Bernard Vukas
Bernard "Bajdo" Vukas (Zagreb, 1. svibnja 1927. - Zagreb, 4. travnja 1983.), hrvatski nogometaš.
Lični podaci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum rođenja | 1. svibnja 1927. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mjesto rođenja | Zagreb, Hrvatska (tada Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Datum smrti | 4. travnja 1983. | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Mjesto smrti | Zagreb, Hrvatska (tada SFR Jugoslavija) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nacionalnost | Hrvat | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Državljanstvo | jugoslavensko (1927 - 1941) hrvatsko (1941 - 1945) jugoslavensko (1945 - 1983) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Visina | 1.71m | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nadimak | Bajdo | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozicija | lijevo krilo/napadač | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Omladinski pogoni | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1938 – 1945 | HŠK Concordia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Profesionalni klubovi* | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
* Nastupi i golovi u profesionalnim klubovima koji se računaju samo za službene utakmice i tačni su do 26.6.2016. |
Rođeni je Zagrepčanin s Trešnjevke. Karijeru je započeo 1938. u klubu HŠK Concordia iz Zagreba. Godine 1945. prelazi u FD Amater, a 1946. u NK Zagreb.
Godine 1947. počinje igrati za splitski Hajduk i tamo ostvaruje iznimnu karijeru. S Hajdukom osvaja nogometna prvenstva Jugoslavije 1950., 1952. i 1955. godine. U sezoni 1954./55. bio je najbolji strijelac prve nogometne lige s 20 postignutih golova. Na Olimpijskim igrama 1948. u Londonu i 1952. u Helsinkiju osvojio je srebrne medalje. Zapaženo je igrao i na dva Svjetska prvenstva, u Brazilu 1950. te u Švicarskoj 1954.
Za sezonu 1952./53. osvaja žutu majicu "Sportske Panorame", a 1955. godine biva proglašen najboljim jugoslavenskim sportašem te, u anketi Slobodne Dalmacije iste godine, i najboljim sportašem Dalmacije.
Vukas je bio legendarni kapetan Hajduka, za kojeg je odigrao 615 utakmica i postigao 300 golova, a 1974. godine obnašao je i funkciju sportskog direktora kluba. Za Jugoslaviju je nastupio 59 puta i pritom postigao 22 gola, a jedno vrijeme je bio i kapetan izabrane vrste. U sezoni 1957./58. igrao je profesionalno u talijanskom nogometnom klubu Bologni, prije nego se vratio u Split. Igrao je za reprezentaciju FIFE na Wembleyju protiv Engleske, 21. listopada 1953. godine, u povodu proslave 90. godina engleskog nogometnog saveza. Utakmica je završila rezultatom 4:4, a Vukas bio jedan od zapaženijih aktera - namjestio je dva gola, a na njemu je napravljen i jedanaesterac koji je realizirao Ladislav Kubala. Dvije godine kasnije, 13. kolovoza 1955. u Belfastu na utakmici Europa - Velika Britanija Bernard Vukas je bio najbolji igrač, postigavši tri gola i potvrdivši da je te sezone, samo godinu dana prije nego li je France Football po prvi puta dodijelio svoju Zlatnu loptu, bio najbolji nogometaš Europe.
Od 1963. do 1967. igrao je profesionalno u klubovima Austria Klagenfurt, GAK iz Graza i KSV Kapfenberg, gdje i završava karijeru. U anketi Večernjeg lista, Bernard Vukas je proglašen najboljim hrvatskim sportašem 20. stoljeća.