Kartaca
Turkish
[edit]Etymology
[edit]From Ottoman Turkish قارتاجه (Kartaca), ultimately from Phoenician 𐤒𐤓𐤕-𐤇𐤃𐤔𐤕 (qrt-ḥdšt, “New City”).
Proper noun
[edit]Kartaca
- Carthage (an ancient city in North Africa, in modern Tunisia)
- Carthage (an ancient civilisation in North Africa, centred on the city of Carthage)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Kartaca | Kartacalar / Kartaca'lar |
| accusative | Kartaca'yı | Kartacaları / Kartaca'ları |
| dative | Kartaca'ya | Kartacalara / Kartaca'lara |
| locative | Kartaca'da | Kartacalarda / Kartaca'larda |
| ablative | Kartaca'dan | Kartacalardan / Kartaca'lardan |
| genitive | Kartaca'nın | Kartacaların / Kartaca'ların |
Derived terms
[edit]- Kartacalı (“Carthagian”)