Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τανακύλλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τανανκύλλα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Tanaquil (Λατινικά)
Γέννηση7ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος6ος αιώνας π.Χ.
Ρώμη
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤαρκύνιος ο Πρεσβύτερος[1][2][3]
ΤέκναΓνάιος Ταρκύνιους[4][5]
Ταρκυνία η πρεσβύτερη[6]
Ταρκυνία η νεότερη[7]
Ταρκυνία[8][9]
Αρούνς Ταρκύνιους[10][11]
Ταρκύνιος ο Υπερήφανος[10][11]
ΓονείςHostilia
ΟικογένειαΔυναστεία Ταρκύνιου
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Τανακύλλα ήταν βασίλισσα της Ρώμης χάρη στον γάμο της με τον πέμπτο Βασιλιά της Ρώμης Ταρκύνιο τον Πρεσβύτερο. Η Τανακύλλα ήταν κόρη μιας από τις πανίσχυρες αριστοκρατικές οικογένειες στην Ταρκυνία της Ετρουρίας, ο σύζυγός της ανήκε στην οικογένεια των Ταρκυνίων από την Αρχαία Κόρινθο. Οι κάτοικοι της Ταρκυνίας δεν του επέτρεψαν να αναλάβει δημόσια αξιώματα λόγω της ξένης καταγωγής του, η ίδια προφητικά τον συμβούλευσε να μεταβούν στη Ρώμη όπου ήταν βασιλιάς ο Άνκος Μάρκιος από την Οικογένεια των Μαρκίων, ο οποίος ήταν πρόθυμος να του δώσει αξιώματα. Η προφητεία της βγήκε αληθινή, αφού ο ίδιος ο Ταρκύνιος τον διαδέχθηκε ως 5ος βασιλιάς της Ρώμης και στη συνέχεια τον διαδέχθηκε ο γαμπρός του Σέρβιος Τύλλιος. Στον δρόμο για τη Ρώμη ένας αετός κατέβηκε, του πήρε το καπέλο από το κεφάλι και κατόπιν αφού έκανε μια βόλτα στον ουρανό του το επανέφερε. Αυτό εξηγήθηκε σαν σημάδι θεϊκό ότι θα γίνει βασιλιάς. Ο Άνκος Μάρκιος έκανε τον Ταρκύνιο κύριο σύμβουλο του και κηδεμόνα των παιδιών του. Όταν πέθανε ο Άνκος Μάρκιος, τα παιδιά του ήταν ακόμα ανήλικα. Αυτό το εκμεταλλεύτηκε ο Ταρκύνιος με τον καλύτερο τρόπο και πέτυχε να ψηφιστεί σαν διάδοχος. Βασίλευσε την περίοδο (616 π.Χ.-579 π.Χ.). Οι δυο γιοι τους ήταν πιθανότατα ο τελευταίος βασιλιάς της Ρώμης Ταρκύνιος ο Υπερήφανος ή ο πατέρας του, ο Αρρούν Ταρκύνιος ο νεώτερος. Η μία από τις δύο κόρες του ήταν η Ταρκυνία. Παντρεύτηκε τον έκτο βασιλιά Σέρβιο Τύλλιο.

Η Τανακύλλα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνοδο στον θρόνο του γαμπρού της Σέρβιου Τύλλιου, τον μεγάλωσε σαν παιδί της και τον αγάπησε σε μεγαλύτερο βαθμό από τους γιους της, επιθυμούσε να είναι αυτός ο διάδοχος του συζύγου της. Μια μέρα, ενώ ο Σέρβιος Τύλλιος κοιμόταν, οι φλόγες τύλιξαν το κεφάλι του. Έκαιγαν μέχρι που ξύπνησε χωρίς την παραμικρή πληγή. Αυτό η Τανακύλλα το θεώρησε σαν θέλημα των θεών να γίνει ο νέος βασιλιάς.[12] Όταν ο Ταρκύνιος ο Πρεσβύτερος δολοφονήθηκε, η Τανακύλλα έκρυψε τον θάνατό του από τους υπηκόους του (είπε ότι τραυματίστηκε) ορκίζοντας αντιβασιλέα τον Σέρβιο Τύλλιο. Μόλις είδε ότι οι πολίτες θα τον δέχονταν σαν νέο βασιλιά, ανακοίνωσε τον θάνατο του Ταρκύνιου του Πρεσβύτερου και τον νέο του διάδοχο.[13] Η Γερουσία έστεψε τον Σέρβιο Τύλλιο 6ο βασιλιά της Ρώμης, την κόρη του Τύλλια παντρεύτηκε ο γιος της Τανακύλλας, ο Αρρούν Ταρκύνιος ο νεότερος. Σε διαφορετικές παραδόσεις από Ρωμαίους ιστορικούς η Τανακύλλα με την άφιξή της στη Ρώμη άλλαξε το όνομα της σε Γαία Καικιλία. Με το όνομα αυτό έμεινε γνωστή σαν το σύμβολο της γυναίκας που έμεινε πιστή στην οικογένειά της με αποκλειστική ασχολία τις οικιακές εργασίες και την εισαγωγή των ρωμαϊκών γαμήλιων εθίμων.[14][15][16][17] Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει ότι στη δική του εποχή (έξι αιώνες μετά) βρισκόταν στον ναό του Σάγκου ένα μπρούτζινο άγαλμα της βασίλισσας και ένας πορφυρός χιτώνας που είχε υφάνει για τον Σέρβιο Τύλλιο.[15] Άλλοι συγγραφείς καταγράφουν μια ζώνη στην οποία η Τανακύλλα είχε τοποθετήσει μια σειρά από τυχερά αντικείμενα με θεραπευτικές ιδιότητες. Η Τανακύλλα είχε υφάνει το φόρεμα το οποίο φορούσαν οι Ρωμαίες στη γαμήλια τελετή, η φράση που απήγγειλε το ζεύγος των Ρωμαίων την ώρα του γάμου "εγώ είμαι ο Γάιος, εσύ η Γάια" ήταν επίσης δική της εφεύρεση.[18] Στην Αναγέννηση ο Βοκκάκιος στο έργο του "Οι διάσημες γυναίκες" την παρουσιάζει σαν πρότυπο πίστης και σεμνότητας στην Αρχαία Ρώμη.[19]

  1. «Tanaquil» (Ρωσικά)
  2. «Tarquinii» (Ρωσικά)
  3. Νικολάι Ομπνόρσκι: «Тарквинии» (Ρωσικά)
  4. «The Tarquin Dynasty» 1975. σελ. 552.
  5. «La chronologie des Bacchiades et celle des rois étrusques de Rome» 1988. σελ. 619.
  6. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς: «Ῥωμαικὴ ἀρχαιολογία» (αρχαία ελληνικά)
  7. «The Tarquin Dynasty» 1975. σελ. 543.
  8. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς: «Ῥωμαικὴ ἀρχαιολογία» (αρχαία ελληνικά)
  9. «The Tarquin Dynasty» 1975. σελ. 543.
  10. 10,0 10,1 Τίτος Λίβιος: «Ab Urbe condĭta» (λατινική γλώσσα)
  11. 11,0 11,1 «The Tarquin Dynasty» 1975. σελ. 544.
  12. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2023. 
  13. Δίων Κάσσιος, Βιβλίο 2, 9
  14. Sextus Pompeius Festus, Epitome de M. Verrio Flacco de Verborum Significatu (Epitome of Marcus Verrius Flaccus' On the Meaning of Words), s. v. Gaia Caecilia.
  15. 15,0 15,1 Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, "Φυσική Ιστορία", 8.(74).194
  16. Liber de Praenominibus, a short treatise of uncertain authorship, traditionally appended to Valerius Maximus' Factorum ac Dictorum Memorabilium (Memorable Facts and Sayings)
  17. Πλούταρχος, Quaestiones Romanae (Roman Questions), 30
  18. Karen K. Hersch, "The Woolworker Bride", in Ancient Marriage in Myth and Reality, Lena Larsson Lovén, Agneta Strömberg, eds., Cambridge Scholars Publishing (2010), σσ. 122–124
  19. Giovanni Boccaccio’s Famous Women, translated by Virginia Brown, 2001, σσ. 94-95
  • Pliny the Elder, Natural Histories VIII.74.194
  • Livy, Ab urbe condita I.34, 39, 41
  • Cassius Dio, Roman History, II
  • Tanaquil. (2007). In Encyclopædia Britannica. Retrieved May 9, 2007, from Encyclopædia Britannica Online: [1].
  • Raia, Ann R. and Sebesta, Judith Lynn. The World of State. 2006. Retrieved May 9, 2007: [2].
  • Spalding, Tim. The Ancient Library 2005. Retrieved May 9, 2007: [3].
  • Thayer, Bill. Roman History, vol.1 Loeb Classical Library edition, 1914. Web page made 2003. Retrieved May 9, 2007: [4].
  • Bowder, Diana. Who was who in the Roman World. Oxford: Phaidon Press Limited, 1980.
  • Lightman, Marjorie, and Benjamin Lightman. Biographical dictionary of ancient Greek and Roman women: notable women from Sappho to Helena. New York: Facts On File, 2000.
  • Salisbury, Joyce E. Encyclopedia of women in the ancient world. Santa Barbara, Calif.:Abc-Clio, 2001.