ceartaigh

Irish

Etymology

From ceart (“correct, right”) +‎ -igh. Compare Manx kiartee.

Verb

ceartaigh (present analytic ceartaíonn, future analytic ceartóidh, verbal noun ceartú, past participle ceartaithe) (transitive, intransitive)

1. correct; rectify, amend; chastise, reprove; adjust

   Synonyms: (correct) beachtaigh, (reprove) spreag

2. compose, arrange

   Synonym: cóirigh

3. expound
4. mend

Conjugation

conjugation of ceartaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ceartaím	ceartaíonn tú; ceartaír†	ceartaíonn sé, sí	ceartaímid; ceartaíonn muid	ceartaíonn sibh	ceartaíonn siad; ceartaíd†	a cheartaíonn; a cheartaíos / a gceartaíonn*	ceartaítear
	past	cheartaigh mé; cheartaíos	cheartaigh tú; cheartaís	cheartaigh sé, sí	cheartaíomar; cheartaigh muid	cheartaigh sibh; cheartaíobhair	cheartaigh siad; cheartaíodar	a cheartaigh / ar cheartaigh*	ceartaíodh
	past habitual	cheartaínn / gceartaínn‡‡	cheartaíteá / gceartaíteᇇ	cheartaíodh sé, sí / gceartaíodh sé, s퇇	cheartaímis; cheartaíodh muid / gceartaímis‡‡; gceartaíodh muid‡‡	cheartaíodh sibh / gceartaíodh sibh‡‡	cheartaídís; cheartaíodh siad / gceartaídís‡‡; gceartaíodh siad‡‡	a cheartaíodh / a gceartaíodh*	cheartaítí / gceartaít퇇
future		ceartóidh mé; ceartód; ceartóchaidh mé†	ceartóidh tú; ceartóir†; ceartóchaidh tú†	ceartóidh sé, sí; ceartóchaidh sé, sí†	ceartóimid; ceartóidh muid; ceartóchaimid†; ceartóchaidh muid†	ceartóidh sibh; ceartóchaidh sibh†	ceartóidh siad; ceartóid†; ceartóchaidh siad†	a cheartóidh; a cheartós; a cheartóchaidh†; a cheartóchas† / a gceartóidh*; a gceartóchaidh*†	ceartófar; ceartóchar†
conditional		cheartóinn; cheartóchainn† / gceartóinn‡‡; gceartóchainn†‡‡	cheartófá; cheartóchthᆠ/ gceartófᇇ; gceartóchthᆇ‡	cheartódh sé, sí; cheartóchadh sé, s토/ gceartódh sé, s퇇; gceartóchadh sé, s톇‡	cheartóimis; cheartódh muid; cheartóchaimis†; cheartóchadh muid† / gceartóimis‡‡; gceartódh muid‡‡; gceartóchaimis†‡‡; gceartóchadh muid†‡‡	cheartódh sibh; cheartóchadh sibh† / gceartódh sibh‡‡; gceartóchadh sibh†‡‡	cheartóidís; cheartódh siad; cheartóchadh siad† / gceartóidís‡‡; gceartódh siad‡‡; gceartóchadh siad†‡‡	a cheartódh; a cheartóchadh† / a gceartódh*; a gceartóchadh*†	cheartófaí; cheartóchtha토/ gceartófa퇇; gceartóchtha톇‡
subjunctive	present	go gceartaí mé; go gceartaíod†	go gceartaí tú; go gceartaír†	go gceartaí sé, sí	go gceartaímid; go gceartaí muid	go gceartaí sibh	go gceartaí siad; go gceartaíd†	—	go gceartaítear
	past	dá gceartaínn	dá gceartaíteá	dá gceartaíodh sé, sí	dá gceartaímis; dá gceartaíodh muid	dá gceartaíodh sibh	dá gceartaídís; dá gceartaíodh siad	—	dá gceartaítí
imperative		ceartaím	ceartaigh	ceartaíodh sé, sí	ceartaímis	ceartaígí; ceartaídh†	ceartaídís	—	ceartaítear
verbal noun		ceartú
past participle		ceartaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• fabhtcheartaigh (“troubleshoot”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
ceartaigh	cheartaigh	gceartaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “ceartaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “ceartaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
• “ceartaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024