Gérard de Nerval
Gerard de Nerval, (d. 22 Mayıs 1808 – ö. 26 Ocak 1855) Gérard Labrunie 'nin yazılarında kullandığı ismidir. Romantizmin en güçlü temsilcisi olan Fransız; şair, yazar ve gezgindir. Birçok defa Türkiye'ye de uğramış, İstanbul'un en çok mezarlıklarını beğenmiştir. Dünya edebiyat tarihinin en önemli şairlerinden ve yazarlarından biridir.[1]
| Gérard de Nerval | |
|---|---|
 Nadar tarafından çekilen Gérard de Nerval. | |
| Doğum | Gérard Labrunie 22 Mayıs 1808 Paris, Birinci Fransa İmparatorluğu |
| Ölüm | 26 Ocak 1855 (46 yaşında) Paris, İkinci Fransa İmparatorluğu |
| Defin yeri | Père Lachaise Mezarlığı |
| Takma ad | Gérard Labrunie |
| Meslek | Şair, yazar ve gezgin |
| Milliyet | Fransız |
| Eğitim | Paris Şarlman Lisesi |
| Edebî akım | Romantizm |
| Önemli eser |
|
Hayatı
değiştirParis'te doğan Nerval iki yaşındayken, annesi Silezya'da vefat eder. Babası, Napolyon'un ordusunda askeri doktordur. Amcası, Antoine Boucher'in yanında; Valois bölgesinin kırsal kesimi olan Mortefontaine'de yaşar. Babasının 1814 yılında savaştan dönmesi üzerine tekrar Paris'e gönderilir. Birçok defa, Valois tarlalarına geri dönen Nerval, Valois şarkıları ve efsanelerini bu dönemde yaratır.
Çevirmenlik hevesi, Goethe'in Faust (1828) eseriyle başlar ve bu O'nu ünlü eder. Goethe'nin de takdirlerini alan Nerval, 1840'lı yıllarda da Heinrich Heine'nin şiirlerini Fransızca olarak sunar.[2]
Üniversite'ye gittiği 1820'li yıllarda Theophile Gautier ve Alexandre Dumas ile dost olur. Nerval'in şiirleri Romantik Deizm içerir; bu dönemde hayranları arasında Victor Hugo da bulunmaktadır.
Dönemin Mason dünyasının önemli şahıslarından olan Nerval, uyuşturucu madde bağımlısı olmuş; 1841 yılı itibarıyla birkaç kez akıl hastanesinde yatmıştır. Görevi vesilesi ile birçok ülke gezen Nerval, hiçbir şehirde yerleşik bir hayat sürememiştir. O'nun Paris'te 1820'li yıllarda, Lüksemburg ve Hollanda'da da 1830'lu ve 1840'lı yıllarda yaşadığı aşkları şiirlerine de yansımıştır.
1855 yılında, 47 yaşındayken Paris'te bir parkta ilk âşık olduğu kadını ailesi ile piknik yaparken görür. Çocuklarıyla mutlu olan babanın yaşamını kıskanarak tekrar bir bunalım içerisine girer. (Başka bir görüşe göre de; ilk aşkını, kocası ile beraber balkonda çocuklarıyla yemek yerken gördüğüdür.) Öldüğü gün, "Sıcak bir kış günü" tasviriyle dünya tarihine geçer.
Teyzesine "bu akşam beni bekleme, çünkü gece kara (siyah) ve ak (beyaz) olacak..." mısralarını içeren bir şiir yazan Nerval kendini bir sokak lambasına asar. (Başka bir görüş de, kendini evinin pencere demirlerinden asarak intihar ettiğidir.) Onu görmeye gelen şairler, asılmış bedeni karşısında saygı duruşuna geçerler.
Paris'teki Pere Lachaise mezarlığına gömülen Nerval, aşkı için intihar eden ender romantizm dönemi şairlerindendir. Umberto Eco tarafından İtalyancaya çevrilmiş olan eserleri İtalyan edebiyatını yönlendirirken; Nerval ayrıca modern sürrealizmin en büyük ilham kaynaklarından biridir.
Başlıca Eserleri
değiştir- 1851 - Voyage en Orient (Doğuya Seyahat) (Kahire ve Beyrut'a yaptığı geziler doğrultusunda yazılmıştır)
- 1852 - Les Nuits d'Octobre (Ekim geceleri)
- 1853 - Sylvie (Romantik edebiyat tarihinin en önemli eserlerinden biridir)
- 1854 - Les Filles du Feu (Ateşin Kızları) (Küçük hikâyelerden oluşmaktadır)
- 1855 - Aurelia (Romantik edebiyat tarihinin en önemli eserlerinden biridir)
- 1856 - Promenades et Souvenirs (Gezintiler ve hatıralar)
Kaynakça
değiştir- ^ [1] 12 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Gérard de Nerval at Britannica
- ^ Richer, Jean (1970). Nerval par les témoins de sa vie. éditions Minard. s. 73. ISBN 0-320-05499-3.
Dış bağlantılar
değiştir- Türkçe şiirleri ve tanıtımı 23 Mayıs 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Fransızca şiirleri
- Fransızca detaylı hayatı 24 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.