Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στυλοβάτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κρρεπίδωμα τριών σκαλιών με στυλοβάτη στην κορυφή, στον δωρικό ναό της Σεγέστας στη Σικελία.
Το ρωμαϊκού τύπου Μαιζόν καρέ στη γαλλική πόλη Νιμ, το οποίο περιέχει στυλοβάτη.

Στην κλασική ελληνική αρχιτεκτονική, ο στυλοβάτης είναι το πάνω σκαλοπάτι της κρηπίδας. Είναι η εξέδρα πάνω στην οποία τοποθετούνται οι κιονοστοιχίες του αρχαίου ελληνικού ναού.[1]

Αρχιτεκτονική χρήση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο στυλοβάτης συχνά σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να έχει στενή σχέση με τις διαστάσεις των υπόλοιπων στοιχείων ενός αρχαίου ναού. Στους ελληνικούς ναούς χτισμένους σύμφωνα με τον δωρικό ρυθμό, το μήκος και το πλάτος του στυλοβάτη ήταν δύο στοιχεία με αρκετή σχέση μεταξύ τους. Σε ορισμένους αρχαιότερους ναούς χτισμένους με τον δωρικό ρυθμό, το ύψος της στήλης του ναού είχε το ένα τρίτο του πλάτους του στυλοβάτη.[2] Οι Ρωμαίοι, ακολουθώντας την παράδοση της ετρουσκικής αρχιτεκτονικής, ακολούθησαν μια διαφορετική προσέγγιση χρησιμοποιώντας ένα πολύ μεγαλύτερο στυλοβάτη ο οποίος συνήθως είχε σκάλες μόνο στο μπροστινό μέρος. Αυτά τα σκαλιά οδηγούσαν έπειτα στο προστώο.[3]

Στη σύγχρονη αρχιτεκτονική ο στυλοβάτης είναι το πάνω μέρος του βαθμιδωτού υπογείου ενός κτιρίου. Σήμερα, οι στυλοβάτες χρησιμοποιούνται στην κατασκευή πολλών κτιρίων με πολλούς ορόφους.

  1. Curl 2006, σελ. 751.
  2. Conway & Roenisch 2006, σελ. 65.
  3. Lord 2004.

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Conway, Hazel· Roenisch, Rowan (2006). Understanding Architecture. Routledge. 
  • Curl, James Stevens (2006). «Stylobate». [[[:Πρότυπο:GBurl]] A Dictionary of Architecture and Landscape Architecture] Check |url= value (βοήθεια). Oxford University Press. 
  • Lord, John (2004) [first published 1867]. The Old Roman World. Kessinger Publishing.