krijsen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch crischen, from Old Dutch *crīscan, from Proto-West Germanic *krīskan, from Proto-Germanic *krīskaną.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛi̯sən

Verb

[edit]

krijsen

  1. to scream, shriek

Conjugation

[edit]
Conjugation of krijsen (strong class 1)
infinitive krijsen
past singular krees
past participle gekresen
infinitive krijsen
gerund krijsen n
present tense past tense
1st person singular krijs krees
2nd person sing. (jij) krijst, krijs2 krees
2nd person sing. (u) krijst krees
2nd person sing. (gij) krijst kreest
3rd person singular krijst krees
plural krijsen kresen
subjunctive sing.1 krijse krese
subjunctive plur.1 krijsen kresen
imperative sing. krijs
imperative plur.1 krijst
participles krijsend gekresen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]
  • Berbice Creole Dutch: krisi
  • Negerhollands: krisch, kries, kris
  • Papiamentu: kreis