Εφεδρεία του ελληνικού στρατού

Η Στρατιωτική Εφεδρεία της Ελληνικής Άμυνας, είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στο δυναμικό της χώρας εν καιρώ πολέμου. Το προσωπικό είναι αρκετά περισσότερο από τον Ενεργό Στρατό. Πρώτη αναφορά του θεσμού έγινε τον 19ο αιώνα (1888) στο Βασιλικό Διάταγμα δημιουργώντας το πρώτο σχολείο για Έφεδρους Αξιωματικούς στην πόλη της Αθήνας. Το σύστημα Εφεδρείας λειτουργεί στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες με περισσότερη σημασία, παρέχοντας σύγχρονη ατομική τακτική εκπαίδευση, τόσο σε εκπαίδευση Πεζικού, όσο και στην ειδικότητα του Όπλου που τους δόθηκε, όταν ήταν εν ενεργεία.

Ιστορική αναδρομή

Το πρώτο σχολείο που είχε έδρα την Αθήνα ήταν το Προπαρασκευαστικό Σχολείο Έφεδρων Αξιωματικών, λειτούργησε μόνο ένα έτος, όταν η Σχολή μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα, από το 1889 έως και το 1911. Στη συνέχεια διαχωρίστηκε ο τόπος εκπαίδευσης σε Ουλαμούς Υποψήφιων Έφεδρων Αξιωματικών σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα. Το 1926, αποφασίζεται να γίνεται ολική εκπαίδευση όπως το αρχικό μοντέλο, με τους ΥΕΑ, να επικεντρώνονται στη Σχολή που υπήρχε εξ αρχής, στην Αθήνα και κατόπιν συνέχειας στην πόλη της Χαλκίδας. Το 1934, δημιουργούνται σχολές για το κάθε Όπλο ή Σώμα που υπηρετούσαν οι ΥΕΑ, με το Όπλο του Πεζικού να έχει δυο: μια στην Κέρκυρα για άλλη μια φορά και μια στη Σύρο. Μετέπειτα, λόγω των αναγκών που υπήρξαν στον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο, λειτούργησαν δυο Ουλαμοί ΥΕΑ, όπου ο ένας ήταν στην Καβάλα και ο άλλος στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, έως τη Γερμανική εισβολή. Οι συνεχείς αποφάσεις λόγω πολλαπλών αιτιών, κατέληξαν στη συγχώνευση των Σχολών Κέρκυρας και Σύρου το 1953, με αυτήν της Σ.Ε.Α.Π.

Η Εφεδρεία σε επιστράτευση

Η Στρατιωτική Εφεδρεία, παίζοντας σημαντικό ρόλο σε κρίσιμες περιπτώσεις στην Εθνική ιστορία της Ελλάδας, έχουν επιστρατευθεί σε κάθε πολεμικό γεγονός που έχει επικρατήσει κατά το παρελθόν. Ελάχιστες οι συμμετοχές στους πρώτους πολέμους που είχαν γίνει το 1897 και στον Μακεδονικό Αγώνα, όταν διαρρηγνύεται για πρώτη φορά στους Βαλκανικούς Πολέμους, με πολλούς δολοφονημένους. Σημαντική παρουσία είχαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο (1939-1945), με Έφεδρους Αξιωματικούς να είχαν σημαντικές θέσεις όπως Διοικητές Τμημάτων. Το 1974, με την Τούρκικη εισβολή στην Κύπρο, η Α' ΜΑΚ και η Γ' ΜΑΚ (Μοίρες Αλεξιπτωτιστών Καταδρομέων) συμμετέχουν σε μια σημαντική αποστολή που χαρακτηρίστηκε ως "αποστολή αυτοκτονίας", διότι η κατάσταση ήταν πέρα έως πέρα ακόμα επικίνδυνη.

Οργάνωση

Η Εφεδρεία διακρίνεται σε δυο κλάδους:

• στους Έφεδρους Αξιωματικούς
• στους Έφεδρους Υπαξιωματικούς

Και οι δυο κλάδοι εκπαιδεύονται σε συγκεκριμένες σχολές υποψήφιων εφέδρων, εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος. Οι Υποψήφιοι Έφεδροι Αξιωματικοί εκπαιδεύονται εντός τεσσάρων μηνών πάνω στην τακτική και αποστολή του Όπλου ή Σώματος, και τέλος στα απαιτούμενα της ειδικότητας που δίνεται όταν μετατίθενται στις Μονάδες Εκστρατείας. Συνήθως υπηρετούν στην παραμεθόριο (Δυτική Θράκη, Νησιά Βόρειου και Νότιου Αιγαίου).

Οι Έφεδροι Υπαξιωματικοί εκπαιδεύονται εντός δυο μηνών σε ΛΥΒ (Λόχους Υποψήφιων Βαθμοφόρων), προτείνονται κληρωτοί που υπηρετούν σε Σώματα και όχι Όπλα, και ως διάκριση τους δίνεται ο βαθμός του Έφεδρου Δεκανέα. Δε θεωρούνται στελέχη αλλά κληρωτοί σε αντίθεση με τους Έφεδρους Αξιωματικούς. Οι Έφεδροι Υπαξιωματικοί εκπληρώνουν τη στρατιωτική τους θητεία όπως προβλέπεται η πλήρης από το 2009 (9 μήνες), και τιμούνται με τον βαθμό του Έφεδρου Λοχία. Η Εφεδρεία καλείται σε μετεκπαίδευση κάθε 5-8 χρόνια με σκοπό την υπενθύμιση των βασικών γνώσεων ή την παρουσίαση νέων οπλικών συστημάτων και κυρίως στον Στρατό Ξηράς. Η μετεκπαίδευση διαρκεί από μια μέρα έως και 9 εβδομάδες, και είναι κατάλληλα εξοπλισμένοι για οποιαδήποτε δράση πρέπει να πραγματοποιήσουν.