זמן

See also: ז־מ־ן

Hebrew

Root
ז־מ־ן (z-m-n)

Etymology

Borrowed from Aramaic 𐡆𐡌𐡍𐡀 (zmnʾ).

Pronunciation

• (Modern Israeli Hebrew) IPA^(key): /zman/

• Audio:

  (file)

Noun

זְמַן • (zmán) m (plural indefinite זְמַנִּים, singular construct זְמַן־, plural construct זְמַנֵּי־)

1. (uncountable) time (inevitable passing of events)

   הזמן עובר מהר כשנהנים. ― haz'mán 'ovér mahér k'shenehením. ― Time passes fast when [you're] having fun.

2. (countable) a time (duration of time)

   הגעת בזמן רע, אני עסוק. ― higa't(/a) biz'mán ra', aní 'asúk. ― You arrived(f/m) at a bad time, I'm busy.

   הקיץ זה זמן מצוין לצאת לחופשה. ― Summer is an excellent time to go on a vacation.

3. (by extension) a time (measurement of a quantity of time)

   הרצה קבעה זמן מצוין. ― haratsá kav'á z'mán m'tsuyán. ― The runner set an excellent time.

4. (grammar) a tense (verb form distinguishing time)

   כתבתי זה פועל בזמן עבר.

   katavtí ze po'ál biz'mán 'avár

   כתבתי (katavtí, “I wrote”) is a verb in the past tense.

5. (usually in the plural) an era, times

   זמנים קשים. ― z'maním kashím ― Hard times.

Usage notes

• The lemma form is also spelled with a kamats under the mem i.e. זְמָן (z'mán).

Declension

Declension of זְמַן

Number	Isolated forms		With possessive pronouns
	State	Form	Person	singular		plural
				m.	f.	m.	f.
singular	indefinite	זְמַן	first	זְמַנִּי		זְמַנֵּנוּ
	definite	הַזְּמַן	second	זְמַנְּךָ	זְמַנֵּךְ	זְמַנְּכֶם	זְמַנְּכֶן
	construct	זְמַן־	third	זְמַנּוֹ	זְמַנָּהּ	זְמַנָּם	זְמַנָּן
plural	indefinite	זְמַנִּים	first	זמניי / זְמַנַּי		זְמַנֵּינוּ
	definite	הַזְּמַנִּים	second	זְמַנֶּיךָ	זמנייך / זְמַנַּיִךְ	זְמַנֵּיכֶם	זְמַנֵּיכֶן
	construct	זְמַנֵּי־	third	זְמַנָּיו	זְמַנֶּיהָ	זְמַנֵּיהֶם	זְמַנֵּיהֶן

Synonyms

• (a time): עֵת (et)

Derived terms

• זְמַן אֱמֶת (z'mán-emét)
• זְמַנִּי (“temporary”)
• זְמַן קָצָר (zman katzar)
• חֲבָל עַל הַזְּמַן (khavál 'al haz'mán)
• לוּחַ זְמַנִּים (lúakh z'maním)
• מִזְּמַן (miz'mán)
• עניין של זמן / עִנְיָן שֶׁל זְמַן (inyán shel z'mán)
• פֶּסֶק זְמַן (pesék zman)
• צִיר זְמַן (tsír zmán)
• רוּחַ הַזְּמַן (rúach hazmán)

References

• H2165 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible

Yiddish

Etymology

From Hebrew זְמַן (zəman).

Pronunciation

• IPA^(key): /zman/

Noun

זמן • (zman) m, plural זמנים (zmanim) or זמנען (zmanen)

1. term (period of time)
   • 1946, I.J. Singer, “אַ ייד אַ מלמד פֿאַרגלוסט זיך צו ווערן אַ מלאך אום פּורים און פֿאַרלירט, נעבעך, אַן אויג”, in Fun a velt vos iz nishto mer:

     יעדן זמן אויפֿסניי, חול־המועד סוכות אָדער חול־המועד פּסח, בין איך געווען זייער האָפֿערדיק, וואָס מען האָט מיך גענומען איין מלמד און אָנגעדונגען צו אַן אַנדערן, גלײבנדיק, אַז דער נייער וועט זיין בעסער ווי דער אַלטער.

     yedn zman oyfsney, khalemoyed sukus oder khalemoyed peysekh, bin ikh geven zeyer hoferdik, vos men hot mikh genumen eyn melamed un ongedungen tsu an andern, gleybndik, az der nayer vet zeyn beser vi der alter.

     Every term anew, during the intermediary periods of Sukkot and Pesach, I was very confident in being taken from one melamed and given to another, believing the new one would be better than the old.

2. term, semester (part of an academic year)

   Synonym: סעמעסטער (semester)