Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρίαμος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πρίαμος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Πρίαμος (Αρχαία Ελληνικά)
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία
Χώρα πολιτογράφησηςΤροία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑρίσβη (μυθολογία)[1]
Εκάβη[1]
Λαοθόη
Αλεξιρρόη
ΣύντροφοςΚαστιάνειρα
ΤέκναΈκτορας[1][2][3]
Πολύδωρος[4][5]
Κασσάνδρα[1][6]
Πάρις[1][7]
Πολυξένη[1][8]
Τρωίλος[9]
Λυκάων ο Τρώας
Λαοδίκη της Τροίας[1][10]
Αιγεωνεύς
Ιδαίος
Άντιφος
Αγάθων
Δημοκόωντας
Αίσακος[1][11][12]
Δηίφοβος[1][13]
Έλενος[1]
Κρέουσα της Τροίας[1]
Ιλιόνη[14]
Μελάνιππος
Πολύδωρος[5]
Κεβριόνης
Χρόμιος
Δόρυκλος
Γοργυθίωνας
Ιππόθοος
Πολίτης
Πάμμονας
Ίσος (μυθολογία)
Γλαύκος
Ιπποδάμας
Εύανδρος
Άρητος
Ασκάνιος
Αστύγονος
Άτας
Βίας
Λυσιάνασσα
Ιππόνοος
Τελέσθας
Μήστωρ
Μηδεσικάστη
Δρύοψ
Εχέμμονας
Φόρβας
Armogaras
Πολυμέδων
Ιδομενεύς
Λαόδοκος
Αριστοδήμη
Λυσιμάχη
Υπείροχος
Κλονίος
Δηιοπίτης
Χερσιδάμαντας
Φιλαίμων
Υπερίων
Agavus
Άμυκος
Διώρης
Antinoos
Αρχέμαχος
Αριστομάχη
Astynomus
Αστυόχη
Axion
Brissonius
Chaon
Chrysolaus
Demnosia
Demosthea
Dios
Dolon
Echephron
Evagoras
Μέδουσα του Πριάμου
Λυσίθοος
Αλάστωρ
ΓονείςΛαομέδων[1] και Ζευξίππη και Λευκίππη
ΑδέλφιαΑντιγόνη[15]
Τιθωνός
Κίλλα
Βουκολίων
Αιθίλλα
ΟικογένειαΔαρδανίδες
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΤρωικός πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβασιλιάς της Τροίας[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πρίαμος ήταν πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, βασιλιάς της Τροίας, γιος του βασιλιά Λαομέδοντα. Νέος ακόμη είδε την πρώτη καταστροφή της πόλης του· τον πήραν αιχμάλωτο, αλλά αργότερα εξαγοράστηκε και ανοικοδόμησε την Τροία, κάνοντάς την ισχυρή και πλούσια. Από την εξαγορά του αυτή πήρε και το όνομα «Πρίαμος», δηλαδή «αγορασμένος», ενώ μέχρι τότε ονομαζόταν Ποδάρκης. Είχε πολλές γυναίκες και ευνοούμενες, μεταξύ των οποίων σημαντικότερη ήταν η Εκάβη, με την οποία έκανε και τα περισσότερα παιδιά. Ήταν πατέρας 50 παιδιών, τα ονόματα των οποίων αναφέρονται σχεδόν όλα από την παράδοση. Περιγράφεται ως καλός, δίκαιος και αγαπητός στον λαό του βασιλιάς. Η προσωπικότητα και ο πόνος του περιγράφονται σε μια από τις ωραιότερες σκηνές της Ιλιάδας, στην εξαγορά του σώματος του νεκρού αγαπημένου γιου του, του Έκτορα. Πέθανε κατά την άλωση της Τροίας από το χέρι τού γιου τού Αχιλλέα, του Νεοπτόλεμου, πλάι στον οικογενειακό βωμό, αρνούμενος να αντισταθεί.

Μόνο μετά τον θάνατο τού γιου του Έκτορα φαίνεται η μαχητικότητα και η αποφασιστικότητα τού γέρου βασιλιά. Για πρώτη φορά τότε τον βλέπουμε να χάνει και την ψυχραιμία του και τη συνηθισμένη ευγένεια, που τον διέκρινε, όταν, συντετριμμένος από το χαμό τού γιου του, τα βάζει με όποιον βλέπει μπροστά του και φέρεται άπρεπα. Μετά από αυτή την έκρηξη οργής και πόνου κάνει κάτι, που απαιτεί πραγματικά πολύ θάρρος. Πηγαίνει μέσα στη νύχτα στο στρατόπεδο των Αχαιών, για να ζητήσει από τον Αχιλλέα να του δώσει τον νεκρό Έκτορα, για να τον θάψει με όλες τις πρέπουσες τιμές. Μπροστά στην τόση γενναιότητα, ακόμη και ο ίδιος ο Αχιλλέας έμεινε άφωνος.

Συνταύτιση με τα κείμενα των Χετταίων

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπάρχει η πιθανότητα ο ομηρικός Πρίαμος να είναι ο ηγεμών της Βιλούσα (Fίλιον -Τροία) Piyama -Inarash, που συμμετείχε στην περίφημη μάχη του Καντές (1274 π.Χ.) με 500 άρματα και 5.000 πεζούς στο πλευρό των επικυριάρχων του Χετταίων. Ούτως άλλως το όνομα Piyama σημαίνει στην διάλεκτο των Λουβίων «δώρο», ό,τι περίπου και το όνομα Πρίαμος, που σημαίνει «αγορασμένος».

Νυμφεύτηκε πρώτα την Αρίσβη και είχε τέκνο:

Τη διαζεύχθηκε για χάρη της Εκάβης, από την οποία είχε 14 (Απολλόδωρος, Βιβλιοθήκη) ή 50 (Ευρυπίδης) τέκνα:

  • Έκτορας, πρίγκιπας της Τροίας, ηγέτης των Τρώων στον Τρωικό Πόλεμο.
  • Πάρις (Αλέξανδρος), απήγαγε την Ελένη, κόρη του Δία και της Λήδας και έτσι προκάλεσε τον Τρωικό Πόλεμο.
  • Δηίφοβος, μετά το τέλος του Έκτορα έγινε ηγέτης των Τρώων. Πολύ γενναίος (αλκιμώτατος), σκότωσε τον Ασκάλαφο. Σκοτώθηκε από τον Οδυσσέα και τον Μενέλαο και έμεινε άταφος (μία εκδοχή) ή παντρεύτηκε την Ελένη (άλλη εκδοχή).
  • Έλενος (Σκαμάνδριος), δίδυμος της Κασσάνδρας, μάντης.
  • Αγάθων, αναφέρεται στην Ιλιάδα (Ω 249).
  • Άντιφος [4], σκότωσε τον Λεύκο, αλλά σκοτώθηκε από τον Αγαμέμνονα.
  • Πολίτης [1], πολύ γρήγορος, σκοτώθηκε από έναν γιο του Αχιλλέα κατά της άλωση της Τροίας.
  • Ιππόνοος [1], αναφέρεται από τον Απολλόδωρο στη Βιβλιοθήκη.
  • Πάμμονας, αναφέρεται στην Ιλιάδα (Ω 250).
  • Πολύδωρος, τον έστειλε ο Πρίαμος με θησαυρό στην αδελφή του Ιλιόνη, σύζυγο του Πολυμήστορα βασιλιά της Θράκης, όμως εκείνος οικειοποιήθηκε τον θησαυρό σκοτώνοντας τον Πολύδωρο.[16]
  • Τρωίλος, τον σκότωσε ο Αχιλλέας.
  • Χερσιδάμαντας, σκοτώθηκε από τον Οδυσσέα.
  • Ιλιόνη, παντρεύτηκε τον Πολυμήστορα βασιλιά της Θράκης.
  • Κασσάνδρα, δίδυμη του Έλενου, μάντης που δεν γινόταν πιστευτές οι ρήσεις της. Με την άλωση της Τροίας δόθηκε στον Αγαμέμνονα, αλλά η σύζυγός του τους σκότωσε.
  • Κρέουσα, παντρεύτηκε τον Αινεία και απέκτησαν τον Ασκάνιο (Ίουλο.
  • Λαοδίκη, παντρεύτηκε τον Ελικάωνα (ή τον Τήλεφο).
  • Πολυξένη, θυσιάστηκε στον τάφο του Αχιλλέα.

Από τη Λαοθόη, κόρη του Άλτεω βασιλιά των Λελέγων, είχε:

  • Λυκάων, ο Αχιλλεάς τον αιχμαλώτισε και τον πώλησε ως δούλο, αλλά επέστρεψε στη μάχη, όπου τον σκότωσε ο Αχιλλέας.

Από τη νύμφη Αλεξιρρόη, κόρη του ποτάμιου θεού Γρανικού, είχε:

Από την Καστιάνειρα, που καταγόταν από την Αισύμη, είχε:

Από σκλάβες είχε φυσικά τέκνα:

Από μη γνωστή γυναίκα (-ες):

  • Τελέσθας, σκοτώθηκε από τον Διομήδη.
  • Χρομίος [1], σκοτώθηκε από τον Τεύκρο.
  • Εχέμμονας, σκοτώθηκε από τον Διομήδη.
  • Άμυκος, σκοτώθηκε από τον Τούρνο βασιλιά των Ραιτύλων (Βιργίλιος).
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 «Приам» (Ρωσικά)
  2. «Гектор» (Ρωσικά)
  3. «Hector» (Ρωσικά)
  4. «Полидор» (Ρωσικά)
  5. 5,0 5,1 «Polydorus» (Ρωσικά)
  6. Robert Georg Loeper: «Кассандра» (Ρωσικά)
  7. Νικολάι Ομπνόρσκι: «Парис» (Ρωσικά)
  8. «Поликсена» (Ρωσικά)
  9. «Троил» (Ρωσικά)
  10. «Лаодика» (Ρωσικά)
  11. Νικολάι Ομπνόρσκι: «Эзак» (Ρωσικά)
  12. «Aesacus» (Ρωσικά)
  13. «Деифоб» (Ρωσικά)
  14. «Илиона» (Ρωσικά)
  15. «Антигона» (Ρωσικά)
  16. «Πολυμήστορας». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023.