prut

See also: прут

Czech

Etymology

Inherited from Old Czech prut, from Proto-Slavic *prǫtъ.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈprut]

• Audio:

  (file)

Noun

prut m inan

1. rod

Declension

Declension of prut (hard masculine inanimate)

	singular	plural
nominative	prut	pruty
genitive	prutu	prutů
dative	prutu	prutům
accusative	prut	pruty
vocative	prute	pruty
locative	prutu, prutě	prutech
instrumental	prutem	pruty

Further reading

• “prut”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “prut”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “prut”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Danish

Pronunciation

• IPA^(key): /prut/, [pʰʁ̥ud̥]

Etymology 1

An onomatopoeia. Compare French prout.

Noun

prut c (singular definite prutten, plural indefinite prutter)

1. fart (an emission of flatulent gases)

Inflection

Declension of prut

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	prut	prutten	prutter	prutterne
genitive	pruts	pruttens	prutters	prutternes

Synonyms

• fis
• fjært, fjert
• vind

Etymology 2

See prutte (“to fart”).

Verb

prut

1. imperative of prutte

Dutch

Etymology

Onomatopoeic, presumably a metonym from the sound made by a substance or something falling into it. First attested in early modern Dutch. The same in regional German Prütt.

Pronunciation

• IPA^(key): /prʏt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: prut
• Rhymes: -ʏt

Interjection

prut

1. Sound of a thick, almost-solid substance.
2. (Netherlands) cheers
   • 2016 April 30, Wouter van Noort, “‘Ik heb twee banen, het enige wat ik doe is werken’”, in NRC Handelsblad:

     Ondanks zijn 27 jaar in de Verenigde Staten, hoor je nog steeds een licht Rotterdams accent bij Maarten Sierhuis. Als hij met een biertje op het zonnige terras naast zijn kantoor middenin San Francisco proost, zegt hij „Prut!”

     (please add an English translation of this quotation)

Noun

prut f (uncountable, diminutive prutje n)

1. any substance with a thick, gooey or almost-solid consistency, such as:
   1. gunk, mud
      • 2015 December 11, J. Visscher, “Gemakzucht kan marinier duur komen te staan”, in Reformatorisch Dagblad:

        Het is afzien in de Veluwse prut. Kilometers lang. Een uitgeputte marinier stoot dierlijke klanken uit. Langs een modderpad drukt een marinier zich vloekend een keer of tien op. Een instructeur kijkt toe.

        (please add an English translation of this quotation)

   2. slush (of snow)
      • 1976, Jan Cremer, Sneeuw:

        Maagdelijk ijskristal werd grauwe prut.

        Virgin ice crystals turned into drab slush.

   3. mash, stew, porridge
   4. grounds (in coffee) or any other thick residue
      • 2015 September 3, Mickey Steijaert, “Koffieprut blijkt prima filter voor broeikasgas”, in de Volkskrant:

        Gebruikt koffiedik heeft van nature een uitzonderlijk hoog absorptievermogen. Voor hun methaanvangnet hoefden de onderzoekers de prut slechts te mixen met een sodaoplossing en sterk te verhitten.

        (please add an English translation of this quotation)

Derived terms

• koffieprut

Norwegian Bokmål

Verb

prut

1. imperative of prute

Old English

Adjective

prūt

1. Alternative form of prūd

Old French

Noun

prut oblique singular, m (nominative singular pruz)

1. (early Old French) Alternative form of pro

Old High German

Noun

prut

1. Alternative form of brūt

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prǫtъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /prûːt/

Noun

prȗt m (Cyrillic spelling пру̑т)

1. rod, stick, staff

Declension

Declension of prut

	singular	plural
nominative	prȗt	prútovi
genitive	prúta	prutova
dative	prutu	prutovima
accusative	prut	prutove
vocative	prute	prutovi
locative	prutu	prutovima
instrumental	prutom	prutovima

Tok Pisin

Etymology

From English fruit.

Noun

prut

1. fruit

Synonyms

• pikinini bilong diwai

Upper Sorbian

Alternative forms

• pruć (regional)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *prǫ̑tъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʀut/
• Rhymes: -ut
• Hyphenation: prut
• Syllabification: prut

Noun

prut m inan (related adjective prutowy or prutaty or prutojty)

1. rod

Declension

Declension of prut (masculine hard stem)

	singular	dual	plural
nominative	prut	prutaj	pruty
genitive	pruta	prutow	prutow
dative	prutej	prutomaj	prutam
accusative	prut	prutaj	pruty
instrumental	prutom	prutomaj	prutami
locative	pruće	prutomaj	prutach
vocative	pruto, pruće	prutaj	pruty

References

• “prut” in Soblex