Zielona Ekspansja

Siewki na parapecie

2020-04-01T12:55:00.001-07:00

W ogrodzie jeszcze za zimno, żeby wysiewać nasiona. Zresztą od kilku dni ziemia jest zmarźnięta.
Przyznam, że tydzień temu kiedy było naprawdę ciepło wysiałam część nasion do białego ogrodu. Trafiły tam malwy, łubiny, maki i kilka innych gatunków. Mrozy nie powinny im zaszkodzić bo jeszcze nie zaczęły kiełkować ;-)

Ze względu na mrozy w domu, na parapecie postanowiłam wysiać maki, malwy i łubiny, które trafią do kolejnej części ogrodu. Wysiałam też nasiona czerwonej kalarepy, które znalazłam gdzieś na półce. Termin ważności miały lipiec 2018 ;-) Jako, że żadnych nasion ani roślin, z zasady nie wyrzucam postanowiłam dać im szansę. Wykiełkowanie zajęło nasionom aż dwa dni ;-)
Bardzo się cieszę bo za tydzień pewnie będę mogła przepikować siewki do malutkich doniczek, a potem, jak zagrożenie mrozami minie powędrują do ogrodu. Możliwe że będzie to dopiero po 15 maja.

Kiełkująca kalarepa

Kiełkujące malwy i łubiny

Mam nadzieję, że uda mi się reaktywować w tym roku mój ogród warzywny. W 2015 wyglądał bardzo ładnie ;-) Możecie zajrzeć tutaj żeby zobaczyć więcej zdjęć z warzywniaka :-)

2020-03-31T02:35:00.000-07:00

REAKTYWACJA

Mamy paskudną wiosnę tego roku... Porobiło się niefajnie. Koronawirus zatrzymał wszystkich w domach i trudno mi wyobrazić sobie jak ciężko muszą mieć mieszkańcy miast, a zwłaszcza dużych bloków mieszkalnych, bez dostępu do zieleni...

Dla mnie ta wiosna, niewiosna (co i rusz pada śnieg ;-) jest dość orzeźwiająca.
Ostatnie 5 lat w ciągłym biegu. Praca projektowa, realizacje, uczelnia, wykłady, kursy, spotkania... Mój ogród stał się jedynie odskocznią od rzeczywistości.
Ta ciężka dla wielu, wiosna 2020, okazała się dla mnie idealnym rozwiązaniem. Po 2 tygodniach spędzonych w domu znowu zachciało mi się projektować. Zaczęłam też powiększać swój ogród, który kiedyś przynosił mi tak wiele radości.

Przez przymusową przerwę musiałam tymczasowo zrezygnować ze spotkań ogrodowych, które raz w miesiącu odbywały się w sztuce wyboru we Wrzeszczu. Niestety odroczyliśmy też spotkania z Włodkiem Raszkiewiczem w Radio Gdańsk. To wszystko wróci. Myślę jednak, że ograniczę niektóre swoje działalności i skupie się bardziej na własnym ogrodzie ;-)

Tymczasem dzisiaj miałam plany. Wielkie plany. Tak duże jak moje zadołowane 3 lata temu świdośliwy ;-) Czekały grzecznie w dołowniku na swoją kolej, swój czas. I proszę jak już czas nadszedł to pogoda sobie poszła.
Nic to. Miejsce zostało przygotowane i oznaczone. Jak tylko ociepli się to moje, już prawie 3 metrowej wysokości, krzewy zostaną z fanfarami wprowadzone na swoje nowe, lepsze miejsce ;-)
Nie mogę się doczekać ;-)


Zima zaskoczyła ogrodników ;-)

Prace w nowej części grodu zatrzymał śnieg i mróz. Czekam na polepszenie pogody.

Zima w ogrodzie bylinowym

2019-01-01T06:49:00.005-08:00

ogrodowe ozdoby

Jakże zima może być piękna i kolorowa. Oczywiście nie jest pełna kwiatów i pszczół, nie ma tu ciepych promieni słońca i zapachów unoszących się nad rabatami. Są jednak odcienie brązów i czarnego.
Zima no nostalgia i spokój. Pokryte szronem kwiatostany, nadgryzione przez ptaki kolorowe jabłka, chrzęszczący pod stopami śnieg. To goniące się pośród koron drzew sikorki, zaglądające do okien rudziki i stada trznadli.
Zima jest piękna swoim pięknem

Kolorowi goście ogrodu - sikorki


Ogród bylinowy w grudniu

Owoc róży pomarszczonej

Owoce jabłoni rajskiej

Glicynie - jedne z najpiękniejszych pnączy

2017-01-04T02:11:00.002-08:00

Za oknem jest wstrętnie ;-( Pomyślałam, że przyda się Wam odrobina koloru piszę więc o glicyniach. Mieszkając w Wielkiej Brytanii zakochałam się w nich, miałam też możliwość opieki nad kilkoma naprawdę starymi egzemplarzami w Hever Castle - zamku Henryka VIII oraz w Edenbridge przepięknym ogrodzie prywatnym. Zamieszczam część mojego artykułu, który kiedyś, dawno temu opublikowany został w czasopiśmie "Ogrody, ogródki, zieleńce".

Glicynia jest jednym z najpiękniej kwitnących pnączy. W naturze możemy znaleźć ją w wilgotnych lasach oraz nad brzegami strumieni w Chinach, Korei, Japonii oraz Centralnej i Południowej Ameryce. Pnącze te może wyrastać nawet do 10 metrów, a jego grona kwiatowe mogą osiągać 50 cm długości. Oprócz przepięknych kwiatów Glicynia ma równie interesujące, złożone liście, które czasami przekraczają 35 cm długości. Glicynia jest pnączem lewoskrętnym i wymaga odpowiednich podpór. Najlepiej czuje się oplatając wokół pergoli lub filarów. Doskonale wygląda na ścianach budynków lub na altanach.

Gdzie sadzić glicynie? Jak przycinać?

więcej

Pierwsze mroźne malowanki

2016-11-11T06:27:00.001-08:00

Od kilku dni temperatury spadają. Padał już pierwszy śnieg, na chwilę przymroziło nawet nasze jeziorko. Ogród codziennie zmienia się. Pojawiają się nowe kolory, albo wręcz przeciwnie jakieś znikają. Pojawiają się czerwienie, pomarańcze i różne odcienie żółtego, które fantastycznie kontrastują z brązami i beżami traw, zaschniętych kwiatostanów i owocostanów. Szron i śnieg codziennie malują inne historie.

Tawuła "Goldflame" w mroźnym ubranku.

Już listopad, a jeżówka nadal chciałaby kwitnąć...

Zaschnięte kwiatostany hortensji bukietowej w białej sukience wyglądają zjawiskowo.

Szałwie. Choć jednoroczne, to z pewnością wysieją się i kolejny rok będą wypełniać niechciane luki pomiędzy innymi roślinami.

Bergenie tworzą gruby dywan, a nad nimi proso rózgowate kołysze się lekko na wietrze. Liście liliowców odbarwiły się na żółto.

Moja radość! Ściana ze stali kortenowskiej. Cały czas eksperymentuję jeszcze z obsadzeniami w jej sąsiedztwie, ale chyba wszystkie rośliny na jej tle wyglądają pięknie :-)

Jesień, jesień...

2016-10-25T02:05:00.002-07:00

Jesień tego roku okazała się deszczowa i mglista co potęguje kolory w moim ogrodzie. Czerwienie, pomarańcze i żółcie we wszystkich odcieniach aż krzyczą swoją intensywnością.

Imperata cylindrica "Red Baron", Darmera peltata, Salvia horminum. fot. A Hubeny-Żukowska

Bergenia i berberys "Green Carpet" fot. A Hubeny-Żukowska

Hydrangea, Astrantia, Bergenia, Hosta, fot. A Hubeny-Żukowska

Hosta, Hydrangea, Bergenia, Verbena fot. A Hubeny-Żukowska

Mój ogród

2016-10-07T02:49:00.003-07:00

Wiele się w tym roku w moim ogrodzie pozmieniało. Oczywiście dokucza mi notoryczny brak czasu i wszystko dzielę na etapy i etapiki... Tak, czy siak udało się sporo dodać, poszerzyć i dosadzić ;-) Powstał taras!!! Ale go pokażę w przyszłym roku jak już roślinki, w które go ubrałam troszkę podrosną ;-)

Powstał nowy trawniczek otoczony rabatą z forsycjami, lilakami, bukszpanami, tawułami i oczywiście hortensjami. To taki kawałek na wjeździe więc chciałam, żeby dominowały krzewy, ale oczywiście bylinki też musiały się tutaj znaleźć :-) i mały "art" w postaci kuli...

Kula ze stalowych prętów to taki zamiennik mojej wiklinowej kulki, która po 3 sezonach pomału się z nami żegna. Nadal jest z nami i wkomponowała się już w jeżówki, astry i imperatę, ale jej czas już się kończy...

Brzozy Doorenbos szaleją! Wyglądają cudnie! Dają wreszcie upragniony cień, ale właśnie dlatego rabatę pod ich koronami czeka w przyszłym sezonie przemeblowanie.

To kawałek ogrodu, który ma już 4 lata.

A to fragment, który powstał 2 sezony temu. Liliowce rozrastają się jak dzikie!

A tam w głębi już rosną nowe, posadzone w lecie jabłonie. Ścieżka to nabytek wiosenny ;-)

To fragment, który powstawał wiosną

A ten kawałek dopiero powstaje. Tutaj ciągle jeszcze dosadzam i przesadzam....

Na przyszły rok planuję zakończenie prac przy tarasie oraz przestrzeni pomiędzy tarasem a naszym naturalnym stawem ;-) Powstanie też magiczne wnętrze...

A' Design Award & Competition - ciekawe spotkanie we Włoszech

2016-06-26T08:44:00.000-07:00

Szalony ten czerwiec!! Wiosna szalona i zima też. W ogóle wesoło w tym moim życiu się porobiło!!!

Czasami, żeby poznać niesamowitych ludzi, którzy mieszkają tuż za miedzą trzeba się wybrać do Włoch!!

Na wiosnę wysłaliśmy nasz ogród jako kandydata w międzynarodowym konkursie A'Design Award & Competition. To prestiżowa impreza, w której biorą udział projektanci różnych dziedzin designu (Coca Cola i Lenovo też :-) W tym roku spłynęły prace z prawie 100 krajów!!

My zgłosiliśmy pracę w kategorii Landscape Planning and Garden Design. I udało nam się zwyciężyć! Otrzymaliśmy Silver A’Design Award!!

8 czerwca w Como odbyła się wielka gala podczas, której otrzymaliśmy dyplom oraz statuetkę. To była szybka, ale ciekawa wyprawa do Włoch. Gala odbywała się w przepięknej Villa Olmo nad jeziorem Como. Był szampan i truskawki, było też mnóstwo przesympatycznych i bardzo ciekawych ludzi.

Gala zorganizowana na na kilkaset osób, wśród nich tłumy projektantów z Chin i Japoni. Kraje arabskie i Indie również bardzo aktywnie uczestniczyły w konkursie. Wśród tej egzotycznej mieszaniny odnaleźliśmy jeszcze 4 Polaków!!! Niespodzianka prawda?

Od lewej Dagmara Oliwa, Izabella Jurczyk, ja ;-), Marta Malinowska-Gębska i Zbigniew Piasecki

Dagmara Oliwa jest autorką niesamowitych mebli, Izabella Jurczyk otrzymała nagrodę za świetny kalendarz, a Marta Malinowska-Gębska i Zbigniew Piasecki za ergonomiczna wannę!! Proszę jacy Ci Polacy zdolni!!

Dagmara Oliwa zdobyła nagrodę za design krzeseł i stołu i już zdążyła złapać włoskich wykonawców dla swoich mebli!! Polscy wykonawcy żałujcie, i my też, bo teraz meble tej znakomitej projektantki będziemy mogli kupić tylko z zagranicy!!

Kalendarz Izabelli Jurczyk to istne cudo!! Został wykonany dla Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Dwie z kart kalendarza wykonano z papieru ze znakiem wodnym, inne z różnymi technikami druku i na innych ciekawych rodzajach papieru.

Projektantka Marta Malinowska-Gębska i konstruktor Zbigniew Piasecki swoją wannę wykonali inspirując się wzorem antycznej wanny z pałacu Knossos... Jest piękna, jest użytkowa i do tego oszczędna w wodę ;-)

Jak to się mówi "Cudze chwalicie, a swego nie znacie". Jak będziecie kupować piękne rzeczy w drogich, zagranicznych butikach sprawdźcie, czy nie zaprojektowali ich Polscy projektanci!! Szkoda, że w Polsce promuje się obce produkty, a nasi znakomici projektanci muszą szukać wsparcia w innych krajach!!

Maj w moim ogrodzie

2016-05-20T03:22:00.002-07:00

Już maj, zielony maj... Po bezśnieżnej zimie i suchej wiośnie wreszcie popadał deszczyk! Wszystkie rośliny jakby na to czekały w gotowości i zaraz na następny dzień nastąpił wybuch zieleni! Świeżej, soczystej i mięsistej.
W części zacienionej pojawiły się oczekiwane przeze mnie kokoryczki. W zeszłym roku posadziłam kilka odmian i z niecierpliwością oczekiwałam co będzie po zimie... I są! Pięknie się rozrosły! Zobaczcie sami jakie cudeńka!!


Polygonatum humile - kokoryczka niska

Polygonatum falcatum 'Variegatum' - kokoryczka sierpowata 'Variegatum'

Polygonatum x hybridum 'Grace Barker' - Kokoryczka 'Grace Barker'

Polygonatum multiflorum 'Racemosum' - Kokoryczka wielokwiatowa

W tym roku dosadziłam jeszcze większe odmiany: kokoryczkę olbrzymią i wonną. Mam nadzieję, że będą rosły równie dobrze jak ich koleżanki.
Od zeszłego roku eksperymentuję też w różnych miejscach z kuklikami. Mają się całkiem nieźle chociaż u mnie wolą miejsca piaszczyste systematycznie podlewane niż te bardziej żyzne. Niestety nie mam nazwy odmian, ale chyba to jakoś przeżyję ;-)

Oczywiście w moim ogrodzie zakwitło jeszcze wiele innych roślin, ale zostawię to na kolejny post. I jeszcze coś! Przyjechały już olbrzymie drzewa owocowe do mojego nowego ogrodu warzywnego. To bardzo ciekawy projekt, który będziemy realizować wraz z firmą Lafarge ;-) O tym już niedługo!!

Prawie wiosna

2016-04-21T07:20:00.001-07:00

Śmiejcie, się śmiejcie. Kwiecień, a ja tu o wiośnie marzę! A pewnie! Wieje, zimno i roślinki ledwo, ledwo wychylają się z ziemi. W Gdańsku wszystko już kwitnie, a u mnie pierwsze kwiaty forsycji pokazały się na krzewach!!
Nic to! Ziemniaki posadzone, rzodkiewka zaczęła wschodzić, a przed domem wiele się pozmieniało.
Przede wszystkim jesienią rozpoczęliśmy budowę pięknego tarasu z płyt betonowych Libet. Duuuże płyty 80x80cm będą świetne do mojego nowoczesnego projektu. Przy tarasie powstanie także element wodny. Będzie również piękny i nowoczesny. W tym zakresie podjęliśmy po raz kolejny współpracę z firmą Lafarge. Już za kilka dni pokażę co już udało się zrobić!

Słoneczko i mróz, czyli to co tygryski lubią najbardziej

2016-01-04T05:31:00.003-08:00

No i jest mrozik wreszcie!! Mrozisko nawet bo dzisiaj rano o 7:20 mój termometr wskazywał -21*C!!! Nie wiem ile było w nocy, ale myślę, ze -25 jak nic! Na szczęście wzięłam poprawkę na prognozy pogody i nasze koty dostał dodatkowe zabezpieczenie przed zimnem. Ich domek z ciepłymi kocykami powędrował do garażu ;-) Taki dom w domu. Nasze tygrysy to podwórkowe stworzenia, ale gościmy je w domu przy takich temperaturach. Udomowiły się błyskawicznie!!

Tylko boję się o choinkę bo pasiaste bawią się na niej jak wiewióry!! Strach też o ceramikę... Bo nasza róża wszędzie się wciśnie...

Wreszcie przyświeciło słoneczko i dzieciaki mogą wyjść na podwórko!! Zawsze chucham na zimne więc na staw ich jeszcze nie puszczę, ale wielka kałuża to co innego. Przed mrozami zalało nam całkiem spory kawałek pola i tam powstała świetna ślizgawka!!

Pozdrawiamy więc mroźnie ze słonecznych Kaszub ;-)

Zator

2015-12-29T05:11:00.000-08:00

No i utknęłam.
A wszystko to przez brak zimy, brak śniegu i brak mrozu. Sezon zaczął się kręcić na około i o urlopie to już tylko pomarzyć mogę. Były plany... zamknąć pracownię na miesiąc i odpocząć... Polepić w glinie... Tak to były miłe plany...
Ale się nie da!! Jest grudzień! A my zakładamy kolejne ogrody, siejemy trawniki i odchwaszczamy wokół kiełków tulipanów, które mają już po 10-15cm... W pracowni siedzimy po uszy zakopani w projektach, a do tego siadła strona www. I to właśnie strona jest wszystkiemu winna!! (I brak śniegu!! ;-)
Ze stroną to jest tak, że ma te hmmm... prawie naście lat i już kilka razy się sypnęła. Informatycy robili lifting i jakos tam się kręciła dalej. Ale 3 miesiące temu nastąpiło apogeum wszystkich problemów. Nawaliła poczta, wcięło połowę wpisów i zdjęcia się ulotniły. Po kolejnym liftingu okazało się, że nie ma co ratować. Panel sterowania się zablokował i ogólnie całość nie do odzyskania. Podobno po raz kolejny "zhakowali" naszą stronę. Mnie się tam nie chce w to wierzyć. Czy moja biedna strona ma jakieś strategiczne znaczenie?... Czy komuś zagraża?... Co komu dało zniszczenie mojej biednej, starej strony??... Aaa.... szkoda gadać.

No i siedzimy od 3 miesięcy i robimy nową stronę. Klient ze mnie straszny. Przyznaję. Osobiście współczuję grafikowi, ale powiedzmy sobie szczerze, że graficy to w tych firmach co robią www są raczej niskich lotów. No i jak to bywa... same w pracowni zaprojektowałyśmy stronę. Sobie nerwów oszczędziłyśmy, grafikowi kamień spadł z serca. No i strona już niby jest. Jest, ale jej nie widać bo widzicie muszę ją uzupełnić!! I właśnie tu zaczyna się ten zator. Bo ja wszystko wkładałam na stronę tak jak wyszło w życiu, tak weszło na stronę. Publikacje, realizacje, projekty. I ja nawet nie zastanawiałam się ile tego jest.... No i się zebrało :-( A teraz to trzeba odtworzyć. Przygotować nowe zdjęcia w formacie odpowiadającym nowej www. Dokopać się do publikacji, a wyszło mi że ponad 300 artykułów w ciągu 15 lat napisałam!! Matko Boska to wychodzi prawie 2 teksty miesiąc w miesiąc przez te 15 lat!!! No i ja to wklepuję. W dzień i w nocy, i końca nie widać...

Wklepuję i mam stresa. Bo jak skończę publikacje to przejdę do projektów.... a potem do realizacji... i już mi się słabo robi... Człowiek pracuje, czerpie z tej pracy satysfakcję i raczej nie zastanawia się ile zaprojektował ogrodów. Dopuki mu się strona nie zbiesi... No i wyszło ponad 200 tych projektów i ponad 100 realizacji!! No i już wiem, że wszyskich zawieszać nie będę. Nie mam czasu, ochoty i siły już mi braknie. No i zator jest!! Korek się zrobił niemiłosierny!! Bieżących projektów tyle, że się w pracowni ruszyć nie można, a tu jeszcze ta strona...
No i właśnie dlatego nie odzywam się, nie piszę i nic nie zawieszam na blogu. Nie ma jak!!

Ale już niedługo zaproszę Was na moją NOWĄ, LEPSZĄ stronę WWW :-)
Jak ja i mój kręgosłup to przeżyjemy ;-)

A może w międzyczasie spadnie śnieg ;-) i będzie przymusowy urlop......

Czy ogród musi być zimozielony, żeby był piękny zimą???

2015-12-02T01:40:00.001-08:00

Nie wiem dlaczego Polacy są tacy oporni na byliny... Czasami ręce mi opadają. Tu iglaczek, tam iglaczek (nie cierpię tego słowa!!) i jeszcze drzewko na nóżce, jakaś spiralka... Skąd to się wzięło w naszych ogrodach? Takie rozrzucanie po 1 sztuce jałowca, "tujki", płaczącej wierzbki? I jeszcze te wolne miejsca pomiędzy roślinami z nastawieniem, że za 10 lat "się zarośnie". A po co czekać, po co są byliny? Dlaczego nasze ogrody nie mogą być gęste?

I jeszcze kwestia "zimozielonych ogrodów". Dlaczego u nas uważa się, że ogród zimą jest ciekawy tylko wtedy kiedy go wypełnimy świerkami, żywotnikami i innymi roślinami iglastymi? Sami spójrzcie na ten cudowny ogród!! Zdjęcia robione w listopadzie!! (Knoll Gardens, Hampreston, Wielka Brytania)

Tutaj całe łany traw i bylin łączą się ze sobą, mieszają i przechodzą z jednej grupy w drugą. Wolnego miejsca tu nie znajdziecie!! (i odchwaszczania jest mniej :-)

Spójrzcie na tą różnorodność: ostre, miękkie, włochate, okrągłe albo spiczaste...

A to wszystko pożywienie dla ptaszków!! Kupujemy drogie mieszanki nasion, a tu spiżarnia otworem stoi!! Za darmo!! :-)

Co Wy myślicie o trendach w polskich ogrodach? Czy lubicie byliny? Czy wolicie "zimozielone ogrody"? Czy widzicie zmiany w przyzwyczajeniach ogrodników w swojej okolicy?

Domowy chleb bezglutenowy

2015-12-01T03:43:00.003-08:00

Taka pogoda, że nawet nosa za drzwi nie chce się wystawić. Ogrodowe szaleństwo odchodzi w dal. Moje roślinki w ogrodzie poszły już spać. Teraz główną, kolorową atrakcją są ptaki!! Szaleją na suchych główkach jeżówek - pierwszej zimowej spiżarni. Karmniki i kawałki słoniny gotowe czekają na przymrozki. Teraz ptaki mają jeszcze u nas mnóstwo jedzenia więc ich nie rozleniwiam :-)

Teraz, kiedy pogoda jest niesprzyjająca mam więcej czasu na pieczenie, gotowanie i zabawy z gliną :-) To takie moje drugie, zimowe JA.

Dzisiaj przepis na sprawdzony chleb bezglutenowy. Jest pyszny! Ma chrupiącą skórkę ;-) i wilgotne wnętrze. Moja glutenowa rodzina zakochała się w nim!!

Składniki potrzebne do upieczenia 1 chleba w długiej keksówce:

mąka gryczana 375 g

mąka ryżowa 225 g

mąka kukurydziana 90 g

skrobia ziemniaczana 60 g

drożdże - ok 10g (ja używam 1 i 1/2 drożdży instant)

sól - płaska duża łyżka

nasiona Chia 2 łżeczki (może być siemię lniane)

kminek - 2 łyżeczki (jeżeli ktoś nie lubi śmiało można ominąć)

słonecznik lub inne pestki - pół szklanki

miód - 1 duża kopiasta łyżka i 1 mała płaska do zaczynu

woda - około 900 ml lekko ciepłej

Na początku robimy zaczyn.

Do miseczki wlewamy trochę ciepłej wody, dodajemy małą płaską łyżeczkę miodu, płaską łyżeczkę mąki gryczanej i drożdże. Przykrywamy ściereczką i zostawiamy aby drożdże wyrosły. Robiąc oddzielnie zaczyn możemy sprawdzić, czy drożdże są aktywne i jesteśmy pewni że chleb wyrośnie :-)

Mąka bezglutenowa jest dość oporna i kleista. Potrzebuje znacznie więcej wody niż zwykłe mąki. W wielu przepisach glutenowych można zastosować mąkę bezglutenową i wychodzą świetne wypieki, ale wtedy trzeba użyć znacznie mniej mąki (niedługo podam przepis na pyszne gofry bezglutenowe :-)

Żeby chleb dobrze wyrósł łączę wszystkie maki i przesiewam je żeby dobrze napowietrzyć mieszankę.

Teraz do mąk dodaję sól, nasiona Chia i pestki.

Do ciepłej wody dodaję miodu i dokładnie mieszam.

Do suchych składników dodaję zaczyn i połowę wody. Dokładnie, ale delikatnie mieszam składniki łyżką dodając po trochu wody, tak aby ciasto było rzadkie, ale nie płynące! (może nie zużyjecie całej wody)

Pamiętajcie, że drożdże nie lubią metalu! Najlepiej ciasto robić w plastikowej, ceramicznej lub drewnianej misce i mieszać drewnianą łyżką.

Odstawiam ciasto do wyrośnięcia na około 30 min.

Po pół godziny przekładam ciasto do wyłożonej papierem do pieczenia blaszki (papier dodatkowo smaruję oliwą, żeby lepiej odchodził po upieczeniu. Znowu odstawiam na 30 minut.

Rozgrzewam piekarnik do 220*C (grzanie góra-dół). Wyrośnięte ciasto w foremce smaruję przed pieczeniem roztrzepanym jajkiem i wstawiam do piekarnika na 50 minut.

(U mnie po około 30 min chleb zaczyna robić się ciemny. Przykrywam go folią do pieczenia, żeby się nie przypalił.)

Po 50 minutach wyjmujemy chleb z blaszki i pieczemy dalej przez około 10 minut. W ten sposób skórka będzie chrupiąca z każdej strony. Chleb sprawdzamy drewnianym patyczkiem. Można też chleb opukać. Powinien wydać głuchy dźwięk trochę jak arbuz :-)

Chlebek pachnie i smakuje cudnie!

Wypieki bezglutenowe dość szybko stają się suche dlatego pół chleba pozostawiam w chlebaku (nawet następnego dnia jest pyszny) a resztę w kawałkach wkładam do lodówki, albo zamrażam. Ale najczęściej nie ma co zamrozić.....

Babeczki

2015-11-18T04:36:00.001-08:00

Babeczki robiły w weekend babeczki.
Przy takiej pogodzie jak mamy za oknem, aż chce się odpalić piekarnik i zrobić jakieś słodziutkie kaloryczne pyszności!! Postanowiłyśmy z moimi dziewczynkami, że zrobimy muffinki. Wyszukałyśmy przepis, troszkę go pozmieniałyśmy "żeby były lepsze" i upiekłyśmy. Wyszły całkiem fajne, ale następnym razem zamienimy mleko na maślankę ;-) Jak przetestuję nowy maślankowy sposób i mufinnki wyjdą takie jak planujemy ;-) to podam nasz przepis.
A muffinki po upieczeniu prezentowały się całkiem ładnie. Zrobiłyśmy mega czekoladowe z kawałkami czekolady dla taty i starszej córki i muffinki jagodowe (z naszych mrożonych jagód) dla młodszej bo ona nie lubi czekolady. Tak, takie dzieci też się trafiają :-)

Babeczki nie zostały z nami długo...
Pożarły je ciasteczkowe potwory!!!!

No i są drzwi!!

2015-10-19T01:38:00.000-07:00

Drzwi do pokojów dziewczynek już skończone i zamontowane!!

Obecnie wszystkie oferowane w firmach drzwi wewnętrzne z szybkami są w paski. Paski są 2 albo 3, albo całe drzwi są w paski. Paski są szerokie, albo wąskie... a może ja nie chcę pasków!!!
Drzwi do pokoju dziewczynek musiały wpuszczać trochę światła, ale nie chciałam robić dużej szyby, bo wiadomo jak one kończą - zaklejone plakatami ;-) Pomyślałam o witrażu w zaprzyjaźnionej pracowni, ale z charakterami moich córeczek... chyba są jeszcze za małe... Witraż może posypać się w drobny mak.... Pomyślałam więc o czymś innym. O małych kolorowych groszkach z pleksi. Będą przepuszczać światło, kolorowe jak witraż, ale będą mniejsze, i bezpieczniejsze, i nie będą naruszać prywatności małych mieszkańców...

Wszyscy się przy tych drzwiach napracowaliśmy!!
Dziewczynki w stolarni same umieszczały koła na swoich drzwiach, więc częściowo to również ich projekt, ich drzwi :-) Każda ma kropki w innych miejscach.

Stolarz oczywiście narobił się najwięcej bo zrobił drzwi, a potem musiał w nich dziury powycinać. Dwa razy dzwonił z pytaniem "Czy jesteś pewna? Mam wycinać?" TAK WYCINAĆ!!
Dobrze, że współpracujemy już jakiś czas. Uśmiechnął się, nie dyskutował tylko wyciął!!
No i takie dziurawe drzwi stały przez 1 dzień.

Znajomi z drukarni wycinali kółka, druga zmiana je opalała i obklejała. Sprawili się!! W 1 dzień przygotowali nasze 48 kółek w 3 wymiarach i 3 kolorach :-) Całą niedzielę przyklejaliśmy cudeńka do drzwi no i są :-) Indywidualnie zaprojektowane, wykonane i wstawione.
Dziewczynki uszczęśliwione! Mają kolorowe drzwi przepuszczające światło, które kładzie lekkie kolorowe cienie na ścianach. Taka prywatna tęcza. Ślicznie!!

Pierwszy mroźny poranek

2015-10-11T10:41:00.002-07:00

Ostatnio pisałam o zawilcach. Zawilców już nie ma... Przyszedł mróz. Nie tam byle jaki przymrozeczek. Minus siedem na dzień dobry, w sobotę... Jak poparzona wyskoczyłam z łóżka, żeby zdążyć polukrowańce złapać! Zdążyłam zanim słońce rozpuściło, ostatni raz w tym roku, pięko niektórych moich kwiatów. Zawilce jak zahipnotyzowane również wychylały główki do światła. Tym razem to je zgubiło jak ćmy lecące do świecy. W południe już nikt nie domyśli się jak piękne były jeszcze wczoraj... Zmrożone zwinęły się i zbrązowiały... I tyle, zobaczymy je dopiero w przyszłym roku. Ale mam zdjęcia!!

Wychodząc z domu ułożyłam szybki plan! Poruszać się szybko wraz ze wschodzącym słońcem! W cieniu za ciemno, w słońcu nie zostało już nic z pięknych widoków. Musiałam zdążyć tam, gdzie słońce dopiero zaczęło wynużać się zza domu, muru, drzewa... Kroczyłam więc gdzieś po środku pomiędzy cieniem, a słońcem, żeby po raz ostatni uwiecznić niektóre z moich kwiatów.

Za murem bramy wjazdowej, dosłownie od wczoraj, róża chwycila rumieńce, no i jeszcze ta biała falbanka!!

Dalej, jeszcze w cieniu jeżówki. Nieco zbladły biedactwa. Wyglądają jakby były zdziwione tym nagłym ochłodzeniem :-)

Maczki kalifornijskie zastygły w bezruchu. Jakoś dzisiaj nie są chętne do otwierania się na słońce...

Trytoma jakby nie robiła sobie nic z tego przymrozku. Chyba zdaje jej się, że swoim ognistym kolorem rozgrzeje powietrze. W końcu rośnie w towarzystwie czerwonolistnej Imperaty "Red Baron"...

Dalej nagietki dumnie pokazują swoje dzisiejsze białe ozdoby. Chyba wiedzą, że ten mrozik nie jest dla nich żadnym zagrożeniem...

Z zawilcami już dzisiaj pożegnamy się na dobre, więc jest to zdjęcie pamiątkowe. Do zobaczenia w przyszłym roku!!

Jednej z bergeni czas chyba stanął w miejscu. Postanowiła sobie zakwitnąć... A może chciała się przekonać jak będzie wyglądać w malowanej mrozem sukience? Któż to wie?

A tu werbena żegna się z gladiolą. Dzisiaj żółtej przyjaciółki już nie będzie. Niech no tylko słoneczko zacznie grzać!

Od rdzawego muru z kortenu mimo mrozu bije gorącem

A na deser ogródek warzywny. Tu słoneczko zagląda najpóźniej

Kapustne, w porannym słońcu wyglądaję genialnie!!

Burak liściowy

Liście ozdobnej dyńki niestety nie dożyły do rana...

Ogród warzywny ma swój urok nawet po mrozie. A jutro zjem sobie brukselki!! Mniam. To mi przypomniało o śniadanku i gorącej herbacie!! Dzisiaj wystarczy już tego polowania na mróz!

Jesień i zawilce

2015-10-06T02:32:00.001-07:00

Jesień idzie dużymi krokami. Z dnia na dzień coraz więcej drzew przywdziewa kolorowe, malowane słońcem sukienki. Chyba będzie piękna, złota polska jesień.
W moim ogrodzie ciągle kwitną zawilce. Zaczęły kilka tygodni temu, ale ich urok przytłoczony był innymi kwitnącymi roślinami. Teraz pomału konkurencja zaczyna odpadać i wreszcie mogą zostać docenione. Hortensje i tawułki tylko podkreślają ich urok. Zaczęłam swoją malutką kolekcję 2 lata temu i zachęcona tym, jak świetnie dają sobie rade w trudnych warunkach mojego ogrodu, dokupuję kolejne odmiany.

Pierwsze posadziłam zawilce chińskie. Rosły i kwitły fantastycznie bez żadnych specjalnych zabiegów z mojej strony.

Posadziłam też kila sztuk białego zawilca chińskiego.

W tym roku dosadziłam zawilce mieszańcowe "Prinz Heinrich" i "Margarete". W tej chwili nie widzę dużej różnicy pomiędzy tymi 2 odmianami... Ale to nie jest ważne, bo są piękne :-)

A teraz szykuję się do małego jesiennego przesadzania :-)

Jesień!!! Nowe plany i zbiór czarnych ziemniaków

2015-09-24T03:08:00.000-07:00

Uwielbiam jesień! Nie wiem dlaczego.. Może to te chłodne wieczory i poranki inspirują i zachęcają do pracy? Może zapach wilgotniej ziemi i grzybów w lesie. A może nisko świecące poranne słońce i rosa na trawie? Nie wiem, ale pomimo tego, że chwyciło mnie jakieś grypsko i strasznie boli mnie właściwie wszystko to mam mnóstwo energii!!

Szykują się wspaniałe nowe projekty i realizacje, kilka ciekawych wyjazdów i rozbudowa naszego ogrodu...

Od tygodnia nasze lasy opanowały prawdziwki. Po lekcjach kilka razy udało nam się z dziewczynkami wyskoczyć na chwilę na grzybobranie.

Przyjechały płyty tarasowe!! Jest moc!

Od przyszłego tygodnia dwie ekipy budowlane będą realizować moje szalone pomysły wokół domu (z serii Lubię To!! ;-)

Projektuję drzwi do pokoi dziewczynek :-) Będą nieziemskie! Zobaczycie! Pan stolarz robi wielkie oczy, ale nie protestuje. Chyba sam jest ciekaw co z tego wyjdzie :-) Na szczęście znamy się trochę... Ale o drzwiach teraz sza....

No i zebrałam moje czarne ziemniaki!! Udało się z 5 sztuk mam teraz kilka kilogramów!
Przywiozłam dziwadła z Hiszpanii. Podkiełkowałam i posadziłam wiosną do ogrodu.

W lecie miały przepiękne liście z ciemnymi ogonkami

A tak wygląda dzisiejszy zbiór!!

Z 5 ziemniaczków udało mi się zebrać o tyyyle!!! Uważam zbiór za udany!! Teraz będzie testowanie w kuchni!!

Pociągiem do Torunia - ostatnia wakacyjna babska wyprawa

2015-09-02T01:48:00.001-07:00

Wierzcie, albo nie, ale z powodu naszej wyprowadzki na wieś moje dzieci nigdy jeszcze nie jechały pociągiem. Postanowiłam nadrobić to niedopatrzenie! Zaplanowałam wycieczkę z Pruszcza Gdańskiego do Torunia. To była wyprawa życia moich dzieci, a ja wszem i wobec zapowiadam, ze kolejny raz wsiądę do pociągu za 5 lat!!!

Autostradą do Torunia mamy 1,5 godziny. Postanowiłam jednak zrobić dzieciom wakacyjną frajdę. Z Pruszcza Gdańskiego pociągiem do Tczewa, z Tczewa do Bydgoszczy z Bydgoszczy do Torunia. Trzy klasy pociągów na jednej trasie! Pośpieszny, Intercity międzynarodowy Berlin- Warszawa (przez Bydgoszcz) i zwykły Intercity. Tu się dzieciakom podobało. Dostałyśmy nawet poczęstunek w postaci herbatki :-)

W pociągu Berlin-Warszawa (my z Tczewa do Bydgoszczy)

W Toruniu złapaliśmy autobus, który zawiózł nas z remontowanego dworca na Stare Miasto.

Fenomenalne jest to, że wszystkie dworce jakie odwiedzałyśmy w tej podróży były w remoncie!!

W autobusie miejskim

Na 11:30 mieliśmy seans w Planetarium. Zostało nam więc pół godzinki na wstępne zwiedzanie starego miasta.

Pod krzywą wieża w Toruniu

W informacji turystycznej zaopatrzyłyśmy się w plan miasta i ruszyłyśmy na zwiedzanie :-) Pomnik Kopernika, toruński osiołek....

Największa na świecie 1 gałka lodów!!! Cudowna lodziarnia w samym centrum Torunia. Lody przepyszne i taaakie wielkie, ze nawet moje dzieci nie dały rady!! A rzadko się to zdarza!

1 gałka lodów!!!

Małe pod wrażeniem wielkości "gałki"

Po lodach było Planetarium. Świetny seans dla maluchów. Szkoda, że tylko raz dziennie o 11:30...

W Planetarium przed seansem :-)

Po Planetarium był szybki bieg do Żywego Muzeum Pierników. To rewelacyjne miejsce. Bardzo polecamy!!

Żywe Muzeum Pierika

Dzieciaki się ubawiły i urobiły. Była opowieść, przysięga, no i było robienie pierników. Na końcu pierniczki trafiły do pieca, a upieczone mogliśmy zabrać do domu. Dzieciaki otrzymały dyplomy :-)

Na koniec na 2 piętrze kamienicy w piekarni z XIX wieku dziewczyny mogły polukrować pierniczki ;-) Się działo!!!

Po piernikach szybki obiad i baaaardzo powolny powrót do Gdańska. Tym razem osobowy przez Iławę... Masakra... Ponad 3 godziny z przesiadką

Mała padła. Co się dziwić tyle atrakcji w jeden dzień!!

Lato, lato :-)

2015-08-10T02:30:00.000-07:00

Lato w pełni :-)

Zakwitły czosnki i jeżówki. Moja eksperymentalna bylinowa łąka kwietna wygląda uroczo.

Niestety ktoś bawi się termostatem. Ranki chłodne (dziś było 12 *C), a południa wręcz upalne. Tygodniami leje, a potem upały. Dziwna ta nasza pogoda w tym sezonie. Wszystko w przyrodzie się poprzesuwało. Moje pomidory jeszcze zielone...

moje pomidorki ;-)

Motyle dopiero się pojawiają, a powinny już latać przynajmniej od miesiąca :-( W tym roku nie mam motyli za to mam mnóstwo pszczół i trzmieli :-) To nas bardzo cieszy!! Krowy na pastwisku wyjadły całą koniczynę dlatego postanowiliśmy podzielić się ogrodem warzywnym.

W zeszłym roku koper oddałam na rzecz motyli. Paź królowej w formie gąsienic zjadał cały mój koperek ;-) W tym roku podzieliliśmy się brokułami z pszczołami. Pytacie co pszczoły mają do brokuł? Otóż pszczoły uwielbiają brokułowe kwiaty!!

Pszczoły na brokułach

Zjedliśmy największe główki brokuł, a boczne pozostawiliśmy dla naszych skrzydlatych przyjaciół.

Ogród warzywny po deszczach i upałach jest nieco wymęczony, ale wygląda całkiem nieźle :-)

Ogród warzywny w sierpniowej krasie. Zielona ekspansja.

Maki już przekwitły, ale jarmużowe liście wraz z aksamitkami, szparagami i werbeną wyglądają cudnie.

Ogród warzywny. Zielona ekspansja.

Zaczynają kwitnąć mieczyki, a brukselka i kalarepa mają się świetnie :-)

Kalarepa i czerwona brukselka, a w tle zaczynają kwitnąć czerwone mieczyki. Zielona ekspansja.

Moje ozdobne dyńki też dopiero po deszczach wzięły się za siebie i zaczęły rosnąć. Podlewanie z węża ogrodowego niewiele dawało. U nas nadal susza. :-(

Mój mur kortenowy

2015-07-27T01:46:00.002-07:00

Mój kortenowy (ze stali Cor-Ten) mur wygląda teraz pięknie, ale wiosną ta część ogrodu była moją zmorą!

Na naszym "polu" ciągle wieje! W zimie od wschodu w lecie od zachodu. Najgorzej jest na wiosnę bo wieje dosłownie z każdej strony!! Dom niby postawiliśmy na płaskim terenie, ale z wykopów pozostało "nieco" ziemi. Ze względu na te nasze wiatry postanowiliśmy, że wokół podjazdu zostawimy wał ochronny, który w tym roku obsadziłam forsycjami. Żeby nic nam nie zjechało podczas ulewy sam podjazd - rondo, otoczyliśmy wysokim murem. Szewc bez butów chodzi, więc i nasz ogród powstaje etapami no i oczywiście jest niezdecydowanie i ciągłe zmiany :-) Mur powstał w zeszłym roku i tak sobie stał strasząc przyjezdnych, a mnie wprowadzając w stan przygnębienia ogólnego. Mur z bloczka betonowego nie jest niczym fajnym :-(

Pomysły na jego wykończenie były różne. Cegła, kamień, tynk... Wiosną przyszedł pomysł na korten!! Kując żelazo póki pomysł gorący zamówiłam poprzez zaprzyjaźnioną firmę stal kortenowską i rozpoczęły się prace. Trwały aż 2 dni!! Rewelacja!!

pokrywanie kortenem muru oporowego

Po zakupie stal kortenowska jest zabezpieczona przed korozją i wygląda jak zwykła stal. Tam gdzie warstwa zabezpieczająca została starta podczas prac nasza stal zaczęła nabierać kolorków :-)


pokrywanie kortenem muru oporowego

Po skończeniu prac razem z moją dzielną córką umyłyśmy nasze cudeńko

mycie kortenu z warstwy zabezpieczającej

Już umyta stal w oka mgnieniu zaczęła rdzewieć! Rdzewienie stali kortenowskiej to proces samozabezpieczania. Stali kortenowskiej nie trzeba niczym zabezpieczać. Korozja nie uszkadza głębszych warstw stali.

mycie kortenu z warstwy zabezpieczającej

Po kilku dniach mur wyglądał o tak

A teraz w lecie wraz z zielenią jest już śliczny :-)


ściana z kortenu

ściana z kortenu

Mam mój własny słoneczny zakątek :-) Dla podkreślenia koloru stali kortenowskiej posadziła, wokół ronda żółte i pomarańczowe nagietki oraz pomarańczowe gladiole (te jeszcze nie kwitną) Dodałam też werbeny patagońskie i kłosowce. Liliowce i hortensje "Magical Flame", które posadziłam zeszłej jesieni też nabierają już mocy :-)

Korten z wiekiem zmienia swój kolor od żywo pomarańczowego przez brązowy do brunatnego. Miło będzie obserwować takie zmiany za oknem, a rośliny wyglądają przepięknie na kortenowym tle.

IRYSY piękne i kolorowe

2015-07-10T02:05:00.001-07:00

Przywiozłam z podróży kilka irysów, kilka dostałam. Mała ta moja kolekcja jeszcze bo testuję, czy w ogóle sens sadzić te piękne rośliny w moim "trójkącie bermudzkim". Ale tak, chyba jest sens :-)

Te irysy dostałam od kolegi. Nie mamy pojęcia co to za odmiany, ale położyły mnie na łopatki. Przyjrzyjcie się tym żyłkowaniom. Cudne. Dostałam kilka 'liści' jesienią, a tu na wiosnę takie cudeńka!! I każdy inny! Może Wy wiecie co to za iryski?

W ogrodzie posadziłam też przywiezione z Anglii białe irysy te pojawiły wczesnym latem i przekwitły jako pierwsze. Były Białe-kremowe, białe-białe :-) i takie białe prawie niebieskie.

Żółte pojawiły się odrobinę później (te dostałam od koleżanki Moniki :-) Piękne! Ożywiły moją rabatę z naparstnicami i ostróżkami.

A teraz kilka zdjęć z podróży. Takich "irysowych"

Iris "Batic" Chelsea 2013

Te irysy wypatrzyłam w ogrodach Sissinghurst. Piękne! Całe łany!

Iris Melchior

Iris Langport Wren

Iris Pacific Coast

Następne irysy również z podróży, ale niestety już bez nazw

Fioletowe :-)

Żółte :-)

I brązowe

Muszę powiedzieć, że moja kolekcja dopiero raczkuje, ale zdecydowanie warto jest sadzić irysy! U mnie pomimo szalonych warunków glebowych i silnych wiatrów irysy rosną pięknie!!

Lubimy łubiny

2015-06-30T02:44:00.000-07:00

Mój ogród to wieczna walka z gliną, perzem i skrzypem. Kwaśna glina to ciężki orzech do zgryzienia, ale jakoś sobie z tym dobrem zastanym radzę. Przede wszystkim wiosną, a czasami dodatkowo latem dodaję wapna. Bez wapna w 1 sezonie wszystkie roślinki były malutkie i żółte. Teraz jest znacznie lepiej. Co roku dodaję też kompostu i ściółkuję drobną, przekompostowaną korą. Ktoś powie "chwila, ale kora też jest kwaśna!". Tak wiem, ale po jej przemieszaniu jesienią z moją glebą, jej struktura znacznie się polepsza. Staje się lżejsza i pulchniejsza. Liściówka byłaby idealna, ale ja jestem przecież na środku pola!! Zero drzew! Oprócz tych, które posadziliśmy :-(

Walczę więc z podłożem i jest coraz lepiej :-) Muszę jednak powiedzieć, że bardzo mile zaskoczyły mnie łubiny. Staram się obserwować co wokół mnie, dziko, rośnie dobrze. Co sezon łany dzikich łubinów rozkwiecają łąkę! Sięgnęłam więc po ogrodowe wersje no i sami zobaczcie!

Prawda, że cudowne!! Moje ulubione łubiny to te jednobarwne :-)

A takie piękne łubiny można było podziwiać w tym roku na Chelsea Flower Show w Londynie.

A tu łubiny również z Chelsea ale 2012

Lupinus Beefeater

Lupinus Masterpiece

Lupinus Ted Rum

Głowaczek olbrzymi

2015-06-28T23:49:00.001-07:00

Właśnie zakwitł w moim ogrodzie głowaczek olbrzymi (Cephalaria gigantea). Roślinę tą przywiozłam z Anglii 2 sezony temu. Była to niewielka sadzoneczka! W zeszłym roku rozeta liściowa była już całkiem spora, ale kwiatów doczekałam się dopiero teraz :-)

Kwiaty są niewielkie w porównaniu do wysokości rośliny. Mają około 5cm średnicy, rozeta liściowa ma jakieś 60 cm, za to cała roślina ma wysokość prawie 2m!!! Uwielbiam tego typu byliny architektoniczne! Zwłaszcza, że nie tylko sylwetę ma dekoracyjną, ale i kwiaty są niezmiernie ciekawe. Pączki są ciemne prawie czarne, potem stopniowo pojawiają się bladożółte płatki.

Do tego, co dla mnie bardzo ważne, kwiaty głowaczka są miododajne i przyciągają całe rzesze owadów!!