Eon
jednostka geochronologiczna
Eon (z łac. aeon z gr. αἰών aiōn 'czas, trwanie, wiek, wieczność')[1] – największa formalna jednostka geochronologiczna, dzieląca się na ery (z wyjątkiem najstarszego: hadeiku) i wynosząca co najmniej 500 mln lat. Eon odpowiada jednostce chronostratygraficznej (jednostce skalnej) o nazwie eonotem. W historii geologicznej Ziemi ustanowiono cztery eony: hadeik, archaik, proterozoik i fanerozoik. W październiku 2022 Międzynarodowa Komisja Stratygrafii wyodrębniła hadeik jako czwarty, najstarszy eon w dziejach Ziemi.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Słownik wyrazów obcych: eon. [dostęp 2012-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
Bibliografia
edytuj- International Commission on Stratigraphy (ang.)
- Polskie zasady stratygrafii. Grzegorz Racki (red.), Marek Narkiewicz (red.), Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2006, ISBN 83-7372-914-3, OCLC 169912508 .
Encyklopedie internetowe (jednostka geochronologiczna):