leikr

See also: -leikr

Old Norse

Etymology 1

Inherited from Proto-Norse *ᛚᚨᛁᚲᚨᛉ (*laikaʀ) (attested in compounds), from Proto-Germanic *laikaz, from Proto-Indo-European *leyg- (“jump”). Compare Proto-Germanic *laikaną. Cognates include Old English lāc (“play, sport”), Old High German leih (“song, melody, music”) and Gothic 𐌻𐌰𐌹𐌺𐍃 (laiks, “dance”).

Noun

leikr m

1. play, sport

Usage notes

This word is often used as a suffix, making nouns out of adjectives.

Declension

Declension of leikr (strong a-stem)

masculine	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	leikr	leikrinn	leikar	leikarnir
accusative	leik	leikinn	leika	leikana
dative	leiki	leikinum	leikum	leikunum
genitive	leiks	leiksins	leika	leikanna

Derived terms

• barnaleikr m (“child's play”)
• barnleikr m (“child's play”)
• dansleikr m (“dance, dancing”)
• eggleikr m
• fárleikr m (“disaster”)
• gamanleikr m (“game”)
• hildileikr m (“game of war”)
• hjáleikr m (“trick”)
• hjǫrleikr m (“swordplay”)
• hringleikr m (“ring-dance”)
• hǫrpuleikr m (“playing on the harp”)
• kappleikr m (“fighting match”)
• leikblandinn (“sportive”)
• leikborð n
• leikbróðir m (“playmate”)
• leikfang n (“wrestling”)
• leikferð f (“sport”)
• leikfélagi m (“play-fellow”)
• leikinn (“playful”)
• leikmaðr m (“player”)
• leikmikill (“merry”)
• leikmær f
• leikmót n
• leikskáli m
• leikstefna f
• leiksveinn m (“playmate”)
• leikvǫllr m (“playground”)
• mundangleikr m (“moderation”)
• náttleikr m (“night-games”)
• reimleikr m
• skinnleikr m
• skǫfuleikr m
• smáleikr m (“trifling game”)
• spáleikr m (“divination”)
• strengleikar m pl (“stringed instrument”)
• sveinaleikr m (“game of boys”)
• áleikr m (“trick”)
• ísarnleikr m (“battle”)

Old Norse terms suffixed with -leikr

aumleikr

aumligleikr

beiskleikr

bitrleikr

bjartleikr

bjúgleikr

blautleikr

blindleikr

blíðleikr

breiðleikr

breyskleikr

bróðurleikr

daufleikr

dauðleikr

digrleikr

djarfleikr

djúpleikr

dyggleikr

dælleikr

dælligleikr

døkkleikr

dýrleikr

efanleikr

eiginnleikr

eilífleikr

einleikr

fagrleikr

feginleikr

feitleikr

fimleikr

fljótleikr

friðleikr

frjálsleikr

fráleikr

fríðleikr

fróðleik

frœknleikr

félagleikr

fœrleikr

gløggleikr

gnógleikr

grannleikr

greypleikr

grimmleikr

gráleikr

grœnleikr

góðleikr

gǫfugleikr

hagleikr

harðleikr

heilagleikr

heilleikr

hentleikr

hentugleikr

hljóðleikr

horskleikr

hraustleikr

hreinleikr

hressleikr

hryggleikr

hvassleikr

hvatleikr

hvítleikr

háleikr

hálleikr

hǫfugleikr

knáleikr

krankleikr

kunnleikr

kynligleikr

kyrrleikr

kærleikr

kœnleikr

lausleikr

linleikr

ljósleikr

ljótleikr

léttleikr

lítilleikr

makligleikr

mikilleikr

mildleikr

mjúkleikr

næmleikr

prúðleikr

roskinleikr

ríkleikr

rǫskleikr

sannleikr

sjúkleikr

skrautleikr

skuldleikr

skygnleikr

skyldugleikr

skærleikr

skírleikr

skœðleikr

sljóleikr

slœgleikr

snarleikr

snarpleikr

sterkleikr

strangleikr

stríðleikr

styggleikr

styrkleikr

stórleikr

stǫðugleikr

sárleikr

súrleikr

sœtleikr

tiginleikr

tryggleikr

trúleikr

trúligleikr

tíðleikr

vaskleikr

veikleikr

verðleikr

vitrleikr

vænleikr

værleikr

vísleikr

víðleikr

vǫldugleikr

ákafleikr

ógurleikr

øruggleikr

úfríðleikr

ýmisleikr

þráleikr

þrǫngleikr

þungleikr

þurrleikr

þykkleikr

þýðleikr

ǫrleikr

Related terms

• leika

Descendants

• Icelandic: leikur
• Faroese: leikur
• Norwegian Nynorsk: leik
  • → Norwegian Bokmål: leik
• Danish: leg
  • Norwegian Bokmål: lek
• Old Swedish: leker
  • Swedish: lek
  • → Finnish: leikki

Etymology 2

From Latin laicus (“lay”).

Adjective

leikr

1. lay

Declension

    Strong declension of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikr	leik	leikt
accusative	leikan	leika	leikt
dative	leikum	leikri	leiku
genitive	leiks	leikrar	leiks
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikir	leikar	leik
accusative	leika	leikar	leik
dative	leikum	leikum	leikum
genitive	leikra	leikra	leikra

    Weak declension of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leiki	leika	leika
accusative	leika	leiku	leika
dative	leika	leiku	leika
genitive	leika	leiku	leika
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leiku	leiku	leiku
accusative	leiku	leiku	leiku
dative	leikum	leikum	leikum
genitive	leiku	leiku	leiku

    Declension of comparative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikari	leikari	leikara
accusative	leikara	leikari	leikara
dative	leikara	leikari	leikara
genitive	leikara	leikari	leikara
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikari	leikari	leikari
accusative	leikari	leikari	leikari
dative	leikurum	leikurum	leikurum
genitive	leikari	leikari	leikari

    Strong declension of superlative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikastr	leikust	leikast
accusative	leikastan	leikasta	leikast
dative	leikustum	leikastri	leikustu
genitive	leikasts	leikastrar	leikasts
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikastir	leikastar	leikust
accusative	leikasta	leikastar	leikust
dative	leikustum	leikustum	leikustum
genitive	leikastra	leikastra	leikastra

    Weak declension of superlative of leikr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	leikasti	leikasta	leikasta
accusative	leikasta	leikustu	leikasta
dative	leikasta	leikustu	leikasta
genitive	leikasta	leikustu	leikasta
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	leikustu	leikustu	leikustu
accusative	leikustu	leikustu	leikustu
dative	leikustum	leikustum	leikustum
genitive	leikustu	leikustu	leikustu

Derived terms

• leikdómr m (“laity”)
• leikfolk n (“laity”)
• leikligr (“lay”)
• leikmaðr m (“layman”)
• leikvald n (“lay power”)

Descendants

• Norwegian Nynorsk: lek
• Norwegian Bokmål: lek
• Danish: læg

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

leikr

1. second/third-person singular present indicative active of leika

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “leikr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive