Klaus Kinski
Nikolaus Karl Günther Nakszynski (18 Ekim 1926 - 23 Kasım 1991), Alman oyuncu, yönetmen ve yazardır. 130'dan fazla filmde rol almıştır.
Klaus Kinski | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Nikolaus Karl Günther Nakszynski 18 Kasım 1926 Sopot, Özgür şehir Danzig |
| Ölüm | 23 Kasım 1991 (65 yaşında) Kaliforniya, ABD |
| Meslek | Oyuncu, Film yönetmeni, Yazar |
| Etkin yıllar | 1948-1989 |
| Evlilik | Gislinde Kühbeck (1952–1955) Minhoi Geneviève Loanic (1971–1979) Brigitte Ruth Tocki (1960–1971) Debora Caprioglio (1987–1989) |
| Çocuk(lar) | Nastassja Kinski Pola Kinski Nikolai Kinski |
Kinski özellikle Alman yönetmen Werner Herzog ile birlikte çalıştığı Aguirre, Tanrının Gazabı (1972) ve Fitzcarraldo (1982) filmlerindeki saplantılı ve hırslı kişileri canlandırdığı rolleri ile ünlüdür. Vampir Nosferatu (1978), Woyzeck (1979) ve Cobra Verde (1988) gibi diğer ünlü filmleri de yine Werner Herzog yönetmenliğinde çekilmiştir. Aynı zamanda Doktor Jivago (1965) ve For a Few Dollars More (1965) gibi ünlü filmlerde de rol almıştır.
Yaşamı
değiştirKinski, Nikolaus Karl Günther Nakszynski adıyla bugün Polonya sınırları içinde kalan Danzig kentinde dört kardeşin en küçüğü olarak doğdu. Babası Bruno Nakszynski Polonya asıllı Alman bir eczacı, annesi Susanne Lutze ise Danzigli bir papazın kızıydı. Ailenin 1931 yılında Berlin'e taşınmasının ardından Kinski, Schöneberg'deki Prinz-Heinrich-Gymnasium'una başladı.
II. Dünya Savaşı zaten fakir olan aileyi iyice zorladı. Kinski, 1944'te daha sonra Alman ordusunun emrine girecek olan Polonya ordusuna alındı ve Hollanda'da Luftwaffe'de paraşütçü olarak görev yaptı. Savaşın geri kalan günlerini İngilizlerin savaş esiri olarak Colchester'da geçirdiği bilinmektedir. Kinski 1988'deki otobiyografisinde bu dönemi şöyle anlatır: "İngilizlerin mahkemesinde ölüm cezasına çarptırılmıştım. Bir gece devriyelerin boşluğundan yararlandım, kamptan kaçtım ve ormanda saklandım. Bir İngiliz devriyesi fark etti, ateş açtı, yaralandım ve yeniden esir alındım. Yaralanmalarım nedeniyle tedavi edildikten ve sorgulandıktan sonra başka bir savaş esiri kampına transfer edildim. Mayıs 1945'te savaşın bittiğini ve esirlerin ülkelerine dönebileceği söylendi. Ama önceliğin hasta olanlara verildiğini öğrendim. Ben de geceleri çıplak koşup idrarımı içtim. Günde sayamadığım kadar sigara içtim. Böylece diğerlerine kamufle olmuştum. 1 yıl 4 aylık esir sürecinden sonra ülkeme döndüm. Bu kampta arkadaşlarımla birlikte eğlenirken yaptığım gösteriler sırasında oyunculuk yeteneğimi keşfettim."[1]
Savaştan sonra Almanya'ya döndü ve ailesine ulaşmaya çalıştı. Savaşta pek çok yakınını kaybetmişti. Onun için en büyük darbe çok sevdiği annesini bu sıralarda yitirmesi oldu. Babası kaybolmuş, annesi ise Berlin'in bombalanması sırasında vefat etmişti. Bir süre sonra adını Klaus Kinski olarak değiştirip oyunculuğa başlayan Kinski, gezici tiyatro kumpanyaları ile dolaşmaya başladı. Oyunculuğa olan doğal yeteneği ve çok sıkı çalışması sayesinde zamanla Alman sahnelerinde bir monolog ustası olarak ün kazandı. Gösterilerinde François Villon ve Oscar Wilde'dan alıntılar yaptı. Fakat otorite anlayışındaki eksiklik nedeniyle patronu ile uyuşamadığından bir süre sonra kendini işsiz ve evsiz bir halde sokaklarda buldu. 1948'de çekilen Morituri ile onu daha iyi doyuracak olan sinemaya geçiş yaptı. 1950'ler boyunca bir taraftan sinema filmlerinde rol alırken diğer taraftan sahnelerde çalışmayı sürdürdü. Sahnelerde son kez görünüşü 1971 yılı Kasım ayında Jesus Turnesi kapsamında oldu. Tek kişilik bu oyunda Kinski, ateşli konuşmalar yapan sıra dışı bir İsa rolü ile Hristiyanlığın temel ögelerini yeniden yorumluyordu.
Almanya'da çekilen çeşitli Edgar Wallace uyarlamalarında rol aldı. Kariyerindeki en önemli rolleri hayatı boyunca gelgitli bir sevgi-nefret ilişkisi içinde olacağı Alman yönetmen Werner Herzog ile birlikte çalıştığı filmlerde oynadı. Aguirre, Tanrının Gazabı (1972), Woyzeck(1979), Nosferatu (1978), Fitzcarraldo (1982) ve Cobra Verde (1988) adlı filmlerde birlikte çalıştılar. Kinski bu sayede uluslararası bir üne kavuştu. Son filmi ise ünlü kemancı Niccolò Paganini'nin hayatını anlatan Paganini adlı (1989) filmdir. Uzun süre boyunca çekmeyi beklediği bu filmde yine Werner Herzog'la çalışmak istemiş; ancak Werner Herzog'un Mein liebster Feind - Klaus Kinski belgeselinde (1999) belirttiği üzere birlikte çektikleri altı filmin ardından Herzog'un bir daha Kinski ile çalışmamaya kararlı olması nedeniyle yalnız kalmış ve oyunculuk dışında filmin yönetmenliğini de üstlenmek zorunda kalmıştır. Film Kinski için bir fiyaskodur. Öyle ki Kinski ile araları açılmış, Kinski'ye sette silah çekmiştir.[2]
Kinski başarılı oyunculuğunun yanı sıra uyumsuz, takıntılı, kontrolsüzce öfkelenen ve birlikte çalışılması güç biri olarak da ün yapmış; otobiyografisi All I Need Is Love'da yaptığı sıra dışı açıklamalar ile de bu yöndeki ününü körüklemiştir. Werner Herzog, yine Mein Liebster Feind belgeselinde bu otobiyografinin gerçekleri tümüyle yansıtmadığını, Kinski'nin kitabı çok satılmasını sağlayacak şekilde yazdığını; hatta bu konuyu kendisiyle konuştuğunu anlatır. Steven Spielberg, Diane Keaton, Ömer Şerif, William Devane, Lauren Hutton, George Roy Hill ve Ayhan Işık gibi isimlerle çalışma fırsatı buldu. Spielberg kendisinin anlaşılması, çalışılması çok zor biri olduğunu söylemiştir.
Dört kez evlenen Kinski otobiyografisinde belirttiği üzere beş çocuk sahibi olmuştur. Bunlardan Nastassja Kinski ve Nikolai Kinski tanınan oyunculardır. Hayatının son dönemlerini kendisinden 42 yaş küçük Debora ile geçirmiştir. Beraber dergilere çıplak pozlar vermişlerdir. Kinski, annesi ve kız kardeşi ile ensest ilişkiler yaşadığı iddialarının da hedefi olmuştur.
Klaus Kinski, 1991 yılında ABD'de geçirdiği kalp krizi nedeniyle 65 yaşında ölmüştür. Cenaze törenine akrabalarından sadece oğlu Nikolai katılmıştır. Dönemin basını bu yüzden Kinski'nin ailesini eleştirmiştir. Naaşı yakılarak icra olunmuş ve Pasifik okyanusuna atılmıştır.
Ölümünden sonra
değiştirKinski'nin 1950 yılında akıl hastanesinde yattığı saptanmıştır. Buradaki tıbbi kayıtlara göre kendisine antisosyal kişilik bozukluğu ve psikopatlık tanısı konulmuştur.[3] Ayrıca 2 defa intihar girişiminde bulunduğu anlaşıldı. 2013 yılında, babasının ölümünden 22 yıl sonra, Pola Kinski babasının onu 5 yaşından 19 yaşına kadar cinsel istismara uğrattığını iddia etti.[4] Alman Bild tarafından 13 Ocak 2013'te yayınlanan bir röportajda, Nastassja babalarının onlara hep 4-5 yaşlarında iken büyüdükleri zaman cinsel ilişkiye gireceğini söyledi dedi.[5] 2006 yılında Christian David, yeni keşfedilen arşivlenmiş materyal, kişisel mektuplar ve aktörün arkadaşları ve meslektaşlarıyla yapılan röportajlara dayanan Kinski'nin ilk kapsamlı biyografisini yayınladı.
Filmleri
değiştir
|
|
Edebiyat eserleri
değiştir- Klaus Kinski: Ich bin so wild nach deinem Erdbeermund. Otobiyografi. Rogner & Bernhard, Münih 1975. ISBN 3-8077-0050-1
- Klaus Kinski: Ich brauche Liebe. Otobiyografi. Heyne, Münih 1991. ISBN 3-453-04579-3
- Klaus Kinski: Paganini. Otobiyografi. Heyne, Münih 1992. ISBN 3-453-05637-X
- Klaus Kinski, Peter Geyer: Jesus Christus Erlöser und Fieber – Tagebuch eines Aussätzigen. Suhrkamp, Frankfurt 2006. ISBN 3-518-45813-2
Belgesel
değiştir- Burden of Dreams (1982)
- Location Africa (1987)
- My Best Fiend (TV) (1999)
- Please Kill Mr. Kinski (1999) [1]29 Temmuz 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Kaynakça
değiştir- ^ "Arşivlenmiş kopya". 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2020.
- ^ https://www.bbc.com/turkce/haberler/2013/01/130111_nastassja_kinski [yalın URL]
Dış bağlantılar
değiştir- IMDb'de Klaus Kinski
- Resmî site
- "Klaus Kinski Biography". 16 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2012.