ünlem

See also: Ünlem

Turkish

Etymology

From ünle- +‎ -m.

Pronunciation

IPA^(key): /ynlem/, [ynɫɛm]

Noun

ünlem (definite accusative ünlemi, plural ünlemler)

1. interjection (an exclamation or filled pause in grammar)
2. (dialectal) cry, shout

Declension

Inflection
Nominative	ünlem
Definite accusative	ünlemi
	Singular	Plural
Nominative	ünlem	ünlemler
Definite accusative	ünlemi	ünlemleri
Dative	ünleme	ünlemlere
Locative	ünlemde	ünlemlerde
Ablative	ünlemden	ünlemlerden
Genitive	ünlemin	ünlemlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular ünlemim ünlemlerim 2nd singular ünlemin ünlemlerin 3rd singular ünlemi ünlemleri 1st plural ünlemimiz ünlemlerimiz 2nd plural ünleminiz ünlemleriniz 3rd plural ünlemleri ünlemleri Definite accusative Singular Plural 1st singular ünlemimi ünlemlerimi 2nd singular ünlemini ünlemlerini 3rd singular ünlemini ünlemlerini 1st plural ünlemimizi ünlemlerimizi 2nd plural ünleminizi ünlemlerinizi 3rd plural ünlemlerini ünlemlerini Dative Singular Plural 1st singular ünlemime ünlemlerime 2nd singular ünlemine ünlemlerine 3rd singular ünlemine ünlemlerine 1st plural ünlemimize ünlemlerimize 2nd plural ünleminize ünlemlerinize 3rd plural ünlemlerine ünlemlerine Locative Singular Plural 1st singular ünlemimde ünlemlerimde 2nd singular ünleminde ünlemlerinde 3rd singular ünleminde ünlemlerinde 1st plural ünlemimizde ünlemlerimizde 2nd plural ünleminizde ünlemlerinizde 3rd plural ünlemlerinde ünlemlerinde Ablative Singular Plural 1st singular ünlemimden ünlemlerimden 2nd singular ünleminden ünlemlerinden 3rd singular ünleminden ünlemlerinden 1st plural ünlemimizden ünlemlerimizden 2nd plural ünleminizden ünlemlerinizden 3rd plural ünlemlerinden ünlemlerinden Genitive Singular Plural 1st singular ünlemimin ünlemlerimin 2nd singular ünleminin ünlemlerinin 3rd singular ünleminin ünlemlerinin 1st plural ünlemimizin ünlemlerimizin 2nd plural ünleminizin ünlemlerinizin 3rd plural ünlemlerinin ünlemlerinin