Jump to content

نفذ

From Wiktionary, the free dictionary
See also: نفد and نقد

Arabic

[edit]
Root
ن ف ذ (n f ḏ)
7 terms

Verb

[edit]

نَفَذَ (nafaḏa) I (non-past يَنْفُذُ (yanfuḏu), verbal noun نَفَاذ (nafāḏ) or نُفُوذ (nufūḏ))

  1. to pierce, to penetrate
  2. to pass through
    • 609–632 CE, Qur'an, 55:33:
      يَا مَعْشَرَ ٱلْجِنِّ وَٱلْإِنْسِ إِنِ ٱسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَٱلْأَرْضِ فَٱنْفُذُوا لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ
      yā maʕšara l-jinni wa-l-ʔinsi ʔini staṭaʕtum ʔan tanfuḏū min ʔaqṭāri s-samāwāti wa-l-ʔarḍi fa-nfuḏūtanfuḏūna ʔillā bi-sulṭānin
      O assembly of jinn and men! If you can penetrate beyond the realms of the heavens and the earth, then pass. But you cannot pass except with authority.

Conjugation

[edit]
Conjugation of نَفَذَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns نَفَاذ, نُفُوذ)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَفَاذ, نُفُوذ
nafāḏ, nufūḏ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَافِذ
nāfiḏ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْفُوذ
manfūḏ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَفَذْتُ
nafaḏtu
نَفَذْتَ
nafaḏta
نَفَذَ
nafaḏa
نَفَذْتُمَا
nafaḏtumā
نَفَذَا
nafaḏā
نَفَذْنَا
nafaḏnā
نَفَذْتُمْ
nafaḏtum
نَفَذُوا
nafaḏū
f نَفَذْتِ
nafaḏti
نَفَذَتْ
nafaḏat
نَفَذَتَا
nafaḏatā
نَفَذْتُنَّ
nafaḏtunna
نَفَذْنَ
nafaḏna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْفُذُ
ʔanfuḏu
تَنْفُذُ
tanfuḏu
يَنْفُذُ
yanfuḏu
تَنْفُذَانِ
tanfuḏāni
يَنْفُذَانِ
yanfuḏāni
نَنْفُذُ
nanfuḏu
تَنْفُذُونَ
tanfuḏūna
يَنْفُذُونَ
yanfuḏūna
f تَنْفُذِينَ
tanfuḏīna
تَنْفُذُ
tanfuḏu
تَنْفُذَانِ
tanfuḏāni
تَنْفُذْنَ
tanfuḏna
يَنْفُذْنَ
yanfuḏna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْفُذَ
ʔanfuḏa
تَنْفُذَ
tanfuḏa
يَنْفُذَ
yanfuḏa
تَنْفُذَا
tanfuḏā
يَنْفُذَا
yanfuḏā
نَنْفُذَ
nanfuḏa
تَنْفُذُوا
tanfuḏū
يَنْفُذُوا
yanfuḏū
f تَنْفُذِي
tanfuḏī
تَنْفُذَ
tanfuḏa
تَنْفُذَا
tanfuḏā
تَنْفُذْنَ
tanfuḏna
يَنْفُذْنَ
yanfuḏna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْفُذْ
ʔanfuḏ
تَنْفُذْ
tanfuḏ
يَنْفُذْ
yanfuḏ
تَنْفُذَا
tanfuḏā
يَنْفُذَا
yanfuḏā
نَنْفُذْ
nanfuḏ
تَنْفُذُوا
tanfuḏū
يَنْفُذُوا
yanfuḏū
f تَنْفُذِي
tanfuḏī
تَنْفُذْ
tanfuḏ
تَنْفُذَا
tanfuḏā
تَنْفُذْنَ
tanfuḏna
يَنْفُذْنَ
yanfuḏna
imperative
الْأَمْر
m اُنْفُذْ
unfuḏ
اُنْفُذَا
unfuḏā
اُنْفُذُوا
unfuḏū
f اُنْفُذِي
unfuḏī
اُنْفُذْنَ
unfuḏna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُفِذْتُ
nufiḏtu
نُفِذْتَ
nufiḏta
نُفِذَ
nufiḏa
نُفِذْتُمَا
nufiḏtumā
نُفِذَا
nufiḏā
نُفِذْنَا
nufiḏnā
نُفِذْتُمْ
nufiḏtum
نُفِذُوا
nufiḏū
f نُفِذْتِ
nufiḏti
نُفِذَتْ
nufiḏat
نُفِذَتَا
nufiḏatā
نُفِذْتُنَّ
nufiḏtunna
نُفِذْنَ
nufiḏna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْفَذُ
ʔunfaḏu
تُنْفَذُ
tunfaḏu
يُنْفَذُ
yunfaḏu
تُنْفَذَانِ
tunfaḏāni
يُنْفَذَانِ
yunfaḏāni
نُنْفَذُ
nunfaḏu
تُنْفَذُونَ
tunfaḏūna
يُنْفَذُونَ
yunfaḏūna
f تُنْفَذِينَ
tunfaḏīna
تُنْفَذُ
tunfaḏu
تُنْفَذَانِ
tunfaḏāni
تُنْفَذْنَ
tunfaḏna
يُنْفَذْنَ
yunfaḏna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْفَذَ
ʔunfaḏa
تُنْفَذَ
tunfaḏa
يُنْفَذَ
yunfaḏa
تُنْفَذَا
tunfaḏā
يُنْفَذَا
yunfaḏā
نُنْفَذَ
nunfaḏa
تُنْفَذُوا
tunfaḏū
يُنْفَذُوا
yunfaḏū
f تُنْفَذِي
tunfaḏī
تُنْفَذَ
tunfaḏa
تُنْفَذَا
tunfaḏā
تُنْفَذْنَ
tunfaḏna
يُنْفَذْنَ
yunfaḏna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْفَذْ
ʔunfaḏ
تُنْفَذْ
tunfaḏ
يُنْفَذْ
yunfaḏ
تُنْفَذَا
tunfaḏā
يُنْفَذَا
yunfaḏā
نُنْفَذْ
nunfaḏ
تُنْفَذُوا
tunfaḏū
يُنْفَذُوا
yunfaḏū
f تُنْفَذِي
tunfaḏī
تُنْفَذْ
tunfaḏ
تُنْفَذَا
tunfaḏā
تُنْفَذْنَ
tunfaḏna
يُنْفَذْنَ
yunfaḏna

Verb

[edit]

نَفَّذَ (naffaḏa) II (non-past يُنَفِّذُ (yunaffiḏu), verbal noun تَنْفِيذ (tanfīḏ))

  1. to carry out, to execute
  2. to implement

Conjugation

[edit]
Conjugation of نَفَّذَ (II, sound, full passive, verbal noun تَنْفِيذ)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنْفِيذ
tanfīḏ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَفِّذ
munaffiḏ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَفَّذ
munaffaḏ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَفَّذْتُ
naffaḏtu
نَفَّذْتَ
naffaḏta
نَفَّذَ
naffaḏa
نَفَّذْتُمَا
naffaḏtumā
نَفَّذَا
naffaḏā
نَفَّذْنَا
naffaḏnā
نَفَّذْتُمْ
naffaḏtum
نَفَّذُوا
naffaḏū
f نَفَّذْتِ
naffaḏti
نَفَّذَتْ
naffaḏat
نَفَّذَتَا
naffaḏatā
نَفَّذْتُنَّ
naffaḏtunna
نَفَّذْنَ
naffaḏna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَفِّذُ
ʔunaffiḏu
تُنَفِّذُ
tunaffiḏu
يُنَفِّذُ
yunaffiḏu
تُنَفِّذَانِ
tunaffiḏāni
يُنَفِّذَانِ
yunaffiḏāni
نُنَفِّذُ
nunaffiḏu
تُنَفِّذُونَ
tunaffiḏūna
يُنَفِّذُونَ
yunaffiḏūna
f تُنَفِّذِينَ
tunaffiḏīna
تُنَفِّذُ
tunaffiḏu
تُنَفِّذَانِ
tunaffiḏāni
تُنَفِّذْنَ
tunaffiḏna
يُنَفِّذْنَ
yunaffiḏna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَفِّذَ
ʔunaffiḏa
تُنَفِّذَ
tunaffiḏa
يُنَفِّذَ
yunaffiḏa
تُنَفِّذَا
tunaffiḏā
يُنَفِّذَا
yunaffiḏā
نُنَفِّذَ
nunaffiḏa
تُنَفِّذُوا
tunaffiḏū
يُنَفِّذُوا
yunaffiḏū
f تُنَفِّذِي
tunaffiḏī
تُنَفِّذَ
tunaffiḏa
تُنَفِّذَا
tunaffiḏā
تُنَفِّذْنَ
tunaffiḏna
يُنَفِّذْنَ
yunaffiḏna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَفِّذْ
ʔunaffiḏ
تُنَفِّذْ
tunaffiḏ
يُنَفِّذْ
yunaffiḏ
تُنَفِّذَا
tunaffiḏā
يُنَفِّذَا
yunaffiḏā
نُنَفِّذْ
nunaffiḏ
تُنَفِّذُوا
tunaffiḏū
يُنَفِّذُوا
yunaffiḏū
f تُنَفِّذِي
tunaffiḏī
تُنَفِّذْ
tunaffiḏ
تُنَفِّذَا
tunaffiḏā
تُنَفِّذْنَ
tunaffiḏna
يُنَفِّذْنَ
yunaffiḏna
imperative
الْأَمْر
m نَفِّذْ
naffiḏ
نَفِّذَا
naffiḏā
نَفِّذُوا
naffiḏū
f نَفِّذِي
naffiḏī
نَفِّذْنَ
naffiḏna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُفِّذْتُ
nuffiḏtu
نُفِّذْتَ
nuffiḏta
نُفِّذَ
nuffiḏa
نُفِّذْتُمَا
nuffiḏtumā
نُفِّذَا
nuffiḏā
نُفِّذْنَا
nuffiḏnā
نُفِّذْتُمْ
nuffiḏtum
نُفِّذُوا
nuffiḏū
f نُفِّذْتِ
nuffiḏti
نُفِّذَتْ
nuffiḏat
نُفِّذَتَا
nuffiḏatā
نُفِّذْتُنَّ
nuffiḏtunna
نُفِّذْنَ
nuffiḏna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَفَّذُ
ʔunaffaḏu
تُنَفَّذُ
tunaffaḏu
يُنَفَّذُ
yunaffaḏu
تُنَفَّذَانِ
tunaffaḏāni
يُنَفَّذَانِ
yunaffaḏāni
نُنَفَّذُ
nunaffaḏu
تُنَفَّذُونَ
tunaffaḏūna
يُنَفَّذُونَ
yunaffaḏūna
f تُنَفَّذِينَ
tunaffaḏīna
تُنَفَّذُ
tunaffaḏu
تُنَفَّذَانِ
tunaffaḏāni
تُنَفَّذْنَ
tunaffaḏna
يُنَفَّذْنَ
yunaffaḏna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَفَّذَ
ʔunaffaḏa
تُنَفَّذَ
tunaffaḏa
يُنَفَّذَ
yunaffaḏa
تُنَفَّذَا
tunaffaḏā
يُنَفَّذَا
yunaffaḏā
نُنَفَّذَ
nunaffaḏa
تُنَفَّذُوا
tunaffaḏū
يُنَفَّذُوا
yunaffaḏū
f تُنَفَّذِي
tunaffaḏī
تُنَفَّذَ
tunaffaḏa
تُنَفَّذَا
tunaffaḏā
تُنَفَّذْنَ
tunaffaḏna
يُنَفَّذْنَ
yunaffaḏna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَفَّذْ
ʔunaffaḏ
تُنَفَّذْ
tunaffaḏ
يُنَفَّذْ
yunaffaḏ
تُنَفَّذَا
tunaffaḏā
يُنَفَّذَا
yunaffaḏā
نُنَفَّذْ
nunaffaḏ
تُنَفَّذُوا
tunaffaḏū
يُنَفَّذُوا
yunaffaḏū
f تُنَفَّذِي
tunaffaḏī
تُنَفَّذْ
tunaffaḏ
تُنَفَّذَا
tunaffaḏā
تُنَفَّذْنَ
tunaffaḏna
يُنَفَّذْنَ
yunaffaḏna