Μιρίν
.jpg)
Το μιρίν (味醂, σε χαρακτήρες κατακάνα: みりん, Ιαπωνικά: [miɾiɴ]) είναι τύπος κρασιού από ρύζι. Το μιρίν είναι παρόμοιο με το σάκε αλλά έχει λιγότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλη και μεγαλύτερη σε ζάχαρη.[1] Η περιεκτικότητα του μιρίν σε ζάχαρη σχηματίζεται φυσικά κατά τη διαδικασία της ζύμωσης χωρίς να προστίθενται σάκχαρα. Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ μειώνεται περαιτέρω, όταν το υγρό θερμαίνεται.
Υπάρχουν τρεις τύποι μιρίν που χρησιμοποιούνται ευρέως. Ο πρώτος είναι γνωστός ως χον μιρίν (κυριολεκτικά: αληθινό μιρίν), [2] που περιέχει περίπου 14% αλκοόλ και παράγεται με μια διαδικασία πολτοποίησης 40 έως 60 ημερών (σακχαροποίηση). [3] [4] Ο δεύτερος είναι γνωστός ως σίο μιρίν (κυριολεκτικά: αλμυρό μιρίν), το οποίο περιέχει τουλάχιστον 1,5% αλάτι, για να αποφευχθεί η κατανάλωση προκειμένου να αποφευχθεί ο φόρος αλκοόλ.[5] Ο τρίτος είναι γνωστός ως σιν μιρίν (κυριολεκτικά: νέο μιρίν), [6] ή μιρίν-φου τσομίριο (κυριολεκτικά: καρύκευμα που μοιάζει με μιρίν), [7] που περιέχει λιγότερο από 1% αλκοόλ, αλλά διατηρεί την ίδια γεύση.
Στην περίοδο Έντο, το μιρίν καταναλώθηκε ως αμαζάκε. [8] Το ο-τοσό, ένα σκεύασμα το οποίο καταναλώνεται παραδοσιακά για την ιαπωνική Πρωτοχρονιά (η οποία εορτάζεται στις 1 Ιανουαρίου από το 1873), μπορεί να παρασκευαστεί με μούλιασμα ενός μείγματος μπαχαρικών σε μιρίν. [9]
Στο στυλ μαγειρέματος Κανσάι, το μιρίν βράζεται για λίγο πριν από τη χρήση, για να εξατμιστεί μέρος του αλκοόλ. Στο τοπικό στυλ μαγειρέματος της περιοχής του Καντό (η οποία εκτείνεται στο Τόκιο και άλλες γειτονικές περιοχές), το μιρίν χρησιμοποιείται χωρίς επεξεργασία. Το βραστό μιρίν σε στιλ Κανσάι ονομάζεται νικίρι μιρίν (煮切り味醂) [10] (κυριολεκτικά: καλά βρασμένο μιρίν).
Το μιρίν χρησιμοποιείται, για να προσθέσει μια φωτεινή γεύση σε ψητά ψάρια ή για να σβήσει τη μυρωδιά του ψαριού. Μια μικρή ποσότητα χρησιμοποιείται συχνά αντί για ζάχαρη και σάλτσα σόγιας. Η γεύση του είναι αρκετά έντονη. Μερικές φορές χρησιμοποιείται, για να συνοδεύσει το σούσι.
Η 30η Νοεμβρίου έχει οριστεί ως η ημέρα του χον-μιρίν από τη βιομηχανία του μιρίν, επειδή στο ιαπωνικό παιχνίδι λέξεων, οι λέξεις της ημερομηνίας 30 Νοεμβρίου ηχούν στο αφτί σαν «11» (いい, καλό) και '30' (みりん, μιρίν).[4]
Χρήσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το μιρίν είναι επίσης συστατικό άλλων σαλτσών:
- Σάλτσα Καμπαγιάκι (ψητό χέλι): μιρίν, σάλτσα σόγιας, σάκε, ζάχαρη, κόκαλο ψαριού (προαιρετικά) [11]
- Νικίρι μιρίν σάλτσα: σάλτσα σόγιας, ντάσι, μιρίν, σάκε, σε αναλογία 10:2:1:1
- Σούσι σου (βινεγκρέτ ρυζιού σούσι): ξύδι από ρύζι, ζάχαρη, σάλτσα νικίρι μιρίν
- Σάλτσα Τεριάκι [7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Shimbo, Hiroko· Shimbo Beitchman (2000). The Japanese Kitchen: 250 Recipes in a Traditional Spirit. Ming Tsai. Harvard Common Press. σελ. 75. ISBN 978-1-55832-177-9.
- ↑ Yamaguchi, Roy· Joan Namkoong (2003). Hawaii Cooks: Flavors from Roy's Pacific Rim Kitchen. Ten Speed Press. σελ. 19. ISBN 978-1-58008-454-3.
- ↑ 本みりんの知識 (στα Ιαπωνικά). honmirin.org. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2013.
- ↑ 4,0 4,1 １１月３０日 は 「本みりんの日」 (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2013.
- ↑ «Diversified uses of Mirin». Taiwan News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-12-21. https://web.archive.org/web/20081221170622/http://www.taiwannews.com.tw/static/admilk/news/961001/index_en.html. Ανακτήθηκε στις 2009-01-07.
- ↑ Telford, Anthony (2003). The Kitchen Hand: A Miscellany of Kitchen Wisdom. Allen & Unwin. σελ. 153. ISBN 9781865088907.
- ↑ 7,0 7,1 Shimbo, Hiroko· Shimbo Beitchman (2000). The Japanese Kitchen: 250 Recipes in a Traditional Spirit. Ming Tsai. Harvard Common Press. σελ. 77. ISBN 978-1-55832-177-9.
- ↑ Chiba, Machiko, J. K. Whelehan, Tae Hamamura, Elizabeth Floyd (2005). Japanese Dishes for Wine Lovers. Kodansha International. σελ. 12. ISBN 978-4-7700-3003-0.
- ↑ Gauntner, John (2001-12-31). «An o-tososan a year keeps the doc away». The Japan Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-07-23. https://web.archive.org/web/20090723041419/http://search.japantimes.co.jp/cgi-bin/fg20011223jg.html. Ανακτήθηκε στις 2009-01-07.
- ↑ Tsuji, Shizuo· Mary Sutherland (2007). Japanese Cooking: A Simple Art. Kodansha International. σελ. 219. ISBN 978-4-7700-3049-8.
- ↑ 【広島雑学】うなぎの名店に隠されたヒミツ 秘伝のタレに２代目の意外な経歴、昔はうなぎ以外も売っていた [Hiroshima trivia: The secrets of a renowned eel restaurant]. Hiroshima Home Television (στα Ιαπωνικά). 27 Νοεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022.
they fill the pan with about 500 bones of eel, and simmer it for 2 to 3 hours.
