En 1929 venis lia literatura sukceso kun la romano The Good Companions (La bonaj kunvojaĝantoj), kiu famigis lin ankaŭ ekster Britio.

Dum la Dua Mondmilito li sukcesis kiel radioparolisto kaj laŭdire havis eĉ 16 milionojn da aŭskultantoj; nur ĉefministro Winston Churchill havis pli. Sed post kelkaj jaroj la elsendoj estis ĉesigitaj ĉar Churchill konsideris Priestley tro maldekstrema kritika de la milito.

En la postmilita periodo, li malkaŝe montris sian subtenon por Sovetunio en la ĉiam pli amara politika lukto inter la orienta kaj okcidenta Blokoj, sed kondamnis kaj la Korea militon kaj la Vjetnaman militon same kiel la kreskantan produktadon de atombomboj. Li interalie kunfondis la Kampanjon por Nuklea Senarmigado (CND) en 1958.

Priestley estis plurfoje ofertita por esti nobeligita, sed malakceptis ĉiun fojon. En pli postaj jaroj, aliflanke, li ricevis la Ordeno de Merito- premion.

Li mortis ĉe sia hejmo en Stratford-upon-Avon en 1984, en aĝo de 89.

Literaturaj verkoj

La literatura verko de Preistley ofte estas karakterizita per liaj radikalaj politikaj opinioj, li ofte mokas la superklasan kaj konservativan pensadon en angla socio. Li estis fascinita de tempo kiel koncepto kaj kiel ĝi influas homojn. Inter aliaj aĵoj, li desegnis grandan inspiron de la tempoteoriulo JW Dunnes kies teorioj estis la fono al la teatraĵo Man and Time (homo kaj tempo). En pluraj aliaj teatraĵoj li poste evoluigis tion, inkluzive de en An inspector Calls. Tiuj ofte estas nomitaj "Priestley's Time Plays".

En totalo, Priestley verkis 121 romanojn kaj proksimume 50 teatraĵojn. En septembro 2008, nova libro de Priestley estis publikigita - kolekto de leteroj kiujn li skribis el la tranĉeoj dum la unua mondmilito.

Verkaro (elektita)

1928 - Benighted
1929 - The good companions
1930 - Angel pavement
1932 - Faraway
1933 - Wonder hero
1942 - Blackout in Gretley
1943 - Daylight on Saturday
1945 - Three men in new suits
1946 - Bright day
1946 - An inspector Calls
? - Ever since paradise
? - Jenny Villiers: a story of the theatre
1954 - The magicians
1960 - Literature and Western man
1961 - Saturn over the water
? - Charles Dickens: a pictorial biography
1962 - The shapes of sleep
1965 - Lost empires
? - Man and time
2008 - The Frontline letters

Referencoj

↑ J B Priestley. Arkivita el la originalo je 26 October 2021. Alirita 13 May 2021 .

Eksteraj ligiloj

[1] J B Priestley. Arkivita el la originalo je 26 October 2021. Alirita 13 May 2021 .

[1]