enik

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic *enük (“young of an animal, puppy”).

Noun

enik

1. puppy
2. young of an animal
3. (dialectal) child

Declension

Declension of enik

singular plural nominative enik enikler definite accusative eniği enikleri dative eniğe eniklere locative enikte eniklerde ablative enikten eniklerden genitive eniğin eniklerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular eniğim eniklerim 2nd singular eniğin eniklerin 3rd singular eniği enikleri 1st plural eniğimiz eniklerimiz 2nd plural eniğiniz enikleriniz 3rd plural enikleri enikleri definite accusative singular plural 1st singular eniğimi eniklerimi 2nd singular eniğini eniklerini 3rd singular eniğini eniklerini 1st plural eniğimizi eniklerimizi 2nd plural eniğinizi eniklerinizi 3rd plural eniklerini eniklerini dative singular plural 1st singular eniğime eniklerime 2nd singular eniğine eniklerine 3rd singular eniğine eniklerine 1st plural eniğimize eniklerimize 2nd plural eniğinize eniklerinize 3rd plural eniklerine eniklerine locative singular plural 1st singular eniğimde eniklerimde 2nd singular eniğinde eniklerinde 3rd singular eniğinde eniklerinde 1st plural eniğimizde eniklerimizde 2nd plural eniğinizde eniklerinizde 3rd plural eniklerinde eniklerinde ablative singular plural 1st singular eniğimden eniklerimden 2nd singular eniğinden eniklerinden 3rd singular eniğinden eniklerinden 1st plural eniğimizden eniklerimizden 2nd plural eniğinizden eniklerinizden 3rd plural eniklerinden eniklerinden genitive singular plural 1st singular eniğimin eniklerimin 2nd singular eniğinin eniklerinin 3rd singular eniğinin eniklerinin 1st plural eniğimizin eniklerimizin 2nd plural eniğinizin eniklerinizin 3rd plural eniklerinin eniklerinin