Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θελξινόη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία η Θελξινόη ήταν θυγατέρα του Δία και της Νύμφης Πλουσίας. Θεότητα η ίδια ως γέννημα δύο θεοτήτων, η Θελξινόη αναφέρεται από τον ποιητή Άρατο (και από τον Κικέρωνα) ότι ήταν μία από τις τέσσερις Μούσες στην ύστερη ελληνική παράδοση. Οι άλλες τρεις ήταν: η Αρχή, η Αοιδή και η Μελέτη. Το σχετικό απόσπασμα του Αράτου παρατίθεται στα «Σχόλια εις Ησιόδου έργα», κεφάλαιο 1, του Ιωάννη Τζέτζη. Η Θελξιόπη, μία από τις Σειρήνες, αναφέρεται από τον Ησίοδο και ως Θελξινόη. Τέλος, στα «Διονυσιακά» του Νόννου (Η΄ 178) αναφέρεται μία Θελξινόη ως συνοδός της Σεμέλης.

  • Ο μικρός δορυφόρος του πλανήτη Δία Θελξινόη πήρε το όνομά του από τη μυθική θυγατέρα του Δία.


  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969