Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λυνεβίλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 48°35′22″N 6°30′6″E / 48.58944°N 6.50167°E / 48.58944; 6.50167

Λυνεβίλ

Σημαία
Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήκαντόνιο του Λυνεβίλ-Νορ, Καντόνι της Λυνεβίλ-Συντ, Μερτ, Μερτ-ε-Μοζέλ, Λωρραίνη και διαμέρισμα του Λυνεβίλ
 • Δήμαρχος της ΛυνεβίλΖακ Λαμπλέν
Ταχυδρομικός κώδικας54300[1]
Κωδικός Κοινότητας54329[2]
Πληθυσμός17.755 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση16,34 km²[4]
Υψόμετρο230 μέτρα, 217 μέτρα[5] και 321 μέτρα[5]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λυνεβίλ
48°35′22″N 6°30′6″E
Ιστότοποςhttps://luneville.fr/[6][7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το Λυνεβίλ (γαλλικά: Lunéville) είναι γαλλική κοινότητα στον νομό Μερτ-ε-Μοζέλ, στα ανατολικά της Γαλλίας. Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Λωρραίνης και αποτελεί τμήμα της διοικητικής περιοχής Γκραντ Εστ.

Είναι γνωστό για το κάστρο του, που ονομάζεται και «Οι Βερσαλλίες της Λωρραίνης». [8]

Οι κάτοικοί του ονομάζονται Λυνεβιλουά (ζ).[9]

Γεωγραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πλατεία Λεοπόλντ

Το Λυνεβίλ βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νομού Μερτ-ε-Μοζέλ, στην διοικητική περιοχή του Γκραντ Εστ, ενώ παλαιότερα η πόλη αποτελούσε τμήμα της περιοχής της Λωρραίνης. Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Μερτ και Βεζούζ, στην πεδιάδα, λιγότερα από 30 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Νανσύ. Το μέσο υψόμετρο της πόλης είναι 270 μέτρα.

Η πόλη είναι υπονομαρχία του νομού, το κεντρικό γραφείο δύο καντονιών, καθώς και η έδρα της περιοχής. Η έκταση της πόλης είναι περίπου 16 τ. χλμ.[10] Ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 18.566 κατοίκους (2016) και είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 24.669 κατοίκους (2015). Η πόλη βρίσκεται κοντά στο Περιφερειακό πάρκο της Λωρραίνης.

Χάρτης του νομού Μερτ-ε-Μοζέλ.[11]

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα είναι ζεστό και εύκρατο. Η πόλη έχει σημαντική ποσότητα βροχοπτώσεων κατά τη διάρκεια του έτους, γεγονός που ισχύει και για τον ξηρότερο μήνα. Στην κλιματική ταξινόμηση Κέππεν ταξινομείται ως Cfb. Η μέση θερμοκρασία στο Λυνεβίλ είναι 9,6 °C. Η μέση ετήσια βροχόπτωση είναι 763 mm2.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κάστρο του Λυνεβίλ

Το Λυνεβίλ ήταν ένα φημισμένο θέρετρο του 18ου αιώνα, γνωστό ως «πρωτεύουσα της Λωρραίνης». Το μεγάλο κάστρο του Λυνεβίλ, που χτίστηκε το 1702 για τον Λεοπόλδο, δούκα της Λωρραίνης για να αντικαταστήσει ένα παλιότερο παλάτι, ήταν η κατοικία του δούκα της Λωρραίνης, έως ότου το δουκάτο προσαρτήθηκε από τη Γαλλία το 1766. Το κάστρο σχεδιάστηκε στο στυλ των Βερσαλλιών για να ικανοποιήσει τη σύζυγο του Λεοπόλδου, Ελισάβετ Καρλόττα της Ορλεάνης, ανιψιά του Λουδοβίκου ΙΔ', και έγινε γνωστό ως «Βερσαλλίες της Λωρραίνης».

Χάρτης της περιοχής Γκραντ Εστ με τις κυριότερες πόλεις. Το Λυνεβίλ στα νότια του νομού Μερτ-ε-Μοζέλ

Ο τελευταίος δούκας της Λωρραίνης ήταν ο Στανισλάς Λεστσίνσκι, πρώην βασιλιάς της Πολωνίας και πεθερός του Λουδοβίκου ΙΕ΄. Αφοσιωμένος Καθολικός, συγγραφέας και φιλάνθρωπος, ο Στανισλάς συγκέντρωνε στην Αυλή του επισκέπτες της πολωνικής αριστοκρατίας, αλλά και οπαδούς του Διαφωτισμού. Οι πιο διάσημοι επισκέπτες του ήταν ο Βολταίρος, ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, ο Αντρέ Μορελέ και ο Μοντεσκιέ. Μετά τον θάνατο του Στανισλάς το 1766, ο Λουδοβίκος ΙΕ΄ της Γαλλίας προσάρτησε το δουκάτο στη Γαλλία και μετέτρεψε το κάστρο σε στρατώνα. Μεγάλο μέρος της αρχικής κατασκευής έχει επιβιώσει και είναι ανοικτό για το κοινό. Οι κήποι του είναι σήμερα δημόσιο πάρκο.

Στο Λυνεβίλ, στα σαλόνια του ξενοδοχείου Beauvau-Craon, υπογράφηκε στις 9 Φεβρουαρίου 1801 η συνθήκη του Λυνεβίλ, με την οποία ολοκληρώθηκε προσωρινά η αντιπαράθεση μεταξύ της Αυστρίας του Φραγκίσκου Β´ και της Γαλλίας του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Αυτή η συνθήκη απέδωσε στη Γαλλία τις Αυστριακές Κάτω Χώρες (Βέλγιο) και την αριστερή όχθη του Ρήνου.

Η εκκλησία Σαιν-Μωρ

Το Λυνεβίλ γνώρισε μια πληθυσμιακή και οικονομική έκρηξη μετά τον γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870. Η συνθήκη της Φραγκφούρτης, η οποία υπογράφηκε το 1871 και σήμαινε για τη Γαλλία την απώλεια της Αλσατίας και του μεγαλύτερου τμήματος της Λωρραίνης, την κατέστησε συνοριακή πόλη. Μια μεγάλη φρουρά εγκαταστάθηκε στην πόλη (το κάστρο μετατράπηκε σε στρατώνα) και η πόλη αντιμετώπισε μια εισροή κατοίκων της Αλσατίας και της υπόλοιπης Λωρραίνης που αρνήθηκαν να πολιτογραφηθούν Γερμανοί. Ορισμένες εταιρείες και εργοστάσια από αυτές τις περιοχές εγκαταστάθηκαν στο Λυνεβίλ. Αυτό το φαινόμενο δεν ήταν μοναδικό στην περιοχή: πόλεις όπως το Νανσύ ή το Μπελφόρ βίωσαν την ίδια κατάσταση.

Την παραμονή του Μεγάλου Πολέμου, η πόλη έγινε η «πόλη των ιπποτών», καθώς στρατοπέδευε εκεί το 2o τμήμα του ιππικού και οι μονάδες του. Δημιουργήθηκαν περισσότεροι από 8 στρατώνες, συμπεριλαμβανομένου και του κάστρου.

Πάνω από το κοντινό δάσος Παρουά, ακριβώς ανατολικά του Λυνεβίλ, 11 μήνες μετά το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε η πρώτη αερομαχία με μαχητικά αεροσκάφη οπλισμένα με συγχρονισμένα πολυβόλα, τον Ιούλιο 1915. Αεροπλάνο της αεροπορικής δύναμης του γερμανικού στρατού κατέρριψε ένα γαλλικό μονοπλάνο. Κανένα μέλος του γαλλικού πληρώματος δεν τραυματίστηκε σοβαρά.

Οικονομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φαγιάνς του Λυνεβίλ

Η πόλη είναι γνωστή για το βασιλικό εργοστάσιο παραγωγής κεραμικών, συγχωνευμένο με το εργοστάσιο της γειτονικής κοινότητας Σαιν-Κλεμάν, που συνεχίζει την παραγωγή φαγεντιανής του Λυνεβίλ.

Η πόλη είναι επίσης γνωστή για τα κεντήματά της: το κέντημα Λυνεβίλ (με χάντρες και πούλιες), χρησιμοποιείται σε εργαστήρια υψηλής ένδυσης. Έχουν εμφανιστεί εργαστήρια για την προώθηση αυτής της τεχνικής.

Η δεκαετία του 1980 και το πρώτο εξάμηνο της δεκαετίας του 1990 ήταν μάλλον δύσκολες για το Λυνεβίλ, με πολλές βιομηχανίες να κλείνουν ή να αναδιαρθρώνονται. Από τα μέσα της δεκαετίας του '90 ξεκίνησε μια νέα δυναμική, βασισμένη σε μια πολιτική συνεχούς βελτίωσης της ποιότητας ζωής των κατοίκων και μιας πολιτικής ελκυστικότητας προς τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Αξιοθέατα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Δημαρχείο
  • Το κάστρο του Λυνεβίλ, γνωστό ως «οι Βερσαλλίες της Λωρραίνης», είναι ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής του 18ου αιώνα. Προπύργιο του Διαφωτισμού, κατά την εποχή του Λεοπόλδου της Λωρραίνης και του Στανισλάς Λεστσίνσκι, καταστράφηκε εν μέρει το 2003 από πυρκαγιά. Η αποκατάσταση του κτιρίου βρίσκεται σε εξέλιξη.[12] Οι κήποι του κάστρου κράτησαν όλη τη λαμπρότητα τους. Το κάστρο έχει ταξινομηθεί ως ιστορικό μνημείο από το 1998.
  • Το δημαρχείο, που στεγάζεται στο κτίριο της παλιάς μονής Σαιν-Ρεμύ του 18ου αιώνα, αναδιαμορφώθηκε τον 19ο αιώνα.
  • Το Σπίτι του Εμπόρου, 18ος αιώνας, ένα αριστούργημα της κλασικής αρχιτεκτονικής κατασκευασμένο από ροζ ψαμμίτη των Βοσγίων, έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο από το 1976.
  • Ο Λευκός Πύργος, μοναδικό μνημείο της μεσαιωνικής οχύρωσης.
  • Το θέατρο της πόλης.
  • Ο πύργος του Αγαπημένου, που χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Ζερμαίν Μποφράν τον 18ο αιώνα για τον μικρότερο γιο του Δούκα Λεοπόλδου της Λωρραίνης, τον Κάρολο Αλέξανδρο της Λωρραίνης και ανακατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα. Αποτελεί αντικείμενο ταξινόμησης ως ιστορικό μνημείο από το 2011.
  • Το μουσείο κεντήματος[13] που βρίσκεται στο κάστρο
  • Πολλές εκκλησίες και παρεκκλήσια
  • Ιστορικά μνημεία και αξιοθέατα στο Λυνεβίλ
  • Το Σπίτι του Εμπόρου
    Το Σπίτι του Εμπόρου
  • Το θέατρο
    Το θέατρο
  • Η εκκλησία Σαιν-Ζακ
    Η εκκλησία Σαιν-Ζακ
  • Η εκκλησία Σαιντ Ζαν ντ' Αρκ
    Η εκκλησία Σαιντ Ζαν ντ' Αρκ
  • Παρεκκλήσι στο κάστρο
    Παρεκκλήσι στο κάστρο
  • Ο πύργος του Αγαπημένου
    Ο πύργος του Αγαπημένου
  • Η Συναγωγή
    Η Συναγωγή

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1  Οκτωβρίου 2018.
  2. ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
  3. ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28  Δεκεμβρίου 2023.
  4. ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement.ign.fr/83edtfdyqte031y0ra49d2e3/telechargement/inspire/RGC-2015-01$RGC2015/file/RGC2015.7z.
  6. ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 11  Αυγούστου 2024.
  8. ↑ Jacques Charles-Gaffiot: Lunéville : Fastes du Versailles lorrain, 2 t., Didier Carpentier, 2003-2006.
  9. ↑ . «habitants.fr/luneville». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2019. 
  10. ↑ . «annuaire-mairie.fr/ville-luneville.html». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2019. 
  11. ↑ . «meurthe-et-moselle/carte-plan-departement.php». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2019. 
  12. ↑ . «chateauluneville.meurthe-et-moselle.fr». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Οκτωβρίου 2019. 
  13. ↑ . «broderie-luneville.com/». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λυνεβίλ&oldid=9263259"