Jump to content

حرم

From Wiktionary, the free dictionary
See also: جرم, خرم, حزم, چرم, and ح ر م

Arabic

[edit]

Etymology 1.1

[edit]
Root
ح ر م (ḥ r m)
17 terms

Compare Hebrew חֵרֶם (ḥērem, taboo, consecration).

Verb

[edit]

حَرُمَ (ḥaruma) I (non-past يَحْرُمُ (yaḥrumu), verbal noun حُرْم (ḥurm) or حُرُم (ḥurum) or حُرْمَة (ḥurma) or حِرْمَة (ḥirma) or حَرَام (ḥarām))
حَرِمَ (ḥarima) I (non-past يَحْرَمُ (yaḥramu), verbal noun حَرَم (ḥaram) or حَرَام (ḥarām))

  1. to be sacred, to be sacrosanct, to be inviolable
  2. to be forbidden, to be prohibited, to be interdicted, to be unlawful [with عَلَى (ʕalā)]
Conjugation
[edit]
Conjugation of حَرُمَ (I, sound, u ~ u, impersonal passive, verbal nouns حُرْم, حُرُم, حُرْمَة, حِرْمَة, حَرَام)
verbal noun
الْمَصْدَر
حُرْم, حُرُم, حُرْمَة, حِرْمَة, حَرَام
ḥurm, ḥurum, ḥurma, ḥirma, ḥarām
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَرِيم
ḥarīm
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْرُوم
maḥrūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَرُمْتُ
ḥarumtu
حَرُمْتَ
ḥarumta
حَرُمَ
ḥaruma
حَرُمْتُمَا
ḥarumtumā
حَرُمَا
ḥarumā
حَرُمْنَا
ḥarumnā
حَرُمْتُمْ
ḥarumtum
حَرُمُوا
ḥarumū
f حَرُمْتِ
ḥarumti
حَرُمَتْ
ḥarumat
حَرُمَتَا
ḥarumatā
حَرُمْتُنَّ
ḥarumtunna
حَرُمْنَ
ḥarumna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْرُمُ
ʔaḥrumu
تَحْرُمُ
taḥrumu
يَحْرُمُ
yaḥrumu
تَحْرُمَانِ
taḥrumāni
يَحْرُمَانِ
yaḥrumāni
نَحْرُمُ
naḥrumu
تَحْرُمُونَ
taḥrumūna
يَحْرُمُونَ
yaḥrumūna
f تَحْرُمِينَ
taḥrumīna
تَحْرُمُ
taḥrumu
تَحْرُمَانِ
taḥrumāni
تَحْرُمْنَ
taḥrumna
يَحْرُمْنَ
yaḥrumna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْرُمَ
ʔaḥruma
تَحْرُمَ
taḥruma
يَحْرُمَ
yaḥruma
تَحْرُمَا
taḥrumā
يَحْرُمَا
yaḥrumā
نَحْرُمَ
naḥruma
تَحْرُمُوا
taḥrumū
يَحْرُمُوا
yaḥrumū
f تَحْرُمِي
taḥrumī
تَحْرُمَ
taḥruma
تَحْرُمَا
taḥrumā
تَحْرُمْنَ
taḥrumna
يَحْرُمْنَ
yaḥrumna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْرُمْ
ʔaḥrum
تَحْرُمْ
taḥrum
يَحْرُمْ
yaḥrum
تَحْرُمَا
taḥrumā
يَحْرُمَا
yaḥrumā
نَحْرُمْ
naḥrum
تَحْرُمُوا
taḥrumū
يَحْرُمُوا
yaḥrumū
f تَحْرُمِي
taḥrumī
تَحْرُمْ
taḥrum
تَحْرُمَا
taḥrumā
تَحْرُمْنَ
taḥrumna
يَحْرُمْنَ
yaḥrumna
imperative
الْأَمْر
m اُحْرُمْ
uḥrum
اُحْرُمَا
uḥrumā
اُحْرُمُوا
uḥrumū
f اُحْرُمِي
uḥrumī
اُحْرُمْنَ
uḥrumna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُرِمَ
ḥurima
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُحْرَمُ
yuḥramu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُحْرَمَ
yuḥrama
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُحْرَمْ
yuḥram
f
Conjugation of حَرِمَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal nouns حَرَم, حَرَام)
verbal noun
الْمَصْدَر
حَرَم, حَرَام
ḥaram, ḥarām
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَرِيم
ḥarīm
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْرُوم
maḥrūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَرِمْتُ
ḥarimtu
حَرِمْتَ
ḥarimta
حَرِمَ
ḥarima
حَرِمْتُمَا
ḥarimtumā
حَرِمَا
ḥarimā
حَرِمْنَا
ḥarimnā
حَرِمْتُمْ
ḥarimtum
حَرِمُوا
ḥarimū
f حَرِمْتِ
ḥarimti
حَرِمَتْ
ḥarimat
حَرِمَتَا
ḥarimatā
حَرِمْتُنَّ
ḥarimtunna
حَرِمْنَ
ḥarimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْرَمُ
ʔaḥramu
تَحْرَمُ
taḥramu
يَحْرَمُ
yaḥramu
تَحْرَمَانِ
taḥramāni
يَحْرَمَانِ
yaḥramāni
نَحْرَمُ
naḥramu
تَحْرَمُونَ
taḥramūna
يَحْرَمُونَ
yaḥramūna
f تَحْرَمِينَ
taḥramīna
تَحْرَمُ
taḥramu
تَحْرَمَانِ
taḥramāni
تَحْرَمْنَ
taḥramna
يَحْرَمْنَ
yaḥramna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْرَمَ
ʔaḥrama
تَحْرَمَ
taḥrama
يَحْرَمَ
yaḥrama
تَحْرَمَا
taḥramā
يَحْرَمَا
yaḥramā
نَحْرَمَ
naḥrama
تَحْرَمُوا
taḥramū
يَحْرَمُوا
yaḥramū
f تَحْرَمِي
taḥramī
تَحْرَمَ
taḥrama
تَحْرَمَا
taḥramā
تَحْرَمْنَ
taḥramna
يَحْرَمْنَ
yaḥramna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْرَمْ
ʔaḥram
تَحْرَمْ
taḥram
يَحْرَمْ
yaḥram
تَحْرَمَا
taḥramā
يَحْرَمَا
yaḥramā
نَحْرَمْ
naḥram
تَحْرَمُوا
taḥramū
يَحْرَمُوا
yaḥramū
f تَحْرَمِي
taḥramī
تَحْرَمْ
taḥram
تَحْرَمَا
taḥramā
تَحْرَمْنَ
taḥramna
يَحْرَمْنَ
yaḥramna
imperative
الْأَمْر
m اِحْرَمْ
iḥram
اِحْرَمَا
iḥramā
اِحْرَمُوا
iḥramū
f اِحْرَمِي
iḥramī
اِحْرَمْنَ
iḥramna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُرِمَ
ḥurima
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُحْرَمُ
yuḥramu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُحْرَمَ
yuḥrama
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُحْرَمْ
yuḥram
f

Etymology 1.2

[edit]

Verb

[edit]

حَرَمَ (ḥarama) I (non-past يَحْرِمُ (yaḥrimu), verbal noun حِرْم (ḥirm) or حِرْمَان (ḥirmān))

  1. to deprive, to dispossess, to divest, to bereave, to withhold, to withdraw, to deny, to refuse
    حُرِمَ ٱلطِّفْلُ مِنْ أُمِّهِ.
    ḥurima ṭ-ṭiflu min ʔummihi.
    The child was taken away from his mother.
  2. to exclude, to preclude
  3. to excommunicate
Conjugation
[edit]
Conjugation of حَرَمَ (I, sound, a ~ i, full passive, verbal nouns حِرْم, حِرْمَان)
verbal noun
الْمَصْدَر
حِرْم, حِرْمَان
ḥirm, ḥirmān
active participle
اِسْم الْفَاعِل
حَارِم
ḥārim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَحْرُوم
maḥrūm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَرَمْتُ
ḥaramtu
حَرَمْتَ
ḥaramta
حَرَمَ
ḥarama
حَرَمْتُمَا
ḥaramtumā
حَرَمَا
ḥaramā
حَرَمْنَا
ḥaramnā
حَرَمْتُمْ
ḥaramtum
حَرَمُوا
ḥaramū
f حَرَمْتِ
ḥaramti
حَرَمَتْ
ḥaramat
حَرَمَتَا
ḥaramatā
حَرَمْتُنَّ
ḥaramtunna
حَرَمْنَ
ḥaramna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَحْرِمُ
ʔaḥrimu
تَحْرِمُ
taḥrimu
يَحْرِمُ
yaḥrimu
تَحْرِمَانِ
taḥrimāni
يَحْرِمَانِ
yaḥrimāni
نَحْرِمُ
naḥrimu
تَحْرِمُونَ
taḥrimūna
يَحْرِمُونَ
yaḥrimūna
f تَحْرِمِينَ
taḥrimīna
تَحْرِمُ
taḥrimu
تَحْرِمَانِ
taḥrimāni
تَحْرِمْنَ
taḥrimna
يَحْرِمْنَ
yaḥrimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَحْرِمَ
ʔaḥrima
تَحْرِمَ
taḥrima
يَحْرِمَ
yaḥrima
تَحْرِمَا
taḥrimā
يَحْرِمَا
yaḥrimā
نَحْرِمَ
naḥrima
تَحْرِمُوا
taḥrimū
يَحْرِمُوا
yaḥrimū
f تَحْرِمِي
taḥrimī
تَحْرِمَ
taḥrima
تَحْرِمَا
taḥrimā
تَحْرِمْنَ
taḥrimna
يَحْرِمْنَ
yaḥrimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَحْرِمْ
ʔaḥrim
تَحْرِمْ
taḥrim
يَحْرِمْ
yaḥrim
تَحْرِمَا
taḥrimā
يَحْرِمَا
yaḥrimā
نَحْرِمْ
naḥrim
تَحْرِمُوا
taḥrimū
يَحْرِمُوا
yaḥrimū
f تَحْرِمِي
taḥrimī
تَحْرِمْ
taḥrim
تَحْرِمَا
taḥrimā
تَحْرِمْنَ
taḥrimna
يَحْرِمْنَ
yaḥrimna
imperative
الْأَمْر
m اِحْرِمْ
iḥrim
اِحْرِمَا
iḥrimā
اِحْرِمُوا
iḥrimū
f اِحْرِمِي
iḥrimī
اِحْرِمْنَ
iḥrimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُرِمْتُ
ḥurimtu
حُرِمْتَ
ḥurimta
حُرِمَ
ḥurima
حُرِمْتُمَا
ḥurimtumā
حُرِمَا
ḥurimā
حُرِمْنَا
ḥurimnā
حُرِمْتُمْ
ḥurimtum
حُرِمُوا
ḥurimū
f حُرِمْتِ
ḥurimti
حُرِمَتْ
ḥurimat
حُرِمَتَا
ḥurimatā
حُرِمْتُنَّ
ḥurimtunna
حُرِمْنَ
ḥurimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحْرَمُ
ʔuḥramu
تُحْرَمُ
tuḥramu
يُحْرَمُ
yuḥramu
تُحْرَمَانِ
tuḥramāni
يُحْرَمَانِ
yuḥramāni
نُحْرَمُ
nuḥramu
تُحْرَمُونَ
tuḥramūna
يُحْرَمُونَ
yuḥramūna
f تُحْرَمِينَ
tuḥramīna
تُحْرَمُ
tuḥramu
تُحْرَمَانِ
tuḥramāni
تُحْرَمْنَ
tuḥramna
يُحْرَمْنَ
yuḥramna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحْرَمَ
ʔuḥrama
تُحْرَمَ
tuḥrama
يُحْرَمَ
yuḥrama
تُحْرَمَا
tuḥramā
يُحْرَمَا
yuḥramā
نُحْرَمَ
nuḥrama
تُحْرَمُوا
tuḥramū
يُحْرَمُوا
yuḥramū
f تُحْرَمِي
tuḥramī
تُحْرَمَ
tuḥrama
تُحْرَمَا
tuḥramā
تُحْرَمْنَ
tuḥramna
يُحْرَمْنَ
yuḥramna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحْرَمْ
ʔuḥram
تُحْرَمْ
tuḥram
يُحْرَمْ
yuḥram
تُحْرَمَا
tuḥramā
يُحْرَمَا
yuḥramā
نُحْرَمْ
nuḥram
تُحْرَمُوا
tuḥramū
يُحْرَمُوا
yuḥramū
f تُحْرَمِي
tuḥramī
تُحْرَمْ
tuḥram
تُحْرَمَا
tuḥramā
تُحْرَمْنَ
tuḥramna
يُحْرَمْنَ
yuḥramna

Etymology 1.3

[edit]

Verb

[edit]

حَرَّمَ (ḥarrama) II (non-past يُحَرِّمُ (yuḥarrimu), verbal noun تَحْرِيم (taḥrīm))

  1. to declare sacred, to declare sacrosanct, to declare inviolable, to declare taboo
    Antonym: أَحَلَّ (ʔaḥalla)
  2. to declare unlawful, to forbid, to interdict, to proscribe
    Antonym: أَحَلَّ (ʔaḥalla)
  3. to immunize
Conjugation
[edit]
Conjugation of حَرَّمَ (II, sound, full passive, verbal noun تَحْرِيم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَحْرِيم
taḥrīm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُحَرِّم
muḥarrim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُحَرَّم
muḥarram
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حَرَّمْتُ
ḥarramtu
حَرَّمْتَ
ḥarramta
حَرَّمَ
ḥarrama
حَرَّمْتُمَا
ḥarramtumā
حَرَّمَا
ḥarramā
حَرَّمْنَا
ḥarramnā
حَرَّمْتُمْ
ḥarramtum
حَرَّمُوا
ḥarramū
f حَرَّمْتِ
ḥarramti
حَرَّمَتْ
ḥarramat
حَرَّمَتَا
ḥarramatā
حَرَّمْتُنَّ
ḥarramtunna
حَرَّمْنَ
ḥarramna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحَرِّمُ
ʔuḥarrimu
تُحَرِّمُ
tuḥarrimu
يُحَرِّمُ
yuḥarrimu
تُحَرِّمَانِ
tuḥarrimāni
يُحَرِّمَانِ
yuḥarrimāni
نُحَرِّمُ
nuḥarrimu
تُحَرِّمُونَ
tuḥarrimūna
يُحَرِّمُونَ
yuḥarrimūna
f تُحَرِّمِينَ
tuḥarrimīna
تُحَرِّمُ
tuḥarrimu
تُحَرِّمَانِ
tuḥarrimāni
تُحَرِّمْنَ
tuḥarrimna
يُحَرِّمْنَ
yuḥarrimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحَرِّمَ
ʔuḥarrima
تُحَرِّمَ
tuḥarrima
يُحَرِّمَ
yuḥarrima
تُحَرِّمَا
tuḥarrimā
يُحَرِّمَا
yuḥarrimā
نُحَرِّمَ
nuḥarrima
تُحَرِّمُوا
tuḥarrimū
يُحَرِّمُوا
yuḥarrimū
f تُحَرِّمِي
tuḥarrimī
تُحَرِّمَ
tuḥarrima
تُحَرِّمَا
tuḥarrimā
تُحَرِّمْنَ
tuḥarrimna
يُحَرِّمْنَ
yuḥarrimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحَرِّمْ
ʔuḥarrim
تُحَرِّمْ
tuḥarrim
يُحَرِّمْ
yuḥarrim
تُحَرِّمَا
tuḥarrimā
يُحَرِّمَا
yuḥarrimā
نُحَرِّمْ
nuḥarrim
تُحَرِّمُوا
tuḥarrimū
يُحَرِّمُوا
yuḥarrimū
f تُحَرِّمِي
tuḥarrimī
تُحَرِّمْ
tuḥarrim
تُحَرِّمَا
tuḥarrimā
تُحَرِّمْنَ
tuḥarrimna
يُحَرِّمْنَ
yuḥarrimna
imperative
الْأَمْر
m حَرِّمْ
ḥarrim
حَرِّمَا
ḥarrimā
حَرِّمُوا
ḥarrimū
f حَرِّمِي
ḥarrimī
حَرِّمْنَ
ḥarrimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m حُرِّمْتُ
ḥurrimtu
حُرِّمْتَ
ḥurrimta
حُرِّمَ
ḥurrima
حُرِّمْتُمَا
ḥurrimtumā
حُرِّمَا
ḥurrimā
حُرِّمْنَا
ḥurrimnā
حُرِّمْتُمْ
ḥurrimtum
حُرِّمُوا
ḥurrimū
f حُرِّمْتِ
ḥurrimti
حُرِّمَتْ
ḥurrimat
حُرِّمَتَا
ḥurrimatā
حُرِّمْتُنَّ
ḥurrimtunna
حُرِّمْنَ
ḥurrimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُحَرَّمُ
ʔuḥarramu
تُحَرَّمُ
tuḥarramu
يُحَرَّمُ
yuḥarramu
تُحَرَّمَانِ
tuḥarramāni
يُحَرَّمَانِ
yuḥarramāni
نُحَرَّمُ
nuḥarramu
تُحَرَّمُونَ
tuḥarramūna
يُحَرَّمُونَ
yuḥarramūna
f تُحَرَّمِينَ
tuḥarramīna
تُحَرَّمُ
tuḥarramu
تُحَرَّمَانِ
tuḥarramāni
تُحَرَّمْنَ
tuḥarramna
يُحَرَّمْنَ
yuḥarramna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُحَرَّمَ
ʔuḥarrama
تُحَرَّمَ
tuḥarrama
يُحَرَّمَ
yuḥarrama
تُحَرَّمَا
tuḥarramā
يُحَرَّمَا
yuḥarramā
نُحَرَّمَ
nuḥarrama
تُحَرَّمُوا
tuḥarramū
يُحَرَّمُوا
yuḥarramū
f تُحَرَّمِي
tuḥarramī
تُحَرَّمَ
tuḥarrama
تُحَرَّمَا
tuḥarramā
تُحَرَّمْنَ
tuḥarramna
يُحَرَّمْنَ
yuḥarramna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُحَرَّمْ
ʔuḥarram
تُحَرَّمْ
tuḥarram
يُحَرَّمْ
yuḥarram
تُحَرَّمَا
tuḥarramā
يُحَرَّمَا
yuḥarramā
نُحَرَّمْ
nuḥarram
تُحَرَّمُوا
tuḥarramū
يُحَرَّمُوا
yuḥarramū
f تُحَرَّمِي
tuḥarramī
تُحَرَّمْ
tuḥarram
تُحَرَّمَا
tuḥarramā
تُحَرَّمْنَ
tuḥarramna
يُحَرَّمْنَ
yuḥarramna

Etymology 1.4

[edit]

Noun

[edit]

حِرْم (ḥirmm

  1. verbal noun of حَرَمَ (ḥarama) (form I)
  2. (Christianity) excommunication
  3. pilgrim's cloak
Declension
[edit]
Declension of noun حِرْم (ḥirm)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حِرْم
ḥirm
الْحِرْم
al-ḥirm
حِرْم
ḥirm
nominative حِرْمٌ
ḥirmun
الْحِرْمُ
al-ḥirmu
حِرْمُ
ḥirmu
accusative حِرْمًا
ḥirman
الْحِرْمَ
al-ḥirma
حِرْمَ
ḥirma
genitive حِرْمٍ
ḥirmin
الْحِرْمِ
al-ḥirmi
حِرْمِ
ḥirmi

Etymology 1.5

[edit]

Noun

[edit]

حُرْم (ḥurmm

  1. verbal noun of حَرُمَ (ḥaruma) (form I)
  2. anything sacred
  3. pilgrim's cloak
Declension
[edit]
Declension of noun حُرْم (ḥurm)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حُرْم
ḥurm
الْحُرْم
al-ḥurm
حُرْم
ḥurm
nominative حُرْمٌ
ḥurmun
الْحُرْمُ
al-ḥurmu
حُرْمُ
ḥurmu
accusative حُرْمًا
ḥurman
الْحُرْمَ
al-ḥurma
حُرْمَ
ḥurma
genitive حُرْمٍ
ḥurmin
الْحُرْمِ
al-ḥurmi
حُرْمِ
ḥurmi

Etymology 1.6

[edit]

Adjective

[edit]

حَرَم (ḥaram) (masculine plural أَحْرَام (ʔaḥrām))

  1. forbidden, prohibited, interdicted
  2. taboo
  3. holy, sacred, sacrosanct
Declension
[edit]
Declension of adjective حَرَم (ḥaram)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal حَرَم
ḥaram
الْحَرَم
al-ḥaram
حَرَمَة
ḥarama
الْحَرَمَة
al-ḥarama
nominative حَرَمٌ
ḥaramun
الْحَرَمُ
al-ḥaramu
حَرَمَةٌ
ḥaramatun
الْحَرَمَةُ
al-ḥaramatu
accusative حَرَمًا
ḥaraman
الْحَرَمَ
al-ḥarama
حَرَمَةً
ḥaramatan
الْحَرَمَةَ
al-ḥaramata
genitive حَرَمٍ
ḥaramin
الْحَرَمِ
al-ḥarami
حَرَمَةٍ
ḥaramatin
الْحَرَمَةِ
al-ḥaramati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal حَرَمَيْن
ḥaramayn
الْحَرَمَيْن
al-ḥaramayn
حَرَمَتَيْن
ḥaramatayn
الْحَرَمَتَيْن
al-ḥaramatayn
nominative حَرَمَانِ
ḥaramāni
الْحَرَمَانِ
al-ḥaramāni
حَرَمَتَانِ
ḥaramatāni
الْحَرَمَتَانِ
al-ḥaramatāni
accusative حَرَمَيْنِ
ḥaramayni
الْحَرَمَيْنِ
al-ḥaramayni
حَرَمَتَيْنِ
ḥaramatayni
الْحَرَمَتَيْنِ
al-ḥaramatayni
genitive حَرَمَيْنِ
ḥaramayni
الْحَرَمَيْنِ
al-ḥaramayni
حَرَمَتَيْنِ
ḥaramatayni
الْحَرَمَتَيْنِ
al-ḥaramatayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَحْرَام
ʔaḥrām
الْأَحْرَام
al-ʔaḥrām
حَرَمَات
ḥaramāt
الْحَرَمَات
al-ḥaramāt
nominative أَحْرَامٌ
ʔaḥrāmun
الْأَحْرَامُ
al-ʔaḥrāmu
حَرَمَاتٌ
ḥaramātun
الْحَرَمَاتُ
al-ḥaramātu
accusative أَحْرَامًا
ʔaḥrāman
الْأَحْرَامَ
al-ʔaḥrāma
حَرَمَاتٍ
ḥaramātin
الْحَرَمَاتِ
al-ḥaramāti
genitive أَحْرَامٍ
ʔaḥrāmin
الْأَحْرَامِ
al-ʔaḥrāmi
حَرَمَاتٍ
ḥaramātin
الْحَرَمَاتِ
al-ḥaramāti

Noun

[edit]

حَرَم (ḥaramm (plural أَحْرَام (ʔaḥrām))

  1. verbal noun of حَرِمَ (ḥarima) (form I)
  2. sacred object, sacred possession
  3. wife
  4. sanctum, sanctuary, sacred precinct
    اَلْحَرَمَيْن / اَلْحَرَمَانal-ḥaramayn / al-ḥaramānthe two sanctuaries or sacred precincts (the two mosques or cities of Mecca and Medina)
    ثَالِث الْحَرَمَيْنṯāliṯ al-ḥaramaynthe third holiest site or pilgrimage destination (Jerusalem's Temple Mount) (literally, “the third of the two sanctuaries”)
Declension
[edit]
Declension of noun حَرَم (ḥaram)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حَرَم
ḥaram
الْحَرَم
al-ḥaram
حَرَم
ḥaram
nominative حَرَمٌ
ḥaramun
الْحَرَمُ
al-ḥaramu
حَرَمُ
ḥaramu
accusative حَرَمًا
ḥaraman
الْحَرَمَ
al-ḥarama
حَرَمَ
ḥarama
genitive حَرَمٍ
ḥaramin
الْحَرَمِ
al-ḥarami
حَرَمِ
ḥarami
dual indefinite definite construct
informal حَرَمَيْن
ḥaramayn
الْحَرَمَيْن
al-ḥaramayn
حَرَمَيْ
ḥaramay
nominative حَرَمَانِ
ḥaramāni
الْحَرَمَانِ
al-ḥaramāni
حَرَمَا
ḥaramā
accusative حَرَمَيْنِ
ḥaramayni
الْحَرَمَيْنِ
al-ḥaramayni
حَرَمَيْ
ḥaramay
genitive حَرَمَيْنِ
ḥaramayni
الْحَرَمَيْنِ
al-ḥaramayni
حَرَمَيْ
ḥaramay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَحْرَام
ʔaḥrām
الْأَحْرَام
al-ʔaḥrām
أَحْرَام
ʔaḥrām
nominative أَحْرَامٌ
ʔaḥrāmun
الْأَحْرَامُ
al-ʔaḥrāmu
أَحْرَامُ
ʔaḥrāmu
accusative أَحْرَامًا
ʔaḥrāman
الْأَحْرَامَ
al-ʔaḥrāma
أَحْرَامَ
ʔaḥrāma
genitive أَحْرَامٍ
ʔaḥrāmin
الْأَحْرَامِ
al-ʔaḥrāmi
أَحْرَامِ
ʔaḥrāmi
Descendants
[edit]
  • Ottoman Turkish: حرم (harem)
    • Turkish: harem
    • Armenian: հարեմ (harem)
    • Indonesian: harem
    • Italian: harem
    • Dutch: harem
    • English: harem
    • Polish: harem
    • Romanian: harem
    • Serbo-Croatian: harem
    • Swedish: harem
  • Persian: حرم (haram)

Derived terms

[edit]

Etymology 1.7

[edit]

Noun

[edit]

حُرُم (ḥurumm pl

  1. plural of حَرِيم (ḥarīm)
  2. plural of حَرَام (ḥarām)

Adjective

[edit]

حُرُم (ḥurumm pl

  1. masculine plural of حَرَام (ḥarām)

Etymology 1.8

[edit]

Noun

[edit]

حُرُم (ḥurumm

  1. verbal noun of حَرُمَ (ḥaruma) (form I)
Declension
[edit]
Declension of noun حُرُم (ḥurum)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal حُرُم
ḥurum
الْحُرُم
al-ḥurum
حُرُم
ḥurum
nominative حُرُمٌ
ḥurumun
الْحُرُمُ
al-ḥurumu
حُرُمُ
ḥurumu
accusative حُرُمًا
ḥuruman
الْحُرُمَ
al-ḥuruma
حُرُمَ
ḥuruma
genitive حُرُمٍ
ḥurumin
الْحُرُمِ
al-ḥurumi
حُرُمِ
ḥurumi

Etymology 1.9

[edit]

Noun

[edit]

حُرَم (ḥuramf pl

  1. plural of حُرْمَة (ḥurma)

References

[edit]

Kohistani Shina

[edit]

Adjective

[edit]

حرم (haram)

  1. forbidden

Noun

[edit]

حرم (harem)

  1. Harem
  2. Kaaba
  3. Holy

Ottoman Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic حَرَم (ḥaram).

Noun

[edit]

حرم (harem) (definite accusative حرمی (haremi))

  1. harem (private section of a Muslim household forbidden to male strangers)
  2. wife
    • 1923, Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Nur Baba[3], page 67:
      بو بیاض صاچلی قادین شیخك حرمی می؟.. نه قدر یاشلی! ..
      Bu beyaz saçlı kadın şeyhiñ haremi mi? Ne kadar yaşlı!
      Is this white-haired woman the sheik's wife? She's so old!
  3. inside of a mosque

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]
  • Avery, Robert et al., editors (2013), “harem”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  • Kélékian, Diran (1911) “حرم”, in Dictionnaire turc-français[4], Constantinople: Mihran, page 504

Persian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Arabic حَرَم (ḥaram).

Pronunciation

[edit]
 

Readings
Classical reading? haram
Dari reading? haram
Iranian reading? haram
Tajik reading? haram

Noun

[edit]

حرم (haram)

  1. (Islam) sanctuary, sacred enclosure
    حرم امام حسینharam-e emâm hoseynImam Husayn Shrine
    حرم مکهharam-e makkethe Sacred Mosque of Mecca
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 324”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[5]:
      پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
      تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم
      pāsbān-i haram-i dil šuda-am šab hama šab
      tā dar īn parda juz andīša-i ō naguzāram
      I have become the sentinel of my heart's sanctuary, night-long every night,
      So as to let in nothing but thoughts of her beyond this veil.
      (Classical Persian transliteration)

Further reading

[edit]
  • Hayyim, Sulayman (1934) “حرم”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim

South Levantine Arabic

[edit]

Etymology

[edit]

From Arabic حَرَّمَ (ḥarrama).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ħar.ram/, [ˈħar.ram]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

حرّم (ḥarram) II (present بحرّم (biḥarrem))

  1. to prohibit
    Synonym: منع (manaʕ)
    Antonym: سمح (samaḥ)

Conjugation

[edit]
Conjugation of حرم
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m حرّمت (ḥarramt) حرّمت (ḥarramt) حرّم (ḥarram) حرّمنا (ḥarramna) حرّمتو (ḥarramtu) حرّمو (ḥarramu)
f حرّمتي (ḥarramti) حرّمت (ḥarramat)
present m بحرّم (baḥarrim) بتحرّم (bitḥarrim) بحرّم (biḥarrim) منحرّم (minḥarrim) بتحرّمو (bitḥarrmu) بحرّمو (biḥarrmu)
f بتحرّمي (bitḥarrmi) بتحرّم (bitḥarrim)
subjunctive m احرّم (aḥarrim) تحرّم (tḥarrim) يحرّم (yḥarrim) نحرّم (nḥarrim) تحرّمو (tḥarrmu) يحرّمو (yḥarrmu)
f تحرّمي (tḥarrmi) تحرّم (tḥarrim)
imperative m حرّم (ḥarrim) حرّمو (ḥarrmu)
f حرّمي (ḥarrmi)

See also

[edit]
  • حرام (ḥarām, forbidden, unlawful)

Urdu

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Classical Persian حرم (haram), from Arabic حَرَم (ḥaram).

Adjective

[edit]

حرم (haram) (Hindi spelling हरम)

  1. forbidden
  2. sacred

Noun

[edit]

حرم (haram? (Hindi spelling हरम)

  1. sanctuary
  2. temple
  3. harem, seraglio