0 (broj)
Za ostale upotrebe, v. 0 (razvrstavanje).
„Nula” preusmjerava ovdje. Za ostala značenja, v. Nula (razvrstavanje).0 nula | |
| -3 · -2 · -1 · 0 · 1 · 2 · 3 -30 · -20 · -10 · 0 · 10 · 20 · 30 -300 · -200 · -100 · 0 · 100 · 200 · 300 -3000 · -2000 · -1000 · 0 · 1000 · 2000 · 3000 | |
| redni broj: | nulti |
| delioci: | / |
| razlaganje: | / |
| drugi zapisi | |
|---|---|
| rimski: | / |
| binarno: | 0 |
| oktalno: | 0 |
| duodecimalno: | 0 |
| heksadecimalno: | 0 |
| vrednosti funkcija teorije brojeva | |
| φ(0) = 0 | τ(0) = nije def. |
| σ(0) = nije def. | π(0) = 0 |
| μ(0) = 1 | M(0) = 0 |
| Prirodan broj Spisak prirodnih brojeva | |
0 (nula) je broj, numeral i ime glifa koji predstavlja taj broj. To je ceo broj koji sledi posle broja -1, a prethodi broju 1.
Za svaki broj x važi:
- x+0 = 0+x = x
- x-0 = x, 0- x = -x
- x·0 = 0·x = 0
- 0/x = 0
- x/0 → ∞, za x različito od 0
- 0/0 - nedefinisano
- 0x = 0 , ako je x različito od 0
- x0 = 1 , ako je x različito od 0
- 00 = nedefinisano
Prvi put se spominje u džainističkom tekstu Lokavibhaga u Indiji 458.
Znamenka »0« (ništica) omogućila je nastanak dekadskog brojevnog sustava, i s time razvitak suvremene matematike. Razumijevanje prirode nule kao broja, tj. kao predmet aritmetike se je razvio tek nakon izuma ništice.
