ev

See also: Appendix:Variations of "ev"

English

Multiple parts of speech

ev

1. (stenoscript) Abbreviation of even, ever, every

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		ев
Abjad		ائو

Kənd evi - A village house

Alternative forms

• öy (dialectal)

Etymology

From Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋 (eb), Turkish ev.

Pronunciation

• IPA^(key): [ev]

• Audio (Baku):

  (file)

Noun

ev (definite accusative evi, plural evlər)

1. house

   yaşayış evi ― residential house

   Evin yiyəsi kimdir? ― Who is the owner of the house?

2. home

   Öz evində nə istəyir eləyir. ― S/he does what sh/e wants in her/his own home.

   Onlar evdə deyillər ― They are not at home.

3. royal house, royal dynasty

   Synonym: sülalə

   Habsburqlar evi. ― House of Habsburg.

4. (backgammon) home board, inner board

Declension

Declension of ev
	singular	plural
nominative	ev	evlər
definite accusative	evi	evləri
dative	evə	evlərə
locative	evdə	evlərdə
ablative	evdən	evlərdən
definite genitive	evin	evlərin

Possessive forms of ev
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	evim	evlərim
sənin (“your”)	evin	evlərin
onun (“his/her/its”)	evi	evləri
bizim (“our”)	evimiz	evlərimiz
sizin (“your”)	eviniz	evləriniz
onların (“their”)	evi or evləri	evləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimi	evlərimi
sənin (“your”)	evini	evlərini
onun (“his/her/its”)	evini	evlərini
bizim (“our”)	evimizi	evlərimizi
sizin (“your”)	evinizi	evlərinizi
onların (“their”)	evini or evlərini	evlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimə	evlərimə
sənin (“your”)	evinə	evlərinə
onun (“his/her/its”)	evinə	evlərinə
bizim (“our”)	evimizə	evlərimizə
sizin (“your”)	evinizə	evlərinizə
onların (“their”)	evinə or evlərinə	evlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimdə	evlərimdə
sənin (“your”)	evində	evlərində
onun (“his/her/its”)	evində	evlərində
bizim (“our”)	evimizdə	evlərimizdə
sizin (“your”)	evinizdə	evlərinizdə
onların (“their”)	evində or evlərində	evlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	evimdən	evlərimdən
sənin (“your”)	evindən	evlərindən
onun (“his/her/its”)	evindən	evlərindən
bizim (“our”)	evimizdən	evlərimizdən
sizin (“your”)	evinizdən	evlərinizdən
onların (“their”)	evindən or evlərindən	evlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	evimin	evlərimin
sənin (“your”)	evinin	evlərinin
onun (“his/her/its”)	evinin	evlərinin
bizim (“our”)	evimizin	evlərimizin
sizin (“your”)	evinizin	evlərinizin
onların (“their”)	evinin or evlərinin	evlərinin

Hypernyms

• tikili
• tikinti
• bina

Derived terms

• ev tapşırığı (“homework”)
• evdəkilər (“close family; those in the same household”)
• evli (“married”)
• evlənmək (“to get married”)
• evsiz (“homeless”)
• evsiz-eşiksiz (“homeless”)

Cornish

Etymology

From Middle Cornish ef, from Proto-Celtic *em-em. Compare Breton eñ, Welsh ef.

Pronoun

ev m

1. he

Crimean Tatar

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish أو (ev, “house”), ultimately from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Doublet of üy, which is inherited.

Noun

ev

1. house

   Synonym: (Northern dialect) üy

2. home

Declension

Declension of ev

	singular	plural
nominative	ev	evler
genitive	evniñ	evlerniñ
dative	evge	evlerge
accusative	evni	evlerni
locative	evde	evlerde
ablative	evden	evlerden

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[2], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “ev”, in Luğatçıq (in Russian)

Northern Kurdish

Pronoun

ev

1. this, these

Romanian

Etymology

Borrowed from Latin aevum (“age, generation”).

Noun

ev n (plural evuri) ev m (plural evi)

1. age, era, period

   Synonyms: epocă, eră

2. century

   Synonym: secol

Declension

	singular			plural
	indefinite	definite		indefinite	definite
nominative-accusative	ev	evul		evuri	evurile
genitive-dative	ev	evului		evuri	evurilor
vocative	evule			evurilor

	singular			plural
	indefinite	definite		indefinite	definite
nominative-accusative	ev	evul		evi	evii
genitive-dative	ev	evului		evi	evilor
vocative	evule			evilor

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish أو (ev, “house”), from Proto-Turkic *eb (“dwelling place, house”). Cognate with Old Turkic 𐰋 (eb).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈev/
• Hyphenation: ev

• Audio:

  (file)

Noun

ev (definite accusative evi, plural evler)

1. (architecture) A building for a family to reside in; house, home, abode.

   Synonym: bark

2. A building inhabited by a person or a family; household.

   Synonyms: hane, konut, (literary) ocak, (archaic) mesken

3. (figurative, by extension) family
4. (dialect) kitchen

Declension

Inflection
Nominative	ev
Definite accusative	evi
	Singular	Plural
Nominative	ev	evler
Definite accusative	evi	evleri
Dative	eve	evlere
Locative	evde	evlerde
Ablative	evden	evlerden
Genitive	evin	evlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular evim evlerim 2nd singular evin evlerin 3rd singular evi evleri 1st plural evimiz evlerimiz 2nd plural eviniz evleriniz 3rd plural evleri evleri Definite accusative Singular Plural 1st singular evimi evlerimi 2nd singular evini evlerini 3rd singular evini evlerini 1st plural evimizi evlerimizi 2nd plural evinizi evlerinizi 3rd plural evlerini evlerini Dative Singular Plural 1st singular evime evlerime 2nd singular evine evlerine 3rd singular evine evlerine 1st plural evimize evlerimize 2nd plural evinize evlerinize 3rd plural evlerine evlerine Locative Singular Plural 1st singular evimde evlerimde 2nd singular evinde evlerinde 3rd singular evinde evlerinde 1st plural evimizde evlerimizde 2nd plural evinizde evlerinizde 3rd plural evlerinde evlerinde Ablative Singular Plural 1st singular evimden evlerimden 2nd singular evinden evlerinden 3rd singular evinden evlerinden 1st plural evimizden evlerimizden 2nd plural evinizden evlerinizden 3rd plural evlerinden evlerinden Genitive Singular Plural 1st singular evimin evlerimin 2nd singular evinin evlerinin 3rd singular evinin evlerinin 1st plural evimizin evlerimizin 2nd plural evinizin evlerinizin 3rd plural evlerinin evlerinin

Hypernyms

• bina

Hyponyms

Hyponyms of ev

• apartman
• köy evi
• müstakil ev

Derived terms

• aşevi
• canevi
• ev eşyası
• ev hanımı
• ev sahibi
• ev tutmak
• evci
• evcil
• eve çıkmak
• evlenmek
• evli
• evlilik
• evsiz
• genelev
• halkevi
• konukevi

 

Further reading

• “ev”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• ev in Reverso (Turkish-English)

Vurës

Etymology

From Proto-Torres-Banks *aβi, from Proto-Oceanic *api. Cognate with Maori ahi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛβ/

Noun

ev

1. fire
2. hell

White Hmong

Pronunciation

• IPA^(key): /ʔe˧˦/

Verb

ev

1. to carry (a child, basket, etc.) on the back

   Nws ev ib kawm pobkws puvnkaus. ― She carries a full back-basket of corn (on her back).

References

• Heimbach, Ernest E. (1979) White Hmong — English Dictionary‎^[3], SEAP Publications, →ISBN, page 2.