Prijeđi na sadržaj

1396

Izvor: Wikipedija

< | 13. vijek | 14. vijek | 15. vijek | >
< | 1360-e | 1370-e | 1380-e | 1390-e | 1400-e | 1410-e | 1420-e | >
<< | < | 1392. | 1393. | 1394. | 1395. | 1396. | 1397. | 1398. | 1399. | 1400. | > | >>

1396. po kalendarima
Gregorijanski 1396. (MCCCXCVI)
Ab urbe condita 2149.
Islamski 798–799.
Iranski 774–775.
Hebrejski 5156–5157.
Bizantski 6904–6905.
Koptski 1112–1113.
Hindu kalendari
Vikram Samvat 1451–1452.
Shaka Samvat 1318–1319.
Kali Yuga 4497–4498.
Kineski
Kontinualno 4032–4033.
60 godina Yang Vatra Miš
(od kineske Ng.)
Holocenski kalendar 11396.
p  r  u
Podrobnije: Kalendarska era

Godina 1396 (MCCCXCVI) bila je prijestupna godina koja počinje u subotu (1. 1. po julijanskom kalendaru).

Događaji

[uredi | uredi kod]
  • 22. 2. - Na Žigmundov zahtjev, dubrovačko Veliko vijeće prisegnulo ugarskoj kruni (Žigmundova nesigurnost nakon smrti supruge Marije).
  • veljača - Kralj Žigmund razgovara sa poslanikom vizantijskog cara Manojla II, obećaje da će do kraja lipnja doprijeti do Carigrada[2].
  • 11. 4. - Mletačka općina obećava Žigmundu četvrtinu galija za pohod na Turke (krstaši se već okupljaju, naročito u Francuskoj).
  • 14. 4. - Đurađ II Balšić ustupa Mlečanima, u zamenu za nadoknadu i plemstvo, Skadar, Drivast, Sveti Srđ i dr. (opet mu ostaju samo Bar i Ulcinj).
    • Turci su u ovo vreme zauzeti zauzimanje poseda Vuka Brankovića.
    • Mlečanima treba pripasti i tvrđava Šati, ali se njen kastelan Koja Zakarija (Zaharija) proglašava samostalnim; takođe uzima i Danj (postaje turski vazal).
  • 5 - 24. 6. - Veliki sabor (sinoda) Hrvatske i Dalmacije u Ninu, predsjedaju kraljev povjerenik Ivan, biskup zagrebački, i ban Nikola sa bratom Ivanom.
  • pol. lipnja - Francuski i nemački krstaši stigli u Budim, pridružiće im se i Englezi, Ivanovci, te češki i poljski vitezovi, kao i vlastela, građani i pučani iz Hrvatske i Dalmacije.
  • jul - Jak zemljotres na Crnogorskom primorju.
  • 20. 7. - Zadar uputio naoružanu galiju na istok, pod komandom Filipa Đorđića.
  • 22. 7. - Sandalj Hranić dobio mletačko građanstvo.
  • srpanj/kolovoz - Krstaška vojska ušla u zapadnu Bugarsku, zauzet Vidin Ivana Stracimira, pridružio im se Mirča I, vlaški vojvoda.
  • 18. 8. - Dubrovačka Republika odlučila da isplati danak bosanskoj kraljici Jeleni, iako nisu uklonjene carine njenih rođaka Nikolića[3].
  • avgust - Vuk Branković se još drži u gornjem Polimlju, ubrzo slomljen od Turaka.
  • 25. 11. - Dubrovačka Republika zabranjuje izvoz u Srbiju i Bosnu (opasnost od Turaka)[3].
  • 2. 12. - Dubrovčani dozvolili knezu Pavlu Radenoviću i Bosancima da se sklone u Ston, usled nekih meteža[3].
  • 17. 12. - Izbio sukob između kaptolskog grada Zagreba i slobodne općine Gradec.
  • decembar? - Kralj Žigmund postavio Đurđa II Balšića za kneza Korčule i Hvara.
  • 18. 12. - Žigmund stigao sa mletačkim galijama do dubrovačkog Lokruma (u gradu boravio 21 - 29. 12.) (u međuvremenu se u Hrvatskoj opet razvio pokret protiv njega).

Tokom/tijekom godine

[uredi | uredi kod]
  • Manja ekspedicija Turaka i Stefana Lazarevića u Banatu[1], pre Nikopoljske bitke.
  • ? - Posle Nikopoljske bitke, Stefan Lazarević nagrađen od Bajazita većim delom teritorija Vuka Brankovića, od Dečana do Prištine; Vukovoj porodici ostaje sever Kosova, od Trepče do Mitrovice, a on je zatočen; Turci zadržali za sebe Zvečan kod Mitrovice i Jeleč kod Novog Pazara[1].
  • Tursko zauzeće Vidina i odvođenje vladara Ivana Stracimira u Malu Aziju se smatra krajem bugarske srednjovekovne države (direktna turska vlast do 1878), mada ga je nasledio sin Konstantin II Asen.
  • U Zadru osnovano Generalno filozofsko-teološko učilište dominikanskog reda (Sveučilište u Zadru).
  • približno - Sava V novi srpski patrijarh, nakon Danila III.

Rođenja

[uredi | uredi kod]

Smrti

[uredi | uredi kod]
Glavni članak: :Kategorija:Umrli 1396.

Reference

[uredi | uredi kod]
  1. 1,0 1,1 1,2 Sveta loza kneza Lazara, Ž. Fajfrić, rastko.rs
  2. V. Klaić, P. H. sv. 2, str. 276
  3. 3,0 3,1 3,2 V. Ćorović, Historija Bosne, str. 198
  4. СЕОБЕ СРПСКОГ НАРОДА У КРАЉЕВИНУ УГАРСКУ У XIV И XV ВЕКУ, S. Ćirković, rastko.rs