πλίνθος

Ancient Greek

Alternative forms

• πλίνθον (plínthon)

Etymology

According to Beekes, the semantic field (architecture), as well as the presence of the element "-ινθ-", suggest a loan from Pre-Greek.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /plín.tʰos/ → /ˈplin.θos/ → /ˈplin.θos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /plín.tʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈplin.tʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈplin.θos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈplin.θos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈplin.θos/

Noun

πλίνθος • (plínthos) f (genitive πλίνθου); second declension

1. A brick, whether sun or fire baked
2. A squared stone for building
3. An ingot of metal
4. (architecture) A plinth of a column

Declension

Second declension of ἡ πλῐ́νθος; τῆς πλῐ́νθου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ πλῐ́νθος hē plínthos	τὼ πλῐ́νθω tṑ plínthō	αἱ πλῐ́νθοι hai plínthoi
Genitive	τῆς πλῐ́νθου tês plínthou	τοῖν πλῐ́νθοιν toîn plínthoin	τῶν πλῐ́νθων tôn plínthōn
Dative	τῇ πλῐ́νθῳ têi plínthōi	τοῖν πλῐ́νθοιν toîn plínthoin	ταῖς πλῐ́νθοις taîs plínthois
Accusative	τὴν πλῐ́νθον tḕn plínthon	τὼ πλῐ́νθω tṑ plínthō	τᾱ̀ς πλῐ́νθους tā̀s plínthous
Vocative	πλῐ́νθε plínthe	πλῐ́νθω plínthō	πλῐ́νθοι plínthoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• πλινθάριον (plinthárion)
• πλινθεία (plintheía)
• πλινθεῖον (plintheîon)
• πλίνθευμα (plíntheuma)
• πλίνθευσις (plíntheusis)
• πλινθευτής (plintheutḗs)
• πλινθεύω (plintheúō)
• πλινθηγέω (plinthēgéō)
• πλινθηδόν (plinthēdón)
• πλινθήϊον (plinthḗïon)
• πλινθιακός (plinthiakós)
• πλινθίδιον (plinthídion)
• πλινθικός (plinthikós)
• πλίνθινος (plínthinos)
• πλινθίον (plinthíon)
• πλινθίς (plinthís)
• πλινθῖτις (plinthîtis)
• πλινθοβάψ (plinthobáps)
• πλινθοβόλεω (plinthobóleō)
• πλινθοβολία (plinthobolía)
• πλινθοβόλος (plinthobólos)
• πλινθοειδής (plinthoeidḗs)
• πλινθόομαι (plinthóomai)
• πλινθοποιέω (plinthopoiéō)
• πλινθοποιία (plinthopoiía)
• πλινθοποιός (plinthopoiós)
• πλινθοπωλική (plinthopōlikḗ)
• πλινθουλκέω (plinthoulkéō)
• πλινθουλκία (plinthoulkía)
• πλινθούλκιον (plinthoúlkion)
• πλινθουλκός (plinthoulkós)
• πλινθουργεῖον (plinthourgeîon)
• πλινθουργέω (plinthourgéō)
• πλινθουργία (plinthourgía)
• πλινθούργιον (plinthoúrgion)
• πλινθουργός (plinthourgós)
• πλινθοφορέω (plinthophoréō)
• πλινθόφορος (plinthóphoros)
• πλινθυφής (plinthuphḗs)
• πλινθωτός (plinthōtós)

 

Descendants

• → Latin: plinthus
  • Italian: plinto
  • Middle French: plinte
    • French: plinthe
      • → Dutch: plint
      • → English: plinth
  • Portuguese: plinto
  • → Russian: пли́нтус (plíntus)
    • → Ukrainian: плі́нтус (plíntus)
  • Spanish: plinto
• → Old East Slavic: плинѳа (plinθa), плинѳъ (plinθŭ), плинтъ (plintŭ)
  • → Russian: пли́нфа (plínfa)
  • → Ukrainian: плі́нфа (plínfa)

Further reading

• “πλίνθος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• πλίνθος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Alternative forms

• πλίθος (plíthos), πλιθάρι (plithári)
• πλίθα (plítha), πλίθρα (plíthra) — colloquial

Noun

πλίνθος • (plínthos) f (plural πλίνθοι)

1. (architecture) mudbrick

   Synonym: οπτόπλινθος (optóplinthos)

2. (architecture, by extension) brick

   Synonym: τούβλο (toúvlo)

Declension

	singular	plural
nominative	πλίνθος (plínthos)	πλίνθοι (plínthoi)
genitive	πλίνθου (plínthou)	πλίνθων (plínthon)
accusative	πλίνθο (plíntho)	πλίνθους (plínthous)
vocative	πλίνθε (plínthe) πλίνθο (plíntho)	πλίνθοι (plínthoi)

Related terms

• πλίθινος (plíthinos, “built of adobe”)
• πλίνθινος (plínthinos, “built of adobe”)
• πλινθοδομή f (plinthodomí, “brick building”)
• πλινθοκτίστης m (plinthoktístis, “bricklayer”)
• πλινθόκτιστος (plinthóktistos, “built of brick”)

 

See also

• τοιχοποιία f (toichopoiía, “brickwork”)
• χτίστης m (chtístis, “builder, bricklayer”)