Jump to content

orać

From Wiktionary, the free dictionary
See also: orac, orač, oráč, and орач

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *oràti, from Proto-Balto-Slavic *árˀtei, from Proto-Indo-European *h₂éryeti, from *h₂erh₃-.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɔ.rat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔrat͡ɕ
  • Syllabification: o‧rać

Verb

[edit]

orać impf (perfective zaorać)

  1. (transitive) to plough
  2. (colloquial, transitive) to work hard; to work one's butt off
  3. (colloquial, transitive) to tire someone; to exhaust someone [with instrumental]
  4. (slang, transitive) to plough, to have sex with someone
    Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks
  5. (Internet slang, transitive) to decisively win an a debate or argument, especially through witty or thoughtful remarks
  6. (hyperbolic, transitive) to abandon; to destroy a place or piece of infrastructure due to being useless

Conjugation

[edit]

Standard conjugation:

Conjugation of orać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive orać
present tense 1st orzę orzemy
2nd orzesz orzecie
3rd orze orzą
impersonal orze się
past tense 1st orałem,
-(e)m orał
orałam,
-(e)m orała
orałom,
-(e)m orało
oraliśmy,
-(e)śmy orali
orałyśmy,
-(e)śmy orały
2nd orałeś,
-(e)ś orał
orałaś,
-(e)ś orała
orałoś,
-(e)ś orało
oraliście,
-(e)ście orali
orałyście,
-(e)ście orały
3rd orał orała orało orali orały
impersonal orano
future tense 1st będę orał,
będę orać
będę orała,
będę orać
będę orało,
będę orać
będziemy orali,
będziemy orać
będziemy orały,
będziemy orać
2nd będziesz orał,
będziesz orać
będziesz orała,
będziesz orać
będziesz orało,
będziesz orać
będziecie orali,
będziecie orać
będziecie orały,
będziecie orać
3rd będzie orał,
będzie orać
będzie orała,
będzie orać
będzie orało,
będzie orać
będą orali,
będą orać
będą orały,
będą orać
impersonal będzie orać się
conditional 1st orałbym,
bym orał
orałabym,
bym orała
orałobym,
bym orało
oralibyśmy,
byśmy orali
orałybyśmy,
byśmy orały
2nd orałbyś,
byś orał
orałabyś,
byś orała
orałobyś,
byś orało
oralibyście,
byście orali
orałybyście,
byście orały
3rd orałby,
by orał
orałaby,
by orała
orałoby,
by orało
oraliby,
by orali
orałyby,
by orały
impersonal orano by
imperative 1st niech orzę orzmy
2nd orz orzcie
3rd niech orze niech orzą
active adjectival participle orzący orząca orzące orzący orzące
passive adjectival participle orany orana orane orani orane
contemporary adverbial participle orząc
verbal noun oranie

or

Conjugation of orać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive orać
present tense 1st orzę orzemy
2nd orzesz orzecie
3rd orze orzą
impersonal orze się
past tense 1st orałem,
-(e)m orał
orałam,
-(e)m orała
orałom,
-(e)m orało
oraliśmy,
-(e)śmy orali
orałyśmy,
-(e)śmy orały
2nd orałeś,
-(e)ś orał
orałaś,
-(e)ś orała
orałoś,
-(e)ś orało
oraliście,
-(e)ście orali
orałyście,
-(e)ście orały
3rd orał orała orało orali orały
impersonal orano
future tense 1st będę orał,
będę orać
będę orała,
będę orać
będę orało,
będę orać
będziemy orali,
będziemy orać
będziemy orały,
będziemy orać
2nd będziesz orał,
będziesz orać
będziesz orała,
będziesz orać
będziesz orało,
będziesz orać
będziecie orali,
będziecie orać
będziecie orały,
będziecie orać
3rd będzie orał,
będzie orać
będzie orała,
będzie orać
będzie orało,
będzie orać
będą orali,
będą orać
będą orały,
będą orać
impersonal będzie orać się
conditional 1st orałbym,
bym orał
orałabym,
bym orała
orałobym,
bym orało
oralibyśmy,
byśmy orali
orałybyśmy,
byśmy orały
2nd orałbyś,
byś orał
orałabyś,
byś orała
orałobyś,
byś orało
oralibyście,
byście orali
orałybyście,
byście orały
3rd orałby,
by orał
orałaby,
by orała
orałoby,
by orało
oraliby,
by orali
orałyby,
by orały
impersonal orano by
imperative 1st niech orzę órzmy
2nd órz órzcie
3rd niech orze niech orzą
active adjectival participle orzący orząca orzące orzący orzące
passive adjectival participle orany orana orane orani orane
contemporary adverbial participle orząc
verbal noun oranie

Colloquial conjugation, used especially with senses 2-4, proscribed by many dictionaries:

Conjugation of orać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive orać
present tense 1st oram oramy
2nd orasz oracie
3rd ora orają
impersonal ora się
past tense 1st orałem,
-(e)m orał
orałam,
-(e)m orała
orałom,
-(e)m orało
oraliśmy,
-(e)śmy orali
orałyśmy,
-(e)śmy orały
2nd orałeś,
-(e)ś orał
orałaś,
-(e)ś orała
orałoś,
-(e)ś orało
oraliście,
-(e)ście orali
orałyście,
-(e)ście orały
3rd orał orała orało orali orały
impersonal orano
future tense 1st będę orał,
będę orać
będę orała,
będę orać
będę orało,
będę orać
będziemy orali,
będziemy orać
będziemy orały,
będziemy orać
2nd będziesz orał,
będziesz orać
będziesz orała,
będziesz orać
będziesz orało,
będziesz orać
będziecie orali,
będziecie orać
będziecie orały,
będziecie orać
3rd będzie orał,
będzie orać
będzie orała,
będzie orać
będzie orało,
będzie orać
będą orali,
będą orać
będą orały,
będą orać
impersonal będzie orać się
conditional 1st orałbym,
bym orał
orałabym,
bym orała
orałobym,
bym orało
oralibyśmy,
byśmy orali
orałybyśmy,
byśmy orały
2nd orałbyś,
byś orał
orałabyś,
byś orała
orałobyś,
byś orało
oralibyście,
byście orali
orałybyście,
byście orały
3rd orałby,
by orał
orałaby,
by orała
orałoby,
by orało
oraliby,
by orali
orałyby,
by orały
impersonal orano by
imperative 1st niech oram orajmy
2nd oraj orajcie
3rd niech ora niech orają
active adjectival participle orający orająca orające orający orające
passive adjectival participle orany orana orane orani orane
contemporary adverbial participle orając
verbal noun oranie

Derived terms

[edit]
adjective
nouns
verbs
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • orać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • orać in Polish dictionaries at PWN