lec

See also: LEC, leć, leč, leç, and léc

Old English

Etymology 1

From Proto-West Germanic *lōki, from Proto-Germanic *lōkiz, *lōkijaz (“a look, view”), from Proto-Indo-European *leǵ- (“to look, see”). Cognate with Old English lōcian (“to look, see”), Old Saxon lōcōn (“to see”), Dutch leuk, geleuk (used in reference to dikes, “a look, survey"; in general, "good-looking”). More at look.

Pronunciation

• IPA^(key): /leːt͡ʃ/

Noun

lēċ m

1. look, regard
2. sight

Declension

Strong i-stem:

	singular	plural
nominative	lēċ	lēċas
accusative	lēċ	lēċas
genitive	lēċes	lēċa
dative	lēċe	lēċum

Etymology 2

Unknown. Compare Middle High German lecker (“tasty”), Old English liccian (“to lick”).

Pronunciation

• IPA^(key): /lek/

Adjective

lec

1. sweet

Declension

Declension of lec — Strong

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	lec	lecu, leco	lec
Accusative	lecne	lece	lec
Genitive	leces	lecre	leces
Dative	lecum	lecre	lecum
Instrumental	lece	lecre	lece
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	lece	leca, lece	lecu, leco
Accusative	lece	leca, lece	lecu, leco
Genitive	lecra	lecra	lecra
Dative	lecum	lecum	lecum
Instrumental	lecum	lecum	lecum

Declension of lec — Weak

Singular	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	leca	lece	lece
Accusative	lecan	lecan	lece
Genitive	lecan	lecan	lecan
Dative	lecan	lecan	lecan
Instrumental	lecan	lecan	lecan
Plural	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	lecan	lecan	lecan
Accusative	lecan	lecan	lecan
Genitive	lecra, lecena	lecra, lecena	lecra, lecena
Dative	lecum	lecum	lecum
Instrumental	lecum	lecum	lecum

Etymology 3

Pronunciation

• IPA^(key): /leːk/

Noun

lēc m

1. (Anglian) Alternative form of lēac

Etymology 4

From Proto-West Germanic *lēk.

Pronunciation

• IPA^(key): /leːk/

Verb

lēc

1. Alternative form of leolc

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish lec, from Proto-Slavic *leťi (stem *leg-).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡s
• Syllabification: lec

Verb

lec pf

1. (intransitive, literary) to fall

   Synonyms: legnąć, paść, upaść

2. (intransitive, literary) to lie down

   Synonyms: legnąć, położyć się, spocząć

3. (intransitive, poetic) to be killed

   Synonym: legnąć

Conjugation

Conjugation of lec pf

	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		lec
future tense	1st	legnę			legniemy
	2nd	legniesz			legniecie
	3rd	legnie			legną
	impersonal	legnie się
past tense	1st	ległem, -(e)m legł	ległam, -(e)m legła	ległom, -(e)m legło	legliśmy, -(e)śmy legli	ległyśmy, -(e)śmy legły
	2nd	ległeś, -(e)ś legł	ległaś, -(e)ś legła	ległoś, -(e)ś legło	legliście, -(e)ście legli	ległyście, -(e)ście legły
	3rd	legł	legła	legło	legli	legły
	impersonal	lęgnięto
conditional	1st	ległbym, bym legł	ległabym, bym legła	ległobym, bym legło	leglibyśmy, byśmy legli	ległybyśmy, byśmy legły
	2nd	ległbyś, byś legł	ległabyś, byś legła	ległobyś, byś legło	leglibyście, byście legli	ległybyście, byście legły
	3rd	ległby, by legł	ległaby, by legła	ległoby, by legło	legliby, by legli	ległyby, by legły
	impersonal	lęgnięto by
imperative	1st	niech legnę			legnijmy
	2nd	legnij			legnijcie
	3rd	niech legnie			niech legną
anterior adverbial participle		ległszy
verbal noun		legnięcie

Derived terms

verbs

• dolegać impf
• nalegać impf
• oblegać impf, oblec pf, oblegnąć pf
• podlegać impf, podlec pf
• polegać impf
• przylegać impf
• rozlegać impf, rozlec pf, rozlegnąć pf
• ulegać impf, ulec pf, ulegnąć pf
• wlec pf
• wylegać impf, wylec pf, wylegnąć pf
• zalegać impf, zalec pf, zalegnąć pf
• zlec pf

Related terms

adjectives

• dolegliwy
• rozległy
• spolegliwy
• uległy
• zaległy

nouns

• legowisko
• łoże
• łożysko
• nałożnica
• nałóg
• oblężenie
• poległy
• położna
• połóg
• złóg

verbs

• leżeć
• łożyć
• położyć

Zazaki

Etymology

Cognate with Parthian [Term?] (/⁠ražm⁠/), Middle Persian [Term?] (/⁠razm⁠/) and perhaps şerr of Kurmanji.

Noun

lec

1. war, fight

Further reading

• lec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• lec in Polish dictionaries at PWN