Saltar al conteníu

Mazaricos

Coordenaes: 42°56′10″N 8°59′29″W / 42.936111111111°N 8.9913888888889°O / 42.936111111111; -8.9913888888889
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Mazaricos
Alministración
País España
Autonomía Galicia
Provincia provincia d'A Coruña
Tipu d'entidá conceyu de Galicia[1]
Alcalde de Mazaricos (es) Traducir Juan José Blanco Riveiro
Nome oficial Mazaricos (gl)[2]
Códigu postal 15256
Xeografía
Coordenaes 42°56′10″N 8°59′29″W / 42.936111111111°N 8.9913888888889°O / 42.936111111111; -8.9913888888889
Mazaricos alcuéntrase n'España
Mazaricos
Mazaricos
Mazaricos (España)
Superficie 188.3 km²
Altitú 310 m
Llenda con Santa Comba, Negreira, Outes, Muros, Carnota, Dumbría, Vimianzo y Zas
Demografía
Población 3737 hab. (2023)
- 1855 homes (2019)

- 2030 muyeres (2019)
Porcentaxe 0.33% de provincia d'A Coruña
Densidá 19,85 hab/km²
Más información
Estaya horaria UTC+01:00
Llocalidaes hermaniaes Cigole (es) Traducir
mazaricos.net
Cambiar los datos en Wikidata
Mazaricos mapa xeográficu
Fervenza de Santa Leocadia (Chacín)
Monte Pindo, col Océanu Atlánticu y Fisterra al fondu.
Mazaricos mapa parroquies

Mazaricos ye un conceyu de la provincia d'A Coruña, na Comunidá Autónoma de Galicia (España). La so capital ta n'A Picota.

Situación

[editar | editar la fonte]

Mazaricos atópase arrodiáu pelos conceyos de Santa Comba (con quien forma la contorna del Jallas), Negreira, Outes, Murios, Carnota, Dumbría, Vimianzo y Zas.

Ta nuna situación estratéxica en cantu de la mariña a 10 min de la Ría de Murios y Noia y la sablera más grande y una de les más guapes de Galicia, la de Carnota, con más de 7 km de llargor.

Economía

[editar | editar la fonte]

Les sos actividaes principales son la ganadería y l'agricultura. El so pujanza nel sector primariu entender colos datos, la contorna del Jallas ye líder en producción de lleche en Galicia y unu de los principales productores de Xata Gallega.

Demografía

[editar | editar la fonte]
Evolución de la población de Mazaricos - dende 1900 hasta 2011 -
 1900  1930  1950  1981  2004  2007  2010  2011
 6.036  6.769  7.183  6.757  5.639  5.179  4.854  4.720
Fontes: INE e IGE

(Los criterios de rexistru censal variaron ente 1900 y 2011, y los datos del INE y del IGE pueden nun coincidir.)

  • Camín de Santiago: Peles sos tierres pasa'l Camín de Santiago na so ruta escontra Finisterre, nel so allongamientu del Camín Francés.
  • Turismu activu: Cuenta col mayor complexu de turismu activu d'España, NaturMaz.
  • Mazaricos ye tamién conocíu pol so sector ganaderu, lácteo, pesca y gastronomía. Destacar el so esquisitu xamón de gochu celta.

Patrimoniu natural y históricu

[editar | editar la fonte]
  • Monte Pindo: El so mayor iconu ye'l Monte Pindo (627 m), el llamáu celtes Olimpo Celta (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)., que comparte col so vecín conceyu de Carnota. Hai de solliñar el clamor popular de convertir esta paraxa en parque natural, lideráu pola Asociación Monte Pindo Parque Natural, pidimientu facer# de menos una y otra vez poles alministraciones. Otros montes destacables son: A Ruña (641 m), Montes das Paxareiras (581 m), Aru (555 m) y Pedroso (501 m).
  • Ríu Xallas: El so principal ríu ye'l Jallas, únicu ríu d'Europa que desagua nel mar en cascada. Numberosos valles fluviales desagüen de la mesma nél. Tamién de gran guapura son les cascaes (fervenzas en gallegu) asitiaes nos llugares de Chacín y Arcos.
  • Devesa de Anllares: La so mayor xoya forestal ye la Devesa de Anllares, el monte autóctonu (fraga en gallegu) más occidental de Galicia, de 50 hai, ente los llugares de Campelo y Castrelo nel tramu final del ríu Xallas.
  • Castiellu de Peñafiel: Nes estribaciones del Monte Pindo na parroquia d'Arcos, atópase'l célebre Castiellu de Peñafiel, anguaño en ruines.
  • Capiya d'A Virxe do Monte: Fundada nel añu 1615, na parroquia de Coiro, onde se celebra la romería d'A Romaxe.
  • Dolmen de Mina de Parxubeira: Caltener en perfectu estáu de caltenimientu, tamién llamáu Dolmen de Corveira, na llocalidá de Corveira (parroquia de Eirón), a escasos metros de la carretera A Coruña - Murios nel km 74.
  • Capo celta: Na llocalidá de Montellos (parroquia de Eirón) atópense los restos d'un antiguu castru celta.
  • Ponte romana de Brandomil: Sobre'l ríu Xallas, na frontera col so vecín conceyu de Zas, alzar en perfectu estáu de caltenimientu esta ponte medieval d'oríxenes romanos, construyíu nel primer sieglu de la nuesa dómina.
  • Monumentos: Ente los numberosos y de variaos estilos esistentes, cabo destacar la ponte d'A Pontenova (A Picaraña), Horru de Castelo (Corveira), Cruceiro do Cirolán (Suevos), y Palaciu de Fontán (Beba). Importante la cantidá esistente de mámoas, según otres muertes de marcaes raigaños celtes.
  • Festa da Fervenza: La so fiesta más allegada, festexada na primera quincena del mes d'agostu, nel Banzáu da Fervenza (parroquia d'Antes), nel ríu Xallas, onde pueden tastiase les comíes con productos de la zona, actuaciones musicales, según competiciones d'ociu pa xente de toles edaes.
  • A Romaxe: La más destacable de les sos romeríes tradicionales, celebrada l'últimu domingu d'agostu, y tamién llamada "Virxe do Monte" na parroquia de Coiro. Otres romeríes tradicionales importantes son la "Virxe do Carme" en Mazaricos, la "Virxindón" en Quintáns, el "Socorru" de San Fins de Eirón, el "Sacramentu" en Os Vaos y el "Rubín" de San Cosme d'Antes.
  • Festa do bolu do pote: Con dos décades d'historia, ye la so mayor cita gastronómica.
  • Entroido d'Arcos: L'antroxu tradicional pol que se ta apostando fuerte pa recuperar los sos oríxenes.
  • Fiestes patronales: Ente les fiestes patronales destaquen les de "San Xoán" de Mazaricos, "San Cristovo" de Corzón, "Santa Mariña" de les Maroñas, "Santiago" d'Arcos, "San Fins" de Eirón, "San Salvador" de Colúns y "San Cosme" d'Antes.

Parroquies

[editar | editar la fonte]
  • Alborés (San Mamede)
  • Antes (San Cosme)
  • Arcos (Santiago)
  • Beba (San Xián)
  • Chacín (Santolaya), hasta 1972 taba asitiada la ilesia (agora abandonada) en Sta. Baia de Chacín. En 1972 la ilesia construyir en Pinu do Val (otra aldega de la parroquia de Chacín).
  • Coiro (Santa María)
  • Colúns (San Salvador)
  • Corzón (San Cristovo)
  • As Maroñas (Santa Mariña)
  • Mazaricos (San Xoán)
  • San Felix de Eirón (San Fins)
  • Os Vaos (San Tomé)

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Nomenclátor de Galicia. Data d'espublización: 30 abril 2013. Editorial: Llista de presidentes de Galicia.
  2. Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]