vrijspreken

Dutch

Etymology

From vrij + spreken.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

vrijspreken

1. to absolve, acquit

   De rechter heeft de verdachte vrijsproken wegens gebrek aan bewijs.

   The judge acquitted the suspect due to lack of evidence.

   Na een grondig onderzoek werd de beschuldigde vrijsproken van alle aanklachten.

   After a thorough investigation, the accused was absolved of all charges.

   Het jurypanel heeft de beklaagde unaniem vrijsproken van de beschuldigingen.

   The jury panel unanimously acquitted the defendant of the charges.

   Hij werd onterecht beschuldigd, maar uiteindelijk werd hij vrijsproken door de rechtbank.

   He was wrongly accused, but in the end, he was acquitted by the court.

   Na een langdurig proces werd de verdachte eindelijk vrijsproken van alle aanklachten.

   After a lengthy trial, the defendant was finally absolved of all charges.

Conjugation

Conjugation of vrijspreken (strong class 4, separable)
infinitive	vrijspreken
past singular	sprak vrij
past participle	vrijgesproken
infinitive	vrijspreken
gerund	vrijspreken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	spreek vrij	sprak vrij	vrijspreek	vrijsprak
2nd person sing. (jij)	spreekt vrij, spreek vrij2	sprak vrij	vrijspreekt	vrijsprak
2nd person sing. (u)	spreekt vrij	sprak vrij	vrijspreekt	vrijsprak
2nd person sing. (gij)	spreekt vrij	spraakt vrij	vrijspreekt	vrijspraakt
3rd person singular	spreekt vrij	sprak vrij	vrijspreekt	vrijsprak
plural	spreken vrij	spraken vrij	vrijspreken	vrijspraken
subjunctive sing.1	spreke vrij	sprake vrij	vrijspreke	vrijsprake
subjunctive plur.1	spreken vrij	spraken vrij	vrijspreken	vrijspraken
imperative sing.	spreek vrij
imperative plur.1	spreekt vrij
participles	vrijsprekend	vrijgesproken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• spreken vrij