πηδάω

Ancient Greek

Etymology

Deverbative or denominative formation on the basis of a form *pēd-, which appears to be a lengthened grade of Proto-Indo-European *ped- (“to walk, step”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛː.dá.ɔː/ → /piˈða.o/ → /piˈða.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛː.dá.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe̝ˈda.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈða.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈða.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈða.o/

Verb

πηδᾰ́ω • (pēdáō)

1. to leap, spring, jump

   Synonyms: ἅλλομαι (hállomai), θρῴσκω (thrṓiskō)

2. to stamp with the feet
3. (of the heart) to leap, throb

Conjugation

   Present: πηδᾰ́ω, πηδᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πηδᾰ́ω	πηδᾰ́εις	πηδᾰ́ει	πηδᾰ́ετον	πηδᾰ́ετον	πηδᾰ́ομεν	πηδᾰ́ετε	πηδᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	πηδᾰ́ω	πηδᾰ́ῃς	πηδᾰ́ῃ	πηδᾰ́ητον	πηδᾰ́ητον	πηδᾰ́ωμεν	πηδᾰ́ητε	πηδᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	πηδᾰ́οιμῐ	πηδᾰ́οις	πηδᾰ́οι	πηδᾰ́οιτον	πηδᾰοίτην	πηδᾰ́οιμεν	πηδᾰ́οιτε	πηδᾰ́οιεν
	imperative		πήδᾰε	πηδᾰέτω	πηδᾰ́ετον	πηδᾰέτων		πηδᾰ́ετε	πηδᾰόντων
middle/ passive	indicative	πηδᾰ́ομαι	πηδᾰ́ῃ, πηδᾰ́ει	πηδᾰ́εται	πηδᾰ́εσθον	πηδᾰ́εσθον	πηδᾰόμεθᾰ	πηδᾰ́εσθε	πηδᾰ́ονται
	subjunctive	πηδᾰ́ωμαι	πηδᾰ́ῃ	πηδᾰ́ηται	πηδᾰ́ησθον	πηδᾰ́ησθον	πηδᾰώμεθᾰ	πηδᾰ́ησθε	πηδᾰ́ωνται
	optative	πηδᾰοίμην	πηδᾰ́οιο	πηδᾰ́οιτο	πηδᾰ́οισθον	πηδᾰοίσθην	πηδᾰοίμεθᾰ	πηδᾰ́οισθε	πηδᾰ́οιντο
	imperative		πηδᾰ́ου	πηδᾰέσθω	πηδᾰ́εσθον	πηδᾰέσθων		πηδᾰ́εσθε	πηδᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πηδᾰ́ειν				πηδᾰ́εσθαι
participle	m	πηδᾰ́ων				πηδᾰόμενος
	f	πηδᾰ́ουσᾰ				πηδᾰομένη
	n	πηδᾰ́ον				πηδᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: πηδῶ, πηδῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πηδῶ	πηδᾷς	πηδᾷ	πηδᾶτον	πηδᾶτον	πηδῶμεν	πηδᾶτε	πηδῶσῐ(ν)
	subjunctive	πηδῶ	πηδᾷς	πηδᾷ	πηδᾶτον	πηδᾶτον	πηδῶμεν	πηδᾶτε	πηδῶσῐ(ν)
	optative	πηδῴην, πηδῷμῐ	πηδῴης, πηδῷς	πηδῴη, πηδῷ	πηδῷτον, πηδῴητον	πηδῴτην, πηδῳήτην	πηδῷμεν, πηδῴημεν	πηδῷτε, πηδῴητε	πηδῷεν, πηδῴησᾰν
	imperative		πήδᾱ	πηδᾱ́τω	πηδᾶτον	πηδᾱ́των		πηδᾶτε	πηδώντων
middle/ passive	indicative	πηδῶμαι	πηδᾷ	πηδᾶται	πηδᾶσθον	πηδᾶσθον	πηδώμεθᾰ	πηδᾶσθε	πηδῶνται
	subjunctive	πηδῶμαι	πηδᾷ	πηδᾶται	πηδᾶσθον	πηδᾶσθον	πηδώμεθᾰ	πηδᾶσθε	πηδῶνται
	optative	πηδῴμην	πηδῷο	πηδῷτο	πηδῷσθον	πηδῴσθην	πηδῴμεθᾰ	πηδῷσθε	πηδῷντο
	imperative		πηδῶ	πηδᾱ́σθω	πηδᾶσθον	πηδᾱ́σθων		πηδᾶσθε	πηδᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πηδᾶν				πηδᾶσθαι
participle	m	πηδῶν				πηδώμενος
	f	πηδῶσᾰ				πηδωμένη
	n	πηδῶν				πηδώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπήδᾰον, ἐπηδᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήδᾰον	ἐπήδᾰες	ἐπήδᾰε(ν)	ἐπηδᾰ́ετον	ἐπηδᾰέτην	ἐπηδᾰ́ομεν	ἐπηδᾰ́ετε	ἐπήδᾰον
middle/ passive	indicative	ἐπηδᾰόμην	ἐπηδᾰ́ου	ἐπηδᾰ́ετο	ἐπηδᾰ́εσθον	ἐπηδᾰέσθην	ἐπηδᾰόμεθᾰ	ἐπηδᾰ́εσθε	ἐπηδᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐπήδων, ἐπηδώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήδων	ἐπήδᾱς	ἐπήδᾱ	ἐπηδᾶτον	ἐπηδᾱ́την	ἐπηδῶμεν	ἐπηδᾶτε	ἐπήδων
middle/ passive	indicative	ἐπηδώμην	ἐπηδῶ	ἐπηδᾶτο	ἐπηδᾶσθον	ἐπηδᾱ́σθην	ἐπηδώμεθᾰ	ἐπηδᾶσθε	ἐπηδῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: πηδήσω, πηδήσομαι, πηδηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πηδήσω	πηδήσεις	πηδήσει	πηδήσετον	πηδήσετον	πηδήσομεν	πηδήσετε	πηδήσουσῐ(ν)
	optative	πηδήσοιμῐ	πηδήσοις	πηδήσοι	πηδήσοιτον	πηδησοίτην	πηδήσοιμεν	πηδήσοιτε	πηδήσοιεν
middle	indicative	πηδήσομαι	πηδήσῃ, πηδήσει	πηδήσεται	πηδήσεσθον	πηδήσεσθον	πηδησόμεθᾰ	πηδήσεσθε	πηδήσονται
	optative	πηδησοίμην	πηδήσοιο	πηδήσοιτο	πηδήσοισθον	πηδησοίσθην	πηδησοίμεθᾰ	πηδήσοισθε	πηδήσοιντο
passive	indicative	πηδηθήσομαι	πηδηθήσῃ	πηδηθήσεται	πηδηθήσεσθον	πηδηθήσεσθον	πηδηθησόμεθᾰ	πηδηθήσεσθε	πηδηθήσονται
	optative	πηδηθησοίμην	πηδηθήσοιο	πηδηθήσοιτο	πηδηθήσοισθον	πηδηθησοίσθην	πηδηθησοίμεθᾰ	πηδηθήσοισθε	πηδηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πηδήσειν			πηδήσεσθαι		πηδηθήσεσθαι
participle	m	πηδήσων			πηδησόμενος		πηδηθησόμενος
	f	πηδήσουσᾰ			πηδησομένη		πηδηθησομένη
	n	πηδῆσον			πηδησόμενον		πηδηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐπήδησᾰ, ἐπηδησᾰ́μην, ἐπηδήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπήδησᾰ	ἐπήδησᾰς	ἐπήδησε(ν)	ἐπηδήσᾰτον	ἐπηδησᾰ́την	ἐπηδήσᾰμεν	ἐπηδήσᾰτε	ἐπήδησᾰν
	subjunctive	πηδήσω	πηδήσῃς	πηδήσῃ	πηδήσητον	πηδήσητον	πηδήσωμεν	πηδήσητε	πηδήσωσῐ(ν)
	optative	πηδήσαιμῐ	πηδήσειᾰς, πηδήσαις	πηδήσειε(ν), πηδήσαι	πηδήσαιτον	πηδησαίτην	πηδήσαιμεν	πηδήσαιτε	πηδήσειᾰν, πηδήσαιεν
	imperative		πήδησον	πηδησᾰ́τω	πηδήσᾰτον	πηδησᾰ́των		πηδήσᾰτε	πηδησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπηδησᾰ́μην	ἐπηδήσω	ἐπηδήσᾰτο	ἐπηδήσᾰσθον	ἐπηδησᾰ́σθην	ἐπηδησᾰ́μεθᾰ	ἐπηδήσᾰσθε	ἐπηδήσᾰντο
	subjunctive	πηδήσωμαι	πηδήσῃ	πηδήσηται	πηδήσησθον	πηδήσησθον	πηδησώμεθᾰ	πηδήσησθε	πηδήσωνται
	optative	πηδησαίμην	πηδήσαιο	πηδήσαιτο	πηδήσαισθον	πηδησαίσθην	πηδησαίμεθᾰ	πηδήσαισθε	πηδήσαιντο
	imperative		πήδησαι	πηδησᾰ́σθω	πηδήσᾰσθον	πηδησᾰ́σθων		πηδήσᾰσθε	πηδησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπηδήθην	ἐπηδήθης	ἐπηδήθη	ἐπηδήθητον	ἐπηδηθήτην	ἐπηδήθημεν	ἐπηδήθητε	ἐπηδήθησᾰν
	subjunctive	πηδηθῶ	πηδηθῇς	πηδηθῇ	πηδηθῆτον	πηδηθῆτον	πηδηθῶμεν	πηδηθῆτε	πηδηθῶσῐ(ν)
	optative	πηδηθείην	πηδηθείης	πηδηθείη	πηδηθεῖτον, πηδηθείητον	πηδηθείτην, πηδηθειήτην	πηδηθεῖμεν, πηδηθείημεν	πηδηθεῖτε, πηδηθείητε	πηδηθεῖεν, πηδηθείησᾰν
	imperative		πηδήθητῐ	πηδηθήτω	πηδήθητον	πηδηθήτων		πηδήθητε	πηδηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πηδῆσαι			πηδήσᾰσθαι		πηδηθῆναι
participle	m	πηδήσᾱς			πηδησᾰ́μενος		πηδηθείς
	f	πηδήσᾱσᾰ			πηδησᾰμένη		πηδηθεῖσᾰ
	n	πηδῆσᾰν			πηδησᾰ́μενον		πηδηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: πεπήδηκᾰ, πεπήδημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπήδηκᾰ	πεπήδηκᾰς	πεπήδηκε(ν)	πεπηδήκᾰτον	πεπηδήκᾰτον	πεπηδήκᾰμεν	πεπηδήκᾰτε	πεπηδήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπηδήκω	πεπηδήκῃς	πεπηδήκῃ	πεπηδήκητον	πεπηδήκητον	πεπηδήκωμεν	πεπηδήκητε	πεπηδήκωσῐ(ν)
	optative	πεπηδήκοιμῐ, πεπηδηκοίην	πεπηδήκοις, πεπηδηκοίης	πεπηδήκοι, πεπηδηκοίη	πεπηδήκοιτον	πεπηδηκοίτην	πεπηδήκοιμεν	πεπηδήκοιτε	πεπηδήκοιεν
	imperative		πεπήδηκε	πεπηδηκέτω	πεπηδήκετον	πεπηδηκέτων		πεπηδήκετε	πεπηδηκόντων
middle/ passive	indicative	πεπήδημαι	πεπήδησαι	πεπήδηται	πεπήδησθον	πεπήδησθον	πεπηδήμεθᾰ	πεπήδησθε	πεπήδηνται
	subjunctive	πεπηδημένος ὦ	πεπηδημένος ᾖς	πεπηδημένος ᾖ	πεπηδημένω ἦτον	πεπηδημένω ἦτον	πεπηδημένοι ὦμεν	πεπηδημένοι ἦτε	πεπηδημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπηδημένος εἴην	πεπηδημένος εἴης	πεπηδημένος εἴη	πεπηδημένω εἴητον/εἶτον	πεπηδημένω εἰήτην/εἴτην	πεπηδημένοι εἴημεν/εἶμεν	πεπηδημένοι εἴητε/εἶτε	πεπηδημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεπήδησο	πεπηδήσθω	πεπήδησθον	πεπηδήσθων		πεπήδησθε	πεπηδήσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπηδηκέναι				πεπηδῆσθαι
participle	m	πεπηδηκώς				πεπηδημένος
	f	πεπηδηκυῖᾰ				πεπηδημένη
	n	πεπηδηκός				πεπηδημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνᾰπηδᾰ́ω (anapēdáō)
• ἀποπηδᾰ́ω (apopēdáō)
• δῐᾰπηδᾰ́ω (diapēdáō)
• εἰσπηδᾰ́ω (eispēdáō)
• ἐκπηδᾰ́ω (ekpēdáō)
• ἐμπηδᾰ́ω (empēdáō)
• κᾰτᾰπηδᾰ́ω (katapēdáō)
• περῐπηδᾰ́ω (peripēdáō)
• πηδηθμός (pēdēthmós)
• πήδημᾰ (pḗdēma)
• πήδησῐς (pḗdēsis)
• πηδητής (pēdētḗs)
• πηδητῐκός (pēdētikós)
• προπηδᾰ́ω (propēdáō)
• τρῐ́πηδος (trípēdos)
• ὑποπηδᾰ́ω (hupopēdáō)

 

Descendants

• Greek: πηδάω (pidáo)

Further reading

• “πηδάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πηδάω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “πηδάω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• πηδάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• πηδάω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963

Greek

Alternative forms

• πηδώ (pidó) (less frequent)

Etymology

From Ancient Greek πηδῶ (pēdô, “I jump”) or πηδάω (pēdáō).

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈða.o/
• Hyphenation: πη‧δά‧ω

Verb

πηδάω • (pidáo) / πηδώ (past πήδηξα/πήδησα, passive πηδιέμαι, p‑past πηδήχτηκα/πηδήθηκα, ppp πηδηγμένος / πηδημένος)

1. (intransitive) to jump, leap (all senses)

   Πήδηξα στη θάλασσα.

   Pídixa sti thálassa.

   I jumped into the sea.

2. (figuratively, colloquial, vulgar, transitive) to fuck, screw, shag, bang (have sexual intercourse)

   Έπαιζε την καλή γυναίκα ενώ πηδούσε τον άλλον.

   Épaize tin kalí gynaíka enó pidoúse ton állon.

   She pretended to be a good wife while fucking the other guy.

3. (figuratively, transitive) to skip over, omit (in writing, etc, due to time constraint)

   Με την τρεχάλα, πήδηξε δύο παραγράφους.

   Me tin trechála, pídixe dýo paragráfous.

   In his haste, he skipped over two paragraphs.

4. (figuratively, transitive) to skip, jump ahead (a class or level in school due to exceptional ability)

   Πήδηξε κατευθείαν από την τρίτη στην πέμπτη.

   Pídixe kateftheían apó tin tríti stin pémpti.

   She skipped directly from third grade to fifth grade.

Conjugation

πηδάω / πηδώ, πηδιέμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	πηδάω, πηδώ	πηδήξω, πηδήσω	πηδιέμαι	πηδηχτώ, πηδηθώ
2 sg	πηδάς	πηδήξεις, πηδήσεις	πηδιέσαι	πηδηχτείς, πηδηθείς
3 sg	πηδάει, πηδά	πηδήξει, πηδήσει	πηδιέται	πηδηχτεί, πηδηθεί
1 pl	πηδάμε, πηδούμε	πηδήξουμε, [‑ομε] , πηδήσουμε, [‑ομε]	πηδιόμαστε	πηδηχτούμε, πηδηθούμε
2 pl	πηδάτε	πηδήξετε, πηδήσετε	πηδιέστε, (‑ιόσαστε)	πηδηχτείτε, πηδηθείτε
3 pl	πηδάνε, πηδάν, πηδούν(ε)	πηδήξουν(ε), πηδήσουν(ε)	πηδιούνται, (‑ιόνται)	πηδηχτούν(ε), πηδηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	πηδούσα, πήδαγα	πήδηξα, πήδησα	πηδιόμουν(α)	πηδήχτηκα, πηδήθηκα
2 sg	πηδούσες, πήδαγες	πήδηξες, πήδησες	πηδιόσουν(α)	πηδήχτηκες, πηδήθηκες
3 sg	πηδούσε, πήδαγε	πήδηξε, πήδησε	πηδιόταν(ε)	πηδήχτηκε, πηδήθηκε
1 pl	πηδούσαμε, πηδάγαμε	πηδήξαμε, πηδήσαμε	πηδιόμασταν, (‑ιόμαστε)	πηδηχτήκαμε, πηδηθήκαμε
2 pl	πηδούσατε, πηδάγατε	πηδήξατε, πηδήσατε	πηδιόσασταν, (‑ιόσαστε)	πηδηχτήκατε, πηδηθήκατε
3 pl	πηδούσαν(ε), πήδαγαν, (πηδάγανε)	πήδηξαν, πηδήξαν(ε), πήδησαν, πηδήσαν(ε)	πηδιόνταν(ε), πηδιόντουσαν, πηδιούνταν	πηδήχτηκαν, πηδηχτήκαν(ε), πηδήθηκαν, πηδηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα πηδάω, θα πηδώ ➤	θα πηδήξω/πηδήσω ➤	θα πηδιέμαι ➤	θα πηδηχτώ/πηδηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα πηδάς, …	θα πηδήξεις/πηδήσεις, …	θα πηδιέσαι, …	θα πηδηχτείς/πηδηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … πηδήξει/πηδήσει   έχω, έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο ➤		έχω, έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί   είμαι, είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … πηδήξει/πηδήσει   είχα, είχες, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο		είχα, είχες, … πηδηχτεί/πηδηθεί   ήμουν, ήσουν, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … πηδήξει/πηδήσει   θα έχω, θα έχεις, … πηδηγμένο/πηδημένο, -η, -ο		θα έχω, θα έχεις, … πηδηχτεί/πηδηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πήδα, πήδαγε	πήδηξε, πήδηχ' 1 - πήδησε, πήδα	—	πηδήξου, πηδήσου
2 pl	πηδάτε	πηδήξτε, πηδήχτε2 - πηδήστε	πηδιέστε	πηδηχτείτε, πηδηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	πηδώντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας πηδήξει ➤		πηδηγμένος/πηδημένος, -η, -ο ➤
Nonfinite form➤	πηδήξει, πηδήσει		πηδηχτεί, πηδηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. πήδηχ' το ("jump (over) it!")  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• (jump): σαλτάρω (saltáro)
• (fuck): γαμώ (gamó) (vulgar), συνουσιάζομαι (synousiázomai) (medical term, polite)