Эмаль

Эмаліраваны куфар

Эма́ль (фр.: Émail) — шклопадобыя пакрыцці, якія наносяць на металічныя або фарфоравыя вырабы і замацоўваюць абпальваннем. Характарызуюцца высокай цвёрдасцю, зноса-, гарача-, шчолача-, кіслота- і каразійнай устойлівасцю. Паводле прызначэння адрозніваюць тэхнічныя і мастацкія эмалі.

Тэхнічныя эмалі падзяляюць на покрыўныя і грунтавыя (прамежкавы слой паміж покрыўнай эмаллю і металам).

Сыравіна для эмалі — пясок, палявы шпат, пегматыт, мел, даламіт, буракс, вокіслы металаў і інш. Сумесь сыравінных матэрыялаў сплаўляюць у печах пры тэмпературы 1150—1200 °C, выліваюць у ваду для гранулявання, гранулы размолваюць з вадой, глінай і інш., каб атрымаць устойлівую суспензію (эмалевы шлікер). Вырабы з нанесеным на ім шлікерам сушаць і абпальваюць у печы пры тэмпературы 750—1005 °C.

Эмаліраваныя вырабы выкарыстоўваюць у хімічнай, харчовай, фармацэўтычнай, электратэхнічнай, будаўнічай галінах прамысловасці.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх