попел
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]по́-пел
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -попел-.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н. ◆ Выбіць попел з люлькі. Ператварыцца ў попел. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 606. — 968 с.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??