bíta

See also: Appendix:Variations of "bita"

Faroese

bíta (third person singular past indicative beit, third person plural past indicative bitu, supine bitið)

Conjugation of bíta (group v-35)
infinitive	bíta
supine	bitið
participle (a26)¹	bítandi	bitin
	present	past
first singular	bíti	beit
second singular	bítur	beitst
third singular	bítur	beit
plural	bíta	bitu
	imperative
singular	bít!
plural	bítið!
¹Only the past participle being declined.

bíta (strong verb, third-person singular past indicative beit, third-person plural past indicative bitu, supine bitið)

bíta — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bíta
supine (sagnbót)		bitið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bítandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bít	við bítum	present (nútíð)	ég bíti	við bítum
	þú bítur	þið bítið		þú bítir	þið bítið
	hann, hún, það bítur	þeir, þær, þau bíta		hann, hún, það bíti	þeir, þær, þau bíti

past (þátíð)	ég beit	við bitum	past (þátíð)	ég biti	við bitum
	þú beist	þið bituð		þú bitir	þið bituð
	hann, hún, það beit	þeir, þær, þau bitu		hann, hún, það biti	þeir, þær, þau bitu

imperative (boðháttur)	bít (þú)	bítið (þið)
	bíttu	bítiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bítast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bítast
supine (sagnbót)		bitist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		bítandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bíst	við bítumst	present (nútíð)	ég bítist	við bítumst
	þú bíst	þið bítist		þú bítist	þið bítist
	hann, hún, það bíst	þeir, þær, þau bítast		hann, hún, það bítist	þeir, þær, þau bítist

past (þátíð)	ég beist	við bitumst	past (þátíð)	ég bitist	við bitumst
	þú beist	þið bitust		þú bitist	þið bitust
	hann, hún, það beist	þeir, þær, þau bitust		hann, hún, það bitist	þeir, þær, þau bitust

imperative (boðháttur)	bíst (þú)	bítist (þið)
	bístu	bítisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bitinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bitinn	bitin	bitið	bitnir	bitnar	bitin
accusative (þolfall)	bitinn	bitna	bitið	bitna	bitnar	bitin
dative (þágufall)	bitnum	bitinni	bitnu	bitnum	bitnum	bitnum
genitive (eignarfall)	bitins	bitinnar	bitins	bitinna	bitinna	bitinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bitni	bitna	bitna	bitnu	bitnu	bitnu
accusative (þolfall)	bitna	bitnu	bitna	bitnu	bitnu	bitnu
dative (þágufall)	bitna	bitnu	bitna	bitnu	bitnu	bitnu
genitive (eignarfall)	bitna	bitnu	bitna	bitnu	bitnu	bitnu

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

bíta

Conjugation of bíta — active (strong class 1)

Conjugation of bíta — mediopassive (strong class 1)