Прабацькі
Патрыярх (іўр.: אבות Авот або Aбот, арамейскі: אבא Аба) — паводле Бібліі назва родапачынальнікаў яўрэйскага народа, у вузкім сэнсе Аўраам, Ісаак і Якаў, якога таксама звалі Ізраіль. Гэтыя тры фігуры называюцца патрыярхамі іўдаізму, а перыяд, калі яны жылі, вядомы як патрыярхальны час. Яны адыгралі важную ролю ў Пісанні ў час і пасля іх жыццяў. Яны выкарыстоўваюцца ў якасці важнага прыкладу выяўлення Бога ў Адкрыцці і працягваюць іграць важную ролю ў аўраамічных рэлігіях.
Больш шырокі тэрмін Патрыярх выкарыстоўваецца да дваццаці Продкаў паміж Адамам і Аўраамам. Першыя дзесяць з іх — дапатопныя патрыярхі, таму што яны жылі яшчэ да Патопу. Іўдаізм і іслам лічаць, што патрыярхі і іх асноўныя жонкі — Сара (жонка Аўраама), Рэвека (жонка Ісаака) і Лія (адна з жонак Якава) — (вядомыя як Матрыярхі), пахаваныя ў Махпэле ў Хеўроне, святым месцы яўрэяў, мусульман і хрысціян. Толькі Рахіль, любімая жонка Якава, як лічыцца, пахавана асобна ў магіле Рахілі, недалёка ад Віфлеема, дзе яна памерла ў час родаў.
У больш шырокім сэнсе, тэрмін можа таксама адносіцца да любой з галоўных фігур Кнігі Быцця, у тым ліку ад Адама да Вялікага Патопу і роду Ноя пасля засялення зямлі пасля Патопу.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх