woźnica

See also: Woźnica

Polish

Etymology

From wozić +‎ -nica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /vɔʑˈɲi.t͡sa/

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /vɔʑˈɲi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: woź‧ni‧ca

Noun

woźnica m pers

1. carter, wagoner, coachman

   Synonym: furman

Declension

Declension of woźnica

	singular	plural
nominative	woźnica	woźnice
genitive	woźnicy	woźniców
dative	woźnicy	woźnicom
accusative	woźnicę	woźniców
instrumental	woźnicą	woźnicami
locative	woźnicy	woźnicach
vocative	woźnico	woźnice

Noun

woźnica f

1. (Podegrodzie) smoke hole (small rectangular opening in the ceiling of a baking room near the exit used to release smoke into the attic)

Further reading

• woźnica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• woźnica in Polish dictionaries at PWN
• Karol Mátyás (1891) “woźnica”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 331