płakać

See also: płakac

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *plàkati, from Proto-Balto-Slavic *plā́ˀktei, from Proto-Indo-European *pléh₂k-ye-ti, from *pleh₂k-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpwa.kat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -akat͡ɕ
• Syllabification: pła‧kać

Verb

płakać impf

1. (intransitive) to cry (shed tears)
2. (intransitive) to cry (to complain)

   Synonyms: see Thesaurus:narzekać

Conjugation

Conjugation of płakać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		płakać
present tense	1st	płaczę			płaczemy
	2nd	płaczesz			płaczecie
	3rd	płacze			płaczą
	impersonal	płacze się
past tense	1st	płakałem, -(e)m płakał	płakałam, -(e)m płakała	płakałom, -(e)m płakało	płakaliśmy, -(e)śmy płakali	płakałyśmy, -(e)śmy płakały
	2nd	płakałeś, -(e)ś płakał	płakałaś, -(e)ś płakała	płakałoś, -(e)ś płakało	płakaliście, -(e)ście płakali	płakałyście, -(e)ście płakały
	3rd	płakał	płakała	płakało	płakali	płakały
	impersonal	płakano
future tense	1st	będę płakał, będę płakać	będę płakała, będę płakać	będę płakało, będę płakać	będziemy płakali, będziemy płakać	będziemy płakały, będziemy płakać
	2nd	będziesz płakał, będziesz płakać	będziesz płakała, będziesz płakać	będziesz płakało, będziesz płakać	będziecie płakali, będziecie płakać	będziecie płakały, będziecie płakać
	3rd	będzie płakał, będzie płakać	będzie płakała, będzie płakać	będzie płakało, będzie płakać	będą płakali, będą płakać	będą płakały, będą płakać
	impersonal	będzie płakać się
conditional	1st	płakałbym, bym płakał	płakałabym, bym płakała	płakałobym, bym płakało	płakalibyśmy, byśmy płakali	płakałybyśmy, byśmy płakały
	2nd	płakałbyś, byś płakał	płakałabyś, byś płakała	płakałobyś, byś płakało	płakalibyście, byście płakali	płakałybyście, byście płakały
	3rd	płakałby, by płakał	płakałaby, by płakała	płakałoby, by płakało	płakaliby, by płakali	płakałyby, by płakały
	impersonal	płakano by
imperative	1st	niech płaczę			płaczmy
	2nd	płacz			płaczcie
	3rd	niech płacze			niech płaczą
active adjectival participle		płaczący	płacząca	płaczące	płaczący	płaczące
contemporary adverbial participle		płacząc
verbal noun		płakanie

Derived terms

adjective

• płaczliwy

 

nouns

• płaczek
• płaczka

 

verbs

• napłakać pf
• odpłakać pf
• opłakiwać impf, opłakać pf
• popłakiwać impf, popłakać pf
• przepłakiwać impf, przepłakać pf
• rozpłakać pf
• upłakiwać impf, upłakać pf
• wypłakiwać impf, wypłakać pf
• zapłakiwać impf, zapłakać pf

 

Related terms

noun

• płacz

 

Further reading

• płakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• płakać in Polish dictionaries at PWN

Upper Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *plakati.

Pronunciation

• IPA^(key): [pβaˈkat͡ʃ]

Verb

płakać impf

1. to weep, cry

Conjugation

Conjugation of płakać (perfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		płakać
transgressive		płakamywši
present tense	1st	płakamu	płakamjemoj		płakamjemy
	2nd	płakamješ	płakamjetaj	płakamjetej	płakamjeće
	3rd	płakamje	płakamjetaj	płakamjetej	płakamu
past tense	1st	płakamych	płakamychmoj		płakamychmy
	2nd	płakamy	płakamyštaj	płakamyštej	płakamyšće
	3rd	płakamy	płakamyštaj	płakamyštej	płakamychu
imperative	1st	—	płakamimy		płakamimoj
	2nd	płakami	płakamitaj	płakamitej	płakamiće
	3rd	płakami	—
active participle		—
passive participle		płakamjeny
ł-form		płakamył
verbal noun		płakamjenje

Further reading

• “płakać” in Soblex