калык

See also: қалық and ҡалыҡ

Southern Altai

Etymology

From Siberian Tatar ҡалыҡ (qalïq) and Kazakh халық (xalyq). Or from Classical Persian خَلْق (xalq), from Arabic خَلْق (ḵalq, “creation; creatures; people”). Compare also Shor қалық (qalïq, “people”) and Khakas халых (xalıx, “people”).

Noun

калык • (kalïk)

1. people

Declension

Inflection of калык (kalık)

	singular	plural
absolute	калык (kalïk)	калыктар (kalïktar)
definite genitive	калыктыҥ (kalïktïŋ)	калыктардыҥ (kalïktardïŋ)
dative	калыкка (kalïkka)	калыктарга (kalïktarga)
definite accusative	калыкты (kalïktï)	калыктарды (kalïktardï)
locative	калыкта (kalïkta)	калыктарда (kalïktarda)
ablative	калыктаҥ (kalïktaŋ)	калыктардаҥ (kalïktardaŋ)

Derived terms

• калык-јон (kalïk-ǰon)

See also

• албаты (albatï)
• эл (el), јон (ǰon), эл-јон (el-ǰon)

References

• N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “калык”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ, Moscow: M.: OGIZ, →ISBN, page 236