Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ροναλντίνιο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ροναλντίνιο

Με τη Μπαρτσελόνα το 2007
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΡονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα
Ημερ. γέννησης21 Μαρτίου 1980 (1980-03-21) (44 ετών)
Τόπος γέννησηςΠόρτο Αλέγκρε, Βραζιλία
Ύψος1,79 μ.
ΘέσηΜέσος
Επιθετικός
Ομάδες νέων
1987–1998Γκρέμιο ΦΜΠΑ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1998–2001Γκρέμιο ΦΜΠΑ89(47)
2001–2003Παρί Σεν Ζερμέν77(25)
2003–2008Μπαρτσελόνα207(94)
2008–2011ΑΚ Μίλαν95(26)
2011–2012Φλαμένγκο56(23)
2012–2014Ατλέτικο Μινέιρο75(24)
2014–2015Κερέταρο ΦΚ25(8)
2015Φλουμινένσε ΦΚ7(0)
Σύνολο631(247)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1996Βραζιλία Κ-1713(3)
1999Βραζιλία Κ-205(3)
2000–2003Βραζιλία Κ-2327(18)
1999–2013Βραζιλία97(33)
Τίτλοι
Βραζιλία
Νικητής Κόπα Αμέρικα 1999
Νικητής Παγκόσμιο Κύπελλο 2002
Νικητής Κύπελλο Συνομοσπονδιών ΦΙΦΑ 2005
Χάλκινο Ολυμπιακοί Αγώνες 2008 Πεκίνο
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ροναλντίνιο (πραγματικό όνομα: Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα, Ronaldo de Assis Moreira, γεννήθηκε 21 Μαρτίου 1980) είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής. Αγωνίστηκε σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, κυρίως ως αριστερός πλάγιος μέσος και ως επιθετικός μέσος. Συχνά θεωρείται από τους κορυφαίους παίκτες της γενιάς του και από τους καλύτερους Βραζιλιάνους όλων των εποχών.[1][2][3][4]

Κέρδισε δύο βραβεία του Παίκτη της Χρονιάς της FIFA και μια Χρυσή Μπάλα. Ήταν γνωστός για την απαράμιλλη τεχνική που διέθετε, αλλά και τις δημιουργικές του ικανότητες.[5][6] Λόγω της ευελιξίας του, του ρυθμού του, της τεχνικής ποιότητάς του, αλλά και τις εξαιρετικές του εκτελέσεις φάουλ, θεωρείται ως ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες στην ιστορία.[7][8] Έκανε το ντεμπούτο του στη Γκρέμιο το 1998. Μετακόμισε στη Παρί Σεν Ζερμέν στη Γαλλία πριν υπογράψει για τη Μπαρτσελόνα το 2003. Στη δεύτερη σεζόν του με το σύλλογο, κέρδισε το πρώτο του βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ. Στην επόμενη χρονιά κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ, καθώς και άλλο ένα τίτλο στη Λα Λίγκα, κάνοντας το πρώτο νταμπλ στην καριέρα του. Ο Βραζιλιάνος έλαβε επίσης το δεύτερο βραβείο του Παίκτη της Χρονιάς. Με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 έχοντας σημαντική συνεισφορά.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας την Παρασκευή 21 Μαρτίου 1980 σε φτωχή οικογένεια με το όνομα Ρονάλντο ντε Ασίς Μορέιρα, ενώ το ψευδώνυμό του σημαίνει «Μικρός Ρονάλντο». Τον φώναζαν «Ροναλντίνιο», επειδή στην ομάδα υπήρχε ένα μεγαλύτερο παιδί που ονομαζόταν Ρονάλντο και τελικά το όνομα αυτό έμεινε.[9][10] Ο πατέρας του ήταν και αυτός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και τον ώθησε από νωρίς στο άθλημα και εντάχθηκε στις κατώτερες ομάδες της Γκρέμιο σε ηλικία 7 ετών, ενώ την επόμενη χρονιά έχασε τον πατέρα του.[11]

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στην Γκρέμιο, την περίοδο 1998–2001. Καθιερώθηκε στη βασική ενδεκάδα το 1999. Σημείωσε 23 γκολ σε 48 εγχώρια παιχνίδια και το μοναδικό τέρμα στον τελικό του πρωταθλήματος απέναντι στην Ιντερνασιονάλ (1–0) μετά από εντυπωσιακή εμφάνιση.[12] Το 2001, ο Ροναλντίνιο υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με την Παρί Σεν Ζερμέν. Πέρασε την πλειοψηφία των πρώτων μηνών της αγωνιστικής περιόδου 2001–02 εναλλάσσοντας μεταξύ του του πάγκου και του γηπέδου. Ο ίδιος σημείωσε τον πρώτο γκολ του για το σύλλογο στις 13 Οκτωβρίου, στην ισοπαλία 2–2 απέναντι στη Ολιμπίκ Λυών.[13]

Στη συνέχεια σημείωσε ορισμένα εντυπωσιακά γκολ, ενώ είχε επίσης σημαντική παρουσία και στο Κύπελλο Γαλλίας 2001–02, βοηθώντας της Παρί να φτάσει στους ημιτελικούς. Σε αγώνα του γύρου των "16" με αντίπαλο την Γκανγκάμπ, ο Ροναλντίνιο σκόραρε δύο φορές στο δεύτερο ημίχρονο αφού μπήκε στον αγώνα ως αλλαγή.[13] Παρά τη σταδιακή επιτυχία με τον σύλλογο, η σεζόν αμαυρώθηκε από διαμάχη με τον διευθυντή της Παρί Λουίς Φερναντές, ισχυριζόμενος ότι ο Βραζιλιάνος ήταν πολύ εστιασμένος στη νυχτερινή ζωή του Παρισιού παρά στο ποδόσφαιρο και παραπονέθηκε ότι οι διακοπές του στη Βραζιλία δεν έληξαν ποτέ στο προγραμματισμένο χρόνο.[14]

Παρά τις επανειλημμένες ρήξεις με τον Φερναντές, ο Βραζιλιάνος επέστρεψε στην ομάδα και ήταν εντυπωσιακός. Στις 26 Οκτωβρίου 2002, σημείωσε δύο γκολ στη νίκη 3–1 του συλλόγου έναντι των αντιπάλων της Ολιμπίκ Μαρσέιγ στη Μασσαλία.[13] Το πρώτο γκολ ήταν ένα ελεύθερο χτύπημα (απευθείας εκτέλεση φάουλ), που πέρασε από πολλούς παίκτες της Μασσαλίας πριν περάσει και από τον τερματοφύλακα. Οι απευθείας εκτελέσεις φάουλ αποτελούσαν την καλύτερη εκτελεστική δραστηριότητά του κατατασσόμενος τρίτος όλων των εποχών με 66 γκολ.[15][16] Στον δεύτερο αγώνα σκόραρε και πάλι στη νίκη της Παρί με 3–0, τρέχοντας το μισό μήκος του γηπέδου πριν περάσει την μπάλα πάνω από τον τερματοφύλακα. Στις 22 Φεβρουαρίου 2003, ο Ροναλντίνιο σημείωσε το καλύτερο γκολ της χρονιάς.[13] Επαινέθηκε επίσης για την απόδοσή του στο Κύπελλο, όταν σημείωσε και τα δύο γκολ στη νίκη του συλλόγου με 2–0 επί της Μπορντό στους ημιτελικούς οδηγώντας στον τελικό. Τη δεύτερη χρονιά στη Γαλλία σημείωσε 22 τέρματα σε 45 επίσημους αγώνες.[17]

Το 2003 μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα. Έκανε το ντεμπούτο της ομάδας του σε φιλική συνάντηση με τη Γιουβέντους στη Μασαχουσέτη στις 27 Ιουλίου. Σημείωσε το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα στις 3 Σεπτεμβρίου 2003 εναντίον της Σεβίλλης στις 1.30 π.μ. τοπική ώρα, σε έναν αγώνα που ξεκίνησε πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Ο Ροναλντίνιο υπέφερε από τραυματισμό κατά το πρώτο μισό της σεζόν,[18] και η Μπαρτσελόνα έπεσε στην 12η θέση στην κατάταξη του πρωταθλήματος στα μέσα της σεζόν. Επέστρεψε από τραυματισμό και σημείωσε 15 γκολ στο πρωτάθλημα 2003–04, βοηθώντας την ομάδα να τερματίσει τελικά στη δεύτερη θέση. Κέρδισε τον πρώτο του τίτλο πρωταθλήματος το 2004–05, και ονομάστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ στις 20 Δεκεμβρίου 2004.[12] Μέχρι το τέλος του 2005, ο Ροναλντίνιο είχε αρχίσει να συγκεντρώνει πλήθος προσωπικών βραβείων. Κέρδισε τον εναρκτήριο Παγκόσμιο Παίκτη της Χρονιάς του FIFPro τον Σεπτέμβριο του 2005 και ονομάστηκε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην Ευρώπη κατακτώντας τη Χρυσή Μπάλα, ενώ ακολούθησε και δεύτερη συνεχής φορά για το βραβείο της FIFA.[11][19][20] Έγινε ο τρίτος παίκτης που κέρδισε το βραβείο περισσότερες από μία φορές, μετά από τους τρεις φορές νικητές Ρονάλντο και Ζιντάν. Η κυριαρχία του ως καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο ήταν αδιαμφισβήτητη καθώς πέτυχε το ίδιο και με τη Χρυσή Μπάλα.[21]

Η επόμενη αγωνιστική περίοδος θεωρείται μια από τις καλύτερες στην καριέρα του: με δύο θεαματικά γκολ με ατομικές ενέργειες, έγινε ο δεύτερος παίκτης της Μπαρτσελόνα μετά τον Ντιέγκο Μαραντόνα το 1983, που δέχθηκε την αποθέωση από τους οπαδούς της Ρεάλ Μαδρίτης στο Σαντιάγο Μπερναμπέου στο Ελ Κλάσικο της 19ης Νοεμβρίου 2005.[22][23] Ήταν καθοριστικός παράγοντας του πρώτου τίτλου του Τσάμπιονς Λιγκ στη Βαρκελώνη μετά από 14 χρόνια. Η Μπαρτσελόνα αντιμετώπισε την Τσέλσι στον γύρο των "16" σε μία επανάληψη του προηγούμενου έτους. Ο Ροναλντίνιο σημείωσε ένα καθοριστικό γκολ στο δεύτερο αγώνα, περνώντας από τρεις αμυντικούς της Τσέλσι στην άκρη της περιοχής του πέναλτι πριν νικήσει τον τερματοφύλακα, σφραγίζοντας την πρόκριση της ομάδας της Βαρκελώνης στον επόμενο γύρο.[18] Συνέβαλε επίσης με ένα γκολ στον αποκλεισμό της Μπενφίκα στους προημιτελικούς στη νίκη εντός έδρας με 2–0. Η Μπαρτσελόνα έφτασε στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου νίκησε στις 17 Μαΐου 2006 με 2–1 την Άρσεναλ.[24] Έγινε ένας από τους εννέα παίκτες που έχουν κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, το Τσάμπιονς Λιγκ και τη Χρυσή Μπάλα,[25] και ένας από τους μόνο έξι που έχουν κατακτήσει και το πρωτάθλημα εθνών της ηπείρου τους.[26] Δύο εβδομάδες νωρίτερα, ο σύλλογος είχε κερδίσει τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο της Λα Λίγκα με νίκη 1–0 επί της Θέλτα, δίνοντας στον Ροναλντίνιο το πρώτο του νταμπλ.

Με τη Μίλαν το 2010

Η σεζόν του 2007–08 στο σύνολό της κυριαρχούταν από τραυματισμούς και ένα μυϊκό τραύμα στο δεξί του πόδι που στις 3 Απριλίου έδωσε λήξη πρόωρα στην αγωνιστική δραστηριότητα γι' αυτόν. Στις 27 Αυγούστου του 2007 απέκτησε την ισπανική υπηκοότητα σε μία σύντομη τελετή στο δικαστήριο του προαστίου Χάβα της Βαρκελώνης, όπου διέμενε από το 2003, όταν οι Καταλανοί τον απέκτησαν από την Παρί Σεν Ζερμέν.[27] Έχοντας κερδίσει κάθε μεγάλο τρόπαιο στο άθλημα, άρχισε να χάνει τη συγκέντρωσή του, να προπονείται λιγότερο με την εξωγηπεδική ζωή του να γίνεται σημαντικότερη γι' αυτόν και πωλήθηκε από τη Μπαρτσελόνα.[10] Κλείνοντας την καριέρα του στην ομάδα της Βαρκελώνης είχε σημειώσει 94 τέρματα σε 207 επίσημους αγώνες, παρείχε 71 ασίστ και κατέκτησε πέντε τρόπαια.[20]

Ο Ροναλντίνιο επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στη Μίλαν.[28] Χωρίς να έχει την απαιτούμενη απόδοση στην ιταλική ομάδα, τον Ιανουάριο του 2011 έφυγε από τη Μίλαν και μεταγράφηκε στη Φλαμένγκο. Το 2012 υπέγραψε στη βραζιλιάνικη Ατλέτικο Μινέιρο και το 2014 στη μεξικάνικη Κερέταρο. Το 2015 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Φλουμινένσε ΦΚ για μόλις 9 αγώνες προτού λύσει το συμβόλαιό του συναινετικά με την ομάδα. Σε κανένα από αυτούς τους σταθμούς της καριέρας του δεν αγωνίστηκε σε ανάλογο του παρελθόντος επίπεδο.[10][29] Στις 16 Ιανουαρίου 2018 ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την ενεργό δράση σε ηλικία 37 ετών.[30][31]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1997 ήταν μέρος της πρώτης βραζιλιάνικης ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIFA κάτω των 17 ετών, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αίγυπτο, στο οποίο το πρώτο του γκολ ήταν ένα πέναλτι απέναντι στην Αυστρία στον πρώτο αγώνα, τον οποίο η Βραζιλία κέρδισε με 7–0.[32] Ολοκλήρωσε τη διοργάνωση με δύο γκολ και του απονεμήθηκε το βραβείο της μπρούτζινης μπάλας ως τρίτου καλύτερου ποδοσφαιριστή, ενώ η ομάδα κατέκτησε τον τίτλο.[33][34]

Το 1999 αγωνίστηκε στο Πρωτάθλημα Νέων κάτω των 20 ετών της Νότιας Αμερικής, όπου σκόραρε τρία γκολ και βοήθησε την ομάδα να καταλάβει την τρίτη θέση. Στη συνέχεια, έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων της FIFA στη Νιγηρία, σημειώνοντας το πρώτο του γκολ στον τελευταίο ομαδικό αγώνα της Βραζιλίας. Στον γύρο των "16", σημείωσε δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο στη νίκη 4–0 επί της Κροατίας και τελείωσε με τρία γκολ καθώς η Βραζιλία αποκλείστηκε από την Ουρουγουάη στον προημιτελικό.

Στις 26 Ιουνίου 1999, έκανε το ντεμπούτο του με την εθνικής Βραζιλίας και κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα, σημειώνοντας ένα τέρμα επί της Παραγουάης.[32] Με την εθνική ανδρών της χώρας του αγωνίστηκε 97 φορές και σημείωσε 33 τέρματα.[35]

Το 2002, ήταν από τους βασικούς συντελεστές της κατάκτησης από τη Βραζιλία του Παγκόσμιου Κυπέλλου συμπεριλαμβανόμενος στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.[14] Σημείωσε ένα από τα ωραιότερα γκολ της διοργάνωσης που ήταν και νικητήριο απέναντι στην Αγγλία σε μια προσπάθεια μακρινού σουτ που η αρχική του στόχευση δεν ήταν αντίστοιχη με το τελικό αλλά επιτυχές αποτέλεσμα, όπως και ίδιος διευκρίνησε μετά από τον αγώνα.[36][37][38][39] Το τρίο "Ρ" με Ρονάλντο και Ριβάλντο ήταν ο κύριος παράγοντας επιθετικής επιτυχίας της ομάδας.[40] Το 2005 με εντυπωσιακές εμφανίσεις συνέβαλε στο να κατακτήσει η Βραζιλία το Κύπελλο Συνομοσπονδιών εκτινάσσοντας τη δημοτικότητά του.[9] Το 2006 συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, χωρίς να διακριθεί όπως και όλη η ομάδα της Βραζιλίας. Το 2008 συμμετείχε στην Ολυμπιακή ομάδα της Βραζιλίας που κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου.[11][41]

Στατιστικά στοιχεία διεθνούς σταδιοδρομίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εθνική ομάδα Έτος Συμμ. Γκολ
Βραζιλία 1999 13 7
2000 5 1
2001 4 1
2002 10 4
2003 8 2
2004 10 6
2005 12 6
2006 9 0
2007 11 5
2008 2 0
2009 3 0
2010 1 0
2011 5 1
2012 1 0
2013 3 0
Σύνολο 97 33

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρί Σεν Ζερμέν

Μπαρτσελόνα

  • 2006–07 Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας
  • 2005–06 Τσάμπιονς Λιγκ
  • 2005–06 Πρωτάθλημα Ισπανίας
  • 2005–06 Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας
  • 2004–05 Πρωτάθλημα Ισπανίας

Μίλαν

Ατλέτικο Μινέιρο

Εθνική Βραζιλίας

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

*μεταξύ άλλων

  • 1999 Καμπεονάτο Γκαούτσο Πρώτος σκορερ[42]
  • 1999 Κύπελλο Συνομοσπονδιών Χρυσή μπάλα[43]
  • 1999 Κύπελλο Συνομοσπονδιών Χρυσό παπούτσι[44]
  • 2013 Παίκτης της Χρονιάς στην Νότια Αμερική
  • 1999 Ομάδα της Χρονιάς στη Νότια Αμερική[45]
  • Παίκτης της Χρονιάς της FIFA (2): 2004, 2005
  • Στις 14 Αυγούστου 2005 ονομάστηκε πρεσβευτής Καλής θέλησης από τον ΟΗΕ, στην εκστρατεία κατά της πείνας.
  • Στις 28 Νοεμβρίου 2005 κέρδισε τη Χρυσή Μπάλα, τον τίτλο του περιοδικού France Football για τον κορυφαίο της χρονιάς.
  • 2000 Παγκόσμιος Παίκτης της Δεκαετίας: 2009
  • 2003–04 , 2005–06 και 2009–10 Καλύτερη ομάδα της χρονιάς από την ΟΥΕΦΑ
  • 2009 βραβείο Golden Foot
  • 2009 Κορυφαίος Παίκτης της Δεκαετίας από το περιοδικό World Soccer [46]
  • 2010–11 και 2011–12 Ομάδα της Χρονιάς στο Πρωτάθλημα Βραζιλίας
  • 2005–06 Πρώτος στις ασίστ στο ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ
  • 2005–06 Πρώτος στις ασίστ στο Πρωτάθλημα Ισπανίας
  • 2009–10 Πρώτος στις ασίστ στο Πρωτάθλημα Ιταλίας
  • 2011–12 Πρώτος στις ασίστ στο Πρωτάθλημα Βραζιλίας
  • 2011–12 και 2012–13 Πρώτος στις ασίστ στο Κόπα Λιμπερταδόρες
  • 2013 Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων Χρυσό παπούτσι
  • 2006 Παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων Χάλκινη μπάλα
  • 2015 ΟΥΕΦΑ Απόλυτη Ομάδα της Χρονιάς (σαν αλλαγή)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Melhor Brasil de todos os tempos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. 
  2. ↑ «Και οι 20 Βραζιλιάνοι όλων των εποχών ήταν υπέροχοι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2023. 
  3. ↑ «The 18 Greatest Brazilian Players». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2020. 
  4. ↑ «XI's». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2024. 
  5. ↑ «Ranking 20 of the most technical footballers who made the game look like an art form». Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ «3 Most Skillful Footballers Doing What They Do Best». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2020. 
  7. ↑ «I played with... Ronaldinho: The standing ovation at the Bernabeu showed how good he was». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  8. ↑ «20 Football Tricks and the Players Who Invented Them». Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «BIOGRAPHY : Ronaldinho». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 «Ροναλντίνιο: Από την κορυφή της Ευρώπης, στα ξέφρενα πάρτι και τη φυλακή». Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2023. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 «Ροναλντίνιο». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Ronaldinho: Remembering the Brazilian Wizard's First Year as a Professional». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 «Ronaldinho biography : The PSG years». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «Ροναλντίνιο: Ο μάγος του ποδοσφαίρου... έχασε την μπάλα -Οι γυναίκες, οι σπατάλες και η φυλακή». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  15. ↑ «Footballers with most free-kick goals ever (ranked)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2023. 
  16. ↑ «Έκαναν τα φάουλ... πέναλτι: Οι καλύτεροι εκτελεστές στον κόσμο -Μεταξύ τους και ένας Έλληνας ποδοσφαιριστής». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2023. 
  17. ↑ «The Return of Ronaldinho: Is It Possible?». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «FC Barcelona : Ronaldinho». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  19. ↑ «Top 25 Greatest Playmakers Ever». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2022. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Ροναλντίνιο: Σαν σήμερα πριν 19 χρόνια άρχισαν οι... χοροί στην Μπαρτσελόνα». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  21. ↑ «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or")». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  22. ↑ «Famous Barcelona No.10s: Messi, Ronaldinho and Maradona». Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «THE NIGHT RONALDINHO ENTERED LEGEND AS THE BERNABÉU AFFORDED HIM A STANDING OVATION». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 16 Μαΐου 2021. 
  24. ↑ «UEFA : Barça comeback denies Arsenal». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2022. 
  25. ↑ «Os seletos: os craques que venceram Copa do Mundo, Liga dos Campeões e Ballon d'Or». Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2024. 
  26. ↑ «The 6 players that completed football with every major honour: Messi but no Ronaldo…». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2024. 
  27. ↑ «Ronaldinho gains dual nationality». Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020. 
  28. ↑ «Τη Μίλαν επέλεξε ο Ροναλντίνιο ως επόμενο σταθμό του». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2008. 
  29. ↑ «Τέλος ο Ροναλντίνιο από τη Φλουμινένσε». Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2015. 
  30. ↑ «Τέλος στη μαγεία του Ροναλντίνιο!». http://www.gazzetta.gr/football/world/article/1186229/telos-sti-mageia-toy-ronalntinio-vids. Ανακτήθηκε στις 2018-02-22. 
  31. ↑ «Το μήνυμα του Ροναλντίνιο για το τέλος της καριέρας του». Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2018. 
  32. ↑ 32,0 32,1 «He did it his way - Ronaldinho's Brazil story». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2020. 
  33. ↑ «FAMOUS SOCCER PLAYERS : Ronaldinho». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020. 
  34. ↑ «¡HABLA MEMORIA! 30 volantes ofensivos que hicieron historia». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. 
  35. ↑ «Ronaldo de Assis Moreira "Ronaldinho" - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2020. 
  36. ↑ «FIFA : The 22 greatest goals in FIFA World Cup™ history». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2024. 
  37. ↑ «The Top 10 goals in FIFA World Cup History». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020. 
  38. ↑ «Garrincha, Pelé, Jairzinho, Ronaldinho : dans l'histoire de la Coupe du monde, l'Angleterre n'a jamais réussi à battre le Brésil». Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2020. 
  39. ↑ «FIFA : Ronaldinho stuns Seaman (65) - 100 great World Cup moments». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2022. 
  40. ↑ «Οι θρυλικές "Αγίες Τριάδες" του ποδοσφαίρου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  41. ↑ «IOC : Ronaldo, Michel Platini, Ronaldinho : Ces vainqueurs du Ballon d'or qui ont participé aux Jeux Olympiques». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαΐου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2024. 
  42. ↑ «Rio Grande do Sul -- List of State Topscorers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2023. 
  43. ↑ «FIFA Confederations Cup Mexico 1999 - FIFA.com». web.archive.org. 7 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  44. ↑ «FIFA Confederations Cup Mexico 1999 - FIFA.com». web.archive.org. 7 Ιουνίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2023. CS1 maint: Unfit url (link)
  45. ↑ «South American Team of the Year». www.rsssf.org. Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2023. 
  46. ↑ «Κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας ο Ροναλντίνιο και του 2009 ο Μέσι». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ροναλντίνιο&oldid=10790340"