Prijeđi na sadržaj

14. dodjela Oscara

Izvor: Wikipedija
14. dodjela Oskara
Nagrada američke Akademije za film
Organizuje Američka Akademija filmskih umetnosti i nauka
Ceremonija
Datum 26. 2. 1942.
Mesto Biltmore Bowl, Hotel Biltmore
Los Angeles, Kalifornija, SAD
Voditelji Bob Hope
Zvanični veb sajt oscar.go.com/
Pregled
Najbolji film How Green Was My Valley
Film sa najviše nagrada How Green Was My Valley (5)
Ostvarenja sa najviše nominacija Sergeant York (11)
Hronologija
13. dodjela Oskara
15. dodjela Oskara


14. dodjela Oscara je održana 26. februara 1942. u Hotelu Biltmore u Los Angelesu. Na njoj je losanđeleska Akademija odala priznanje najboljim filmskim ostvarenjima premijerno prikazanim u periodu od 1. januara do 31. decembra 1941. godine. Vodio ju je komičar Bob Hope. Najpoznatija je po tome što je na njoj Građanin Kane, koji se smatra jednim od najboljih filmova svih vremena, poražen od filma How Green Was My Valley.

How Green Was My Valley je nagrađen i Oscarom za najbolju režiju, koga je dobio John Ford, i kome je to bila treća takva nagrada u karijeri, i prvi slučaj da se ista nagrada pruža istom dobitniku dvije godine uzastopce. Pažnju javnosti je, međutim, najviše privuklo sestrinsko suparništvo Olivije De Havilland i Joan Fontaine u utrci za Oscara za najbolju glumicu. Fontaine je pobijedila zahvaljujući nastupu u Suspicion, a što je jedini slučaj da je glumica nagrađena Oscarom za nastup u Hitchcockovom flmu.

Na ishod utrke je u značajnoj mjeri uticao i drugi svjetski rat, u koji su SAD ušle nekoliko mjeseci prije dodjele. Veliki broj nominiranih i nagrađenih filmova je svojom temom bio posredno ili neposredno vezan uz film, uključujući Sergeant York, koji je Garyju Cooperu donio Oscar za najboljeg glumca. Prvi film nagrađen u kategoriji dokumentarnog filma je, pak, bio kanadski propagandni film Churchill's Island.

Najveći gubitnik "oskarovske" utrke je, pak, bio The Little Foxes koji je bio nominiran u devet kategorija, a nije osvojio nijedan. Time je postavljen rekord koji se neće ponoviti sve do 1957. sa film Peyton Place, odnosno biti oboren 1978. sa filmom The Turning Point.

Nagrade

[uredi | uredi kod]

Pobjednici su navedeni prvi i označeni podebljanim slovima.

Najbolji film Najbolja režija
Najbolji glumac Najbolja glumica
Najbolji sporedni glumac Najbolja sporedna glumica
Najbolji originalni scenario Najbolji adaptirani scenario
Najbolji sinopsis Najbolji kratki dokumentarni film
Najbolji kratki film od jedne role Najbolji kratki film od dvije role
Najbolji kratki animirani film
Najbolja partitura za dramski film Najbolja partitura za mjuzikl
Najbolja originalna pjesma Najbolje snimanje zvuka
Najbolja scenografija, crno bijela Najbolja scenografija, boja
Najbolja fotografija, crno-bijela Najbolja fotografija, boja
Najbolja montaža Najbolji specijalni efekti

Počasne nagrade

[uredi | uredi kod]

Memorijalna nagrada Irving G. Thalberg

[uredi | uredi kod]

Višestruke nominacije i nagrade

[uredi | uredi kod]

Sljedeći filmovi su imali višestruke nominacije:


  • 11 nominacija: Sergeant York
  • 10 nominacija: How Green Was My Valley
  • 9 nominacija: Citizen Kane, The Little Foxes
  • 7 nominacija: Here Comes Mr. Jordan
  • 6 nominacija: Hold Back the Dawn
  • 4 nominacija: Ball of Fire, Blossoms in the Dust, That Hamilton Woman
  • 3 nominacije: The Chocolate Soldier, The Maltese Falcon, Sun Valley Serenade, Sundown, Suspicion
  • 2 nominacije: All-American Co-Ed, All That Money Can Buy, Aloma of the South Sea, Blood and Sand, Buck Privates, The Devil and Miss Jones, Dr. Jekyll and Mr. Hyde, Dumbo, Ladies in Retirement, Louisiana Purchase, Topper Returns, You'll Never Get Rich

Sljedeći filmovi su dobili više od jedne nagrade:

  • 5 nagrada: How Green Was My Valley
  • 2 nagrade: Here Comes Mr. Jordan, Sergeant York

Izvori

[uredi | uredi kod]

Vanjske veze

[uredi | uredi kod]