7066 Νέσσος
| Ανακάλυψη[1] | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ανακαλύφθηκε από | Σπέισγουοτς | ||||||
| Ανακαλύφθηκε στις | 26 Απριλίου 1993 | ||||||
| Χαρακτηριστικά τροχιάς[1] | |||||||
| Αφήλιο | 5.596.310.000 km (37,904 AU) |
||||||
| Περιήλιο | 1.776.470.000 km (11,875 AU) |
||||||
| Ημιάξονας τροχιάς | 3.686.390.000 km (24,642 AU) |
||||||
| Εκκεντρότητα | 0,5181 | ||||||
| Περίοδος περιφοράς | 44.681 ημέρες (122,33 χρόνια) |
||||||
| Μέση Ταχύτητα Τροχιάς | 5,57 km/s | ||||||
| Κλίση | 15,639° ως προς την Εκλειπτική | ||||||
| Μήκος του ανερχόμενου σημείου | 31,363° | ||||||
| Όρισμα του περιηλίου | 170,843° | ||||||
| Δορυφόροι | 0 | ||||||
| Φυσικά Χαρακτηριστικά | |||||||
| Διάμετρος | 60±16[2] km | ||||||
| Μάζα | ~1,6×1017 kg | ||||||
| Μέση πυκνότητα | 2,0 ? g/cm3 | ||||||
| Επιφανειακή Βαρύτητα στον Ισημερινό | 0,0148 ? m/s2 | ||||||
| Ταχύτητα διαφυγής | 0,028 ? km/s | ||||||
| Λευκαύγεια | 0,06 | ||||||
| Φαινόμενο μέγεθος | 23,4[3] | ||||||
| Απόλυτο μέγεθος | 9,6[1] | ||||||
| Θερμοκρασία |
|
||||||
Ο 7066 Νέσσος ή 1993 ΗΑ2 (όπως αναφέρθηκε στο IAUC 5789 τις 13 Μαΐου 1993) είναι ένα αστέρι τύπου «κένταυρος». Ανακαλύφθηκε στις 26 Απριλίου 1993 από τον David L. Rabinowitz, όταν δούλευε στο Σπέισγουοτς. Ήταν ο τρίτος κένταυρος που ανακαλύφθηκε μετά τον 5145 Φόλο και τον 2060 Χείρων, και ο δεύτερος που ανακαλύφθηκε από τον Rabinowitz, μετά τον 5145 Φόλο.
Όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ονοματολογία του Νέσσου είναι ενδιαφέρουσα, καθώς τρεις αστρολόγοι που μελετούσαν τη σημασία του αντικειμένου 1993 ΗΑ2, ο Ζαν Στέιν, στις ΗΠΑ και οι Ντιέτερ Κοχ και Ρόμπερτ Βον Χίρεν, στη Γερμανία, πρότειναν σε διαφορετικά γράμματα προς τους αστρονόμους Ντέιβιντ Ραμπίνοβιτζ, Άλλαν Στερν, Τζιμ Σκόττι και Δόκτωρ Μπράιαν Μάρσντεν το όνομα του μυθικού κενταύρου Νέσσου για το σώμα.
Ο Δόκτωρ Μάρσντεν υποστήριξε αυτό το όνομα και το πρότεινε στη ΔΑΕ. Το όνομα εγκρίθηκε, και το 1993 ΗΑ2 ονομάστηκε επίσημα 7066 Νέσσος τις 22 Απριλίου 1997. Αυτή η ονοματοδοσία ήταν μια συνεννόηση μεταξύ αστρολόγων και αστρονόμων.
Τροχιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο 7066 Νέσσος έχει περίοδο περιφοράς 122,3 χρόνια, εκκεντρότητα 0,52, και η κλίση του προς την εκλειπτική είναι 15,6 μοίρες. Στο περιήλιό του βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής του Κρόνου και το αφήλιό του βρίσκεται πέρα από τον Ποσειδώνα, στα εσωτερικά όρια της ζώνης του Κάιπερ.
Ο Νέσσος έχει πιο σταθερή τροχιά από άλλους κένταυρους, οι οποίοι έχουν γενικά ασταθείς τροχιές.[4] Πενήντα διαφορετικά μοντέλα δείχνουν ότι ο Νέσσος δεν θα περάσει σε απόσταση μικρότερη από 1 ΑΜ από κάποιον πλανήτη για τα επόμενα είκοσι χιλιάδες χρόνια.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «JPL Small-Body Database Browser: 7066 Νέσσος (1993 HA2)». 26 Μαΐου 2004. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2008.
- ↑ John Stansberry, Will Grundy, Mike Brown, Dale Cruikshank, John Spencer, David Trilling, Jean-Luc Margot (2007). «Physical Properties of Kuiper Belt and Centaur Objects: Constraints from Spitzer Space Telescope». University of Arizona, Lowell Observatory, California Institute of Technology, NASA Ames Research Center, Southwest Research Institute, Cornell University. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ «AstDys Ephemerides for 7066 Nessus». Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2009.
- ↑ Horner, J.; Evans, N.W.; Bailey, M. E. (2004). Simulations of the Population of Centaurs I: The Bulk Statistics. http://arxiv.org/abs/astro-ph?papernum=0407400. Ανακτήθηκε στις 2008-09-01.
- ↑ «Fifty clones of Centaur 7066 Nessus making passes within 150Gm». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2009. (Solex 10) Αρχειοθετήθηκε 2008-12-20 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα 7066 Nessus στο Wikimedia Commons- Orbital simulation from JPL (Java) / Ephemeris
- Spacewatch
- Asteroid/Comet connection
- The Centaur Research Project Αρχειοθετήθηκε 2019-09-23 στο Wayback Machine.
| (7065) 1992 PU2 | 7066 Νέσσος | 7067 Κιγιόσε |
|---|
