Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νύμφις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νύμφις
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2ος αιώνας π.Χ.
Ηράκλεια η Ποντική
Θάνατος3ος αιώνας π.Χ.
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός

Ο Νύμφις (μέσα 3ου αιώνα π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός από την Ηράκλεια του Πόντου, γιος του επίσης ιστορικού Ξεναγόρα[1].

Εκτός από αξιοσημείωτος ιστορικός συγγραφέας, ο Νύμφις υπήρξε διακεκριμένη προσωπικότητα στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αυτό υποδεικνύει το γεγονός ότι στάλθηκε ως πρέσβυς στους Γαλάτες προκειμένου να τους εξευμενίσει, επειδή η Ηράκλεια τους είχε προσβάλει υποστηρίζοντας τον Μιθριδάτη Β΄ του Πόντου, γιο του Αριοβαρζάνη, με τον οποίο οι Γαλάτες βρίσκονταν σε πόλεμο.[2] Καθώς ο Μιθριδάτης Β΄ διαδέχθηκε τον Αριοβαρζάνη περί το 240 π.Χ., μπορούμε να τοποθετήσουμε αυτή τη διπλωματική αποστολή σε αυτό το έτος.[3] Ο Μέμνων αναφέρει (κεφ. 11) κάποιον Νύμφι ως έναν από τους πρόσφυγες του 281 π.Χ., όταν ο Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ, μετά τον θάνατο του Λυσιμάχου, απείλησε την Ηράκλεια. Ωστόσο, το χρονικό διάστημα των 41 ετών ανάμεσα στα δύο προαναφερθέντα ιστορικά γεγονότα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Νύμφις αυτός ήταν διαφορετικό πρόσωπο από τον ιστορικό, ιδίως καθώς ο Μέμνων στην αναφορά της διπλωματικής αποστολής διακρίνει καθαρά τον Νύμφι με το επίθετο «ὁ ἱστορικός». Ο Νύμφις συνέγραψε τρία χαμένα σήμερα έργα που αναφέρονται στις αρχαίες πηγές, τα εξής:

  • Περὶ Ἀλεξάνδρου καὶ τῶν Διαδόχων, σε 24 βιβλία. Αυτό το έργο τελειώνει με την αναφορά της ανόδου του Πτολεμαίου Γ΄ του Ευεργέτη στον θρόνο, το 246 π.Χ..[4][5]
  • Περί Ἡερακλείας, σε 13 βιβλία, μια ιστορία της γενέτειράς του μέχρι την αποτίναξη των τυράννων το 281 π.Χ..[6][7][8][9][10]
  • Περίπλους Ἀσίας[11]


  1. Βιργιλίου Βουκολικά, vi. 56
  2. Μέμνων, κεφ. 24, επιμ. Orelli
  3. H.F. Clinton: Fasti Hellenici...
  4. Σούδα, λήμμα «Νύμφις»
  5. Αιλιανού H.N., xvii. 3
  6. Σούδα, όπ.π.
  7. Σχολιαστής Επί του Απολλωνίου του Ροδίου, ii. 650, 729, 752, iv. 247
  8. Στεφάνου Βυζαντίου Εθνικά, λήμματα «Ὓπιος», «Φρίξος»
  9. Πλουτάρχου Ηθικά
  10. Σχολ. ad Aristoph. Av. 874
  11. Αθήν. xiii, σελ. 596, e