Mortier (arma)
Un mortier es una pèça d'artilhariá que s'utiliza amb una enclinason fòrça importanta (mai de 45°) per efectuar de tirs indirèctes. D'efècte, gràcias a la trajectòria corba de seis obús, un mortier pòu agantar un objectiu escondut darrier un obstacle, çò qu'un canon pòu pas totjorn faire en causa de sa trajectòria tenduda. Es generalament format d'un tube cort e lisc que se carga per la boca. La municion es mesa a fuòc per sa casuda sus un percutor fix situat au fons dau tube. L'energia producha per lo reculament dins lo corrent dau tir es absorbida per lo sòu ò per una plataforma especialament renfòrçada (generalament dins lo cas d'un tir dempuei un veïcul). Dins aquò, dins lo cas deis obús pus pesucs, lo projectile pòu èstre cargat per la culassa.
Lo mortier apareguèt au sègle XVII coma arma de sètge. Èra destinat a l'ataca de butas protegidas per un barri. Dins lo corrent dau sègle XX, venguèt una arma de sostèn essenciala de l'infantariá car es pus mobila e necessita mens de logistica que l'artilhariá classica. Es totjorn fòrça utilizat a l'ora d'ara.