Idi na sadržaj

Natrij-peroksid

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Natrij peroksid
Općenito
Hemijski spojNatrij peroksid
Druga imenaNatrij dioksid, Solozon, Dinatrij peroksid
Molekularna formulaNa2O2
CAS registarski broj1313-60-6
Kratki opisžuti ili bijeli prah
Osobine1
Molarna masa78 g/mol
Agregatno stanječvrsto
Gustoća2,8 g/cm3
Tačka topljenja460 °C[1]
Tačka ključanja657 °C (raspada se)[1]
Rastvorljivostreaguje s vodom
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Natrij peroksid je spoj natrija i kisika. Ima sumarnu formulu Na2O2. Predstavlja prirodni proizvod gorenja natrija. Veoma je jako oksidirajuće sredstvo.

Osobine

[uredi | uredi izvor]

Kada se natrij peroksid hidrolizira s vodom, formira se natrij hidroksid te oslobađa vodik peroksid, na osnovu reakcije:

Na2O2 + 2 H2O → 2 NaOH + H2O2

Proizvod ove reakcije, vodik peroksid, dalje burno reaguje u rastvoru baze (natrij hidroksida), dajući vodu i kisik. Ova reakcija je veoma egzotermična, te može izazvati vatru (požar) ako se izloži zapaljivim materijama.

Natrij peroksid također može izazvati požar ako dođe u kontakt sa mnogim organskim tekućinama (alkoholima i glikolima), te burno reaguje s metalnim prahom i brojnim drugim spojevima uz minimalnu inicijalnu energiju.

Strukturna tranzicija

[uredi | uredi izvor]

Heksagonalnu kristalnu strukturu natrij peroksida su otkrili Tallman i dr.[2] Nakon zagrijavanja, struktura se mijenja u fazu nepoznate simetrije na 512 °C[nedostaje referenca]. Daljnjim zagrijavanjem iznad tačke topljenja, spoj se raspada, izdvaja se kisik (O2), prije dolaska na tačku ključanja.[3]

Upotreba

[uredi | uredi izvor]

Zbog snažnih oksidacionih osobina, natrij peroksid se upotrebljava za izbjeljivanje drvenih vlakana u proizvodnji papira. Također se koristi i za ekstrakciju nekih minerala iz rude. Natrij peroksid se može pronaći pod komercijalnim imenima Solozone i Flocool.[3] U hemijskim laboratorijama se koristi kao oksidacijsko sredstvo.

Ako se natrij peroksid i kalij hlorid pomiješaju s aluminijem i magnezijem može se dobiti nestabilan eksploziv manje snage, iako ne toliko nestabilan kao slični eksplozivi. Ne preporučuje se manje upućenim osobama eksperimentiranje ili zabava s ovim ekplozivom.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b CAS-br. 1313-60-6 u GESTIS bazi podataka
  2. ^ R.L. Tallman, J.L. Margrave,S.W.J. Bailey: Am. Chem. Soc., 1957, 79, str. 2979-80
  3. ^ a b R.J. Lewis: Sax's Dangerous Properties of Industrial Materials, 10. izd., John Wiley & Sons, Inc., 2000